Zgłoś nadużycie!
W procesie rozwoju gospodarczego pieniądz przyjmował wiele form. Początkowo rolę pieniądza pełniły towary, zależnie od obszaru i kultury były to, np: herbata, sól, muszelki, bursztyn itp. Taki pieniądz nasi nazwę towarowego. Z czasem zauważono, że towarem, który najbardziej nadaje się na pieniądz są metale szlachetne: trwałe, nie psują się, łatwo je dzielić i przenosić z miejsca na miejsce, a rzadkość ich występowania gwarantuje wysoką wartość realną. W ten sposób pieniądz towarowy przekształcił się w pieniądz metalowy, czyli kruszcowy. Bardzo praktyczne było również to, że mały kawałek szlachetnego kruszcu równoważył wartość wielokrotnie większych towarów powszechnego użytku. Kolejnym krokiem w rozwoju form pieniądza stało się bicie monet. Prawo do tego rezerwowali sobie władcy, gwarantując jednocześnie wagę i jakość monety. Posługiwanie się pieniądzem było narażone na niewygody (ciężar) i niebezpieczeństwa (rabunek). Zatem już w XII w. w miastach włoskich pojawiły się kwity depozytowe, zastępujące pieniądz monetarny. Był to początek nowej, papierowej formy pieniądza. Używanie pieniądza papierowego upowszechniło się w XIX w.