Question

Hey. na środe musze zrobić prezentację na wos. o tym : Jak uczniowie Europy
ubierają się do szkoły? Prosze pomóżcie ;* DAM NAJ.!!

Answer 1

Niemcy

Mundurki szkolne nie mają w Niemczech długiej historii i są praktycznie nieznane.

Od XVI wieku uczniowie, szczególnie szkół ponadpodstawowych, liceów i podobnych instytucji, podporządkowani bywali zasadom nakazującym skromne i niekrzykliwe ubranie. W wielu przypadkach zasady te stanowiły część ogólniejszych norm ubioru dotyczących danej klasy społecznej. Obowiązkowym, szeroko akceptowanym elementem podkreślającym status ucznia szkoły średniej był niebieski płaszcz, który wyszedł z użytku w drugiej połowie XVIII wieku. W czasach bardziej współczesnych, mundurki szkolne istniały właściwie tylko w szkołach klasztornych oraz prywatnych szkołach z internatami. Zdarzało się, że nadchodzące trendy mody wprowadzały pewnego rodzaju standard do ubioru szkolnego - choćby w przypadku tzw. czapek studenckich (Schülermützen), które stały się popularne w latach 80. XIX wieku i utrzymały swój status do czasu zakazania ich noszenia przez nazistów. Noszenie czapek tego typu popierane było zarówno przez nauczycieli jak i uczniów, czasami nawet zyskiwało status obowiązkowego nakrycia głowy, lecz nigdy nie odbyło się to na skalę kraju, lub pojedynczego landu. Inny przykład to mundury marynarskie, które zyskały popularność pod koniec XIX wieku, lecz również nie stały się ubiorem obowiązkowym.

Naziści zakazali noszenia czapek studenckich, które stanowiły ostatni element (nawet nieoficjalnie pojmowanego) stroju uczniowskiego. Motywacją był tutaj fakt, że czapki sugerowały, że w społeczeństwie istnieją klasy. W roku 1936 wprowadzono jednak obowiązek przynależności do umundurowanej organizacji Hitlerjugend. Mundury noszone były w szkołach Adolfa Hitlera oraz w Narodowych Instytutach Edukacji Politycznej (Napola). Uczniowie chodzący dodatkowo do innych szkół mogli nosić mundury Hitlerjugend według własnego uznania.

W czasach najnowszych podejmowano dyskusję nad wprowadzeniem do szkół mundurków, lecz samo słowo "mundurek" zastępowano terminami pokroju "ubiór szkolny". Ubiory szkolne wprowadzono w niewielkiej liczbie szkół, na przykład w Hamburgu-Sinstorfie (rok 2000), czy w Friesenheim oraz Haag in Oberbayern w roku 2005. W tych przypadkach szkolny strój składa się z zestawu koszul, swetrów, itd. zaprojektowanych zgodnie ze współczesnymi trendami mody. Praktycznie nigdy nie proponuje się noszenia mundurków szkolnych w klasycznej formie.

Filipiny

Mundurki są rozpowszechnione zarówno w szkołach podstawowych jak i średnich, a nawet w pewnej liczbie uczelni wyższych. W przypadku chłopców mundurek to najczęściej biała koszula (podobna do stroju o nazwie Barong Tagalog) z krótkimi rękawami plus spodnie w kolorze khaki, czarnym, lub niebieskim. Mundurek dla dziewcząt to często biała bluzka z krótkimi rękawami, wstążka, krawat oraz fałdowana spódnica - najczęściej długa, sięgająca 7-10 centymetrów poniżej kolan. Najkrótsze spódnice kończą się około 5 centymetrów pod kolanem.

W latach 70. i 80. XX wieku w skład mundurków szkolnych wchodziły najczęściej białe koszule z długimi rękawami oraz krawaty i czarne spodnie (chłopcy). Dziewczęta ubierały białe bluzki z długimi lub krótkimi rękawami z wstążkami oraz niebieskie fałdowane spódnice. W tamtym czasie spódnice były zwykle krótsze, sięgające najwyżej centymetr przed kolano (najdłuższe sięgały 2-3 centymetry za kolano). Z uwagi na coraz częstsze nadużycia, zasady mundurków szkolnych dla dziewcząt stały się bardziej restrykcyjne - spódnice uzyskały swoją aktualną długość w końcu lat 90. XX wieku.

W niektórych szkołach, zwykle przeznaczonych dla chłopców, do białej koszuli zakłada się płaszcz oraz krawat. Najczęściej takie wymogi stawiane są przez szkoły międzynarodowe.

Kanada

Większość szkół publicznych w Kanadzie nie wymaga od uczniów noszenia mundurków, lecz większość wprowadziła zasady zabraniające noszenia nieprzyzwoitego lub obraźliwego ubrania. W wielu rejonach Kanady znajdują się finansowane publicznie szkoły katolickie, z których wiele zakłada noszenie mundurków. Przed integracją nowofundlandzkiego systemu oświaty państwowej (co nastąpiło w końcu lat 90. XX wieku) szkoły publiczne zarządzane przez organizacje katolickie nakazywały uczniom noszenie ściśle określonych strojów (chłopcy nosili koszule i krawaty, zaś dziewczęta sukienki lub spódnice) zarówno w szkołach podstawowych jak i szkołach ponadpodstawowych (junior high). Ograniczenia nie obowiązywały w większości szkół średnich. W ciągu ostatnich kilku lat część szkół zrezygnowała z obowiązku noszenia przez uczennice spódnic i kiltów na rzecz spodni oraz spódnico-spodni. Alternatywnie nosi się połączenie spódnicy z wszytymi pod spód dla zachowania skromności szortami, lub spodenkami kolarskimi. Górną część ubioru uczennic stanowi koszula lub koszulka golfowa oraz sweter. Zarówno chłopcy jak i dziewczęta noszą spodnie w kolorze szarym lub khaki.

Japonia wprowadziła mundurki szkolne w zachodnim stylu (jako część programu modernizacyjnego) pod koniec XIX wieku. Dziś mundurki są stałym elementem życia szkolnego w Japonii. Są zjawiskiem uniwersalnym zarówno w szkolnictwie państwowym jak i prywatnym, a niektóre szkoły są wysoce rozpoznawalne dzięki mundurkom, które stosowane są również przez niektóre uczelnie dla kobiet.

W wielu rejonach kraju z noszenia mundurków szkolnych zwolnieni są uczniowie szkół podstawowych. W szkołach, które wymagają noszenia określonego stroju, chłopcy ubierają się w białe koszule, krótkie spodenki i czapki. Mundurki mogą się zmieniać w zależności od pory roku, a co za tym idzie z aktualnym stanem pogody i specjalnymi okazjami.

Mundurek w szkołach ponadpodstawowych to najczęściej ubiór w stylu wojskowym dla chłopców i mundurek w stylu marynarskim dla dziewcząt. Wzorowane są one na ubiorach wojskowych z epoki Meiji, które z kolei pochodziły od europejskich mundurów marynarskich. Ubiory szkolne tego typu stosuje się jeszcze w niektórych szkołach, inne przerzuciły się na odzież w stylu zachodnich szkół parafialnych.