Odwód prądu zmiennego zasilano napięciem o zmieniającej się częstości. Dla jakiej częstości całkowity prąd będzie największy? Jaka będzie wartość prądu przy częstości f= 50/ Hz. Dane są R=10Ω, L=2μH, C=4μF. Proszę zwróci uwagę na wartości podczas rachunków (wiele upraszczają).
aczoA. Impedancja zastępcza obwodu wyraża się wzorem:
Prąd w obwodzie:
Moduł impedancji (zawada):
Szukamy ekstremów - pochodna (pomijam kroki wyliczeń, które są żmudne acz trywialne i nie wnoszą nic ciekawego do zadania):
Jak widzimy z powyższego, awada posiada ekstremum dla częstości równej 0 (tam funkcja osiąga minimum i dla niej prąd będzie największy).
Obserwując wzór określający moduł impedancji możemy zauważyć, że ciekawe zjawisko wystąpi dla , czyli tak zwanej częstości rezonansowej.
Wówczas moduł impedancji jest nieskończony, a przez źródło nie płynie w ogóle prąd:
Oczywiście nieskończona zawada występuje tylko dla elementów idealnych, rzeczywista cewka zawsze będzie cechowała się oporem wewnętrznym (który w zadaniu przyjmujemy za zerowy, a rzeczywisty kondensator zawsze ma jakąś upływność, której w zadaniu nie zakładamy). Tak czy inaczej w rzeczywistych obwodach dla częstotliwości rezonansowych impedancja takiego połączenia jest bardzo duża.
Poniżej częstotliwości rezonansowej decydującą rolę w połączeniu LC odgrywa cewka, której impedancja jest stosunkowo niewielka w porównaniu z kondensatorem.
Powyżej częstotliwości rezonansowej większy wpływ na zachowanie części LC ma kondensator - cewka dla wielkich częstotliwości ma dużą impedancję (powyżej pewnego progu jest praktycznie rozwarciem), a impedancja kondensatora maleje (powyżej pewnego progu można go traktować jako zwarcie). Oczywiście w tych rozważaniach mamy na myśli moduł impedancji, nie przesunięcie fazowe, o którym (i wpływie elementów reaktancyjnych na nie) nie należy zapominać.
B. Wartość prądu dla częstotliwości :
Jak widać dla tej częstotliwości reaktancja jest niewielka - opornik stanowi większą część impedancji, z niewielkim błędem można przy tej częstotliwości potraktować cewkę jako zwarcie kondensatora.
Prąd w obwodzie:
Moduł impedancji (zawada):
Szukamy ekstremów - pochodna (pomijam kroki wyliczeń, które są żmudne acz trywialne i nie wnoszą nic ciekawego do zadania):
Jak widzimy z powyższego, awada posiada ekstremum dla częstości równej 0 (tam funkcja osiąga minimum i dla niej prąd będzie największy).
Obserwując wzór określający moduł impedancji możemy zauważyć, że ciekawe zjawisko wystąpi dla , czyli tak zwanej częstości rezonansowej.
Wówczas moduł impedancji jest nieskończony, a przez źródło nie płynie w ogóle prąd:
Oczywiście nieskończona zawada występuje tylko dla elementów idealnych, rzeczywista cewka zawsze będzie cechowała się oporem wewnętrznym (który w zadaniu przyjmujemy za zerowy, a rzeczywisty kondensator zawsze ma jakąś upływność, której w zadaniu nie zakładamy). Tak czy inaczej w rzeczywistych obwodach dla częstotliwości rezonansowych impedancja takiego połączenia jest bardzo duża.
Poniżej częstotliwości rezonansowej decydującą rolę w połączeniu LC odgrywa cewka, której impedancja jest stosunkowo niewielka w porównaniu z kondensatorem.
Powyżej częstotliwości rezonansowej większy wpływ na zachowanie części LC ma kondensator - cewka dla wielkich częstotliwości ma dużą impedancję (powyżej pewnego progu jest praktycznie rozwarciem), a impedancja kondensatora maleje (powyżej pewnego progu można go traktować jako zwarcie). Oczywiście w tych rozważaniach mamy na myśli moduł impedancji, nie przesunięcie fazowe, o którym (i wpływie elementów reaktancyjnych na nie) nie należy zapominać.
B. Wartość prądu dla częstotliwości :
Jak widać dla tej częstotliwości reaktancja jest niewielka - opornik stanowi większą część impedancji, z niewielkim błędem można przy tej częstotliwości potraktować cewkę jako zwarcie kondensatora.