Kiedy Jezus przyszedł do domu Piotra, zobaczył jego teściową leżącą w gorączce. 15 Dotknął jej ręki i gorączka ją opuściła. Ona wstała i usługiwała Mu. 16 Gdy nastał wieczór, przynieśli do niego wielu opętanych. Duchy usunął słowem, a wszystkich źle się czujących uzdrowił. 17 Tak spełniło się słowo, wypowiedziane poprzez Izajasza: "On wziął na siebie nasze słabości i zabrał nasze choroby".
Uzdrowienie paralityka
1 Po wejściu do łodzi przeprawił się i poszedł do swojego miasta. 2 Przynieśli Mu wtedy jakiegoś sparaliżowanego, położonego na noszach. Jezus widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: "Odwagi, synu. Odpuszczają się tobie twoje grzechy". 3 Na to niektórzy z uczonych w Piśmie mówili sobie: "On bluźni". 4 Jezus znając ich myśli rzekł: "Dlaczego źle myślicie w swoich sercach? 5 Co jest bardziej uderzające, czy powiedzieć: "Odpuszczają się tobie twoje grzechy", czy też powiedzieć: "Wstań i chodź"? 6 Abyście jednak wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów" - tu zwrócił się do sparaliżowanego - "wstań, weź swoje nosze i idź do swojego domu". 7 On wstał i odszedł do swojego domu. 8 Gdy tłumy [to] zobaczyły, napełniły się bojaźnią i zaczęły wysławiać Boga, że taką władzę dał ludziom.
Córka Jaira i kobieta cierpiąca na krwotok
18 Kiedy On im to mówił, podszedł pewien dostojnik, kłaniał się przed Nim i prosił: "Moja córka przed chwilą umarła, ale przyjdź i połóż na nią swoją rękę, a będzie żyć". 19 Jezus wstał i poszedł za nim, a także Jego uczniowie. 20 Wtedy właśnie jakaś kobieta, od dwunastu lat chorująca na upływ krwi, dotknęła z tyłu skraju jego płaszcza. 21 Bo mówiła sobie: "Jeśli dotknę choćby Jego płaszcza, będę ocalona". 22 Jezus odwrócił się i gdy ją zobaczył, powiedział: "Odwagi, córko, twoja wiara przyniosła ci ocalenie". Od tej godziny była już zdrowa. 23 Jezus wszedł do domu owego zwierzchnika i gdy zobaczył grających na aulosie i lamentującą gromadę, 24 powiedział: "Odejdźcie, bo nie umarła dziewczynka, lecz śpi". Oni drwili z Niego. 25 Kiedy ludzi usunięto, wszedł, wziął ją za rękę i dziewczynka wstała. 26 Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej krainie.
Uzdrowienie dwóch niewidomych
7 Gdy Jezus stamtąd odchodził, poszło za Nim dwóch niewidomych. Wołając prosili: "Ulituj się nad nami, Synu Dawida". 28 Kiedy wszedł do domu, ci ślepcy podeszli do Niego. Jezus powiedział im: "Czy wierzycie, że mam moc to uczynić?" Odpowiedzieli Mu: "Tak, Panie". 29 Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: "Niech się wam stanie według waszej wiary". 30 I otwarły się ich oczy. A Jezus surowo im przykazał, mówiąc: "Uważajcie, by nikt o tym nie wiedział". 31 Lecz oni, gdy odeszli, rozsławili Go po całej tamtejszej krainie.
Uzdrowienie opętanego i chorych
32 Gdy tamci odchodzili, przyprowadzono do Niego opętanego niemowę. 33 Kiedy demon został usunięty, niemy odzyskał mowę. A tłumy ze zdziwieniem mówiły: "Nigdy czegoś takiego nie widziano w Izraelu". 34 Faryzeusze natomiast orzekli: "Wyrzuca demony za sprawą przywódcy demonów". 35 Jezus obchodził wszystkie miasta i wsie, ucząc w ich synagogach, głosząc ewangelię o królestwie i uzdrawiając z każdej choroby i z każdej niemocy. 36 Patrząc na tłumy, wzruszył się z ich powodu, bo byli strudzeni i leżeli jak owce nie mające pasterza. 37 Powiedział wtedy do swoich uczniów: "Żniwo wielkie, a robotników mało. Proście więc Pana żniwa, aby do swojego żniwa posłał robotników".
wziął dziewczynke za rękę a ona wstała
dotknął jego oczu i zaczeły widzieć
tredowatemu kazał wstać i wsziąść łóżko i pójśćdo domu
Kiedy Jezus przyszedł do domu Piotra, zobaczył jego teściową leżącą w gorączce. 15 Dotknął jej ręki i gorączka ją opuściła. Ona wstała i usługiwała Mu. 16 Gdy nastał wieczór, przynieśli do niego wielu opętanych. Duchy usunął słowem, a wszystkich źle się czujących uzdrowił. 17 Tak spełniło się słowo, wypowiedziane poprzez Izajasza: "On wziął na siebie nasze słabości i zabrał nasze choroby".
Uzdrowienie paralityka
1 Po wejściu do łodzi przeprawił się i poszedł do swojego miasta. 2 Przynieśli Mu wtedy jakiegoś sparaliżowanego, położonego na noszach. Jezus widząc ich wiarę, powiedział do sparaliżowanego: "Odwagi, synu. Odpuszczają się tobie twoje grzechy". 3 Na to niektórzy z uczonych w Piśmie mówili sobie: "On bluźni". 4 Jezus znając ich myśli rzekł: "Dlaczego źle myślicie w swoich sercach? 5 Co jest bardziej uderzające, czy powiedzieć: "Odpuszczają się tobie twoje grzechy", czy też powiedzieć: "Wstań i chodź"? 6 Abyście jednak wiedzieli, że Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów" - tu zwrócił się do sparaliżowanego - "wstań, weź swoje nosze i idź do swojego domu". 7 On wstał i odszedł do swojego domu. 8 Gdy tłumy [to] zobaczyły, napełniły się bojaźnią i zaczęły wysławiać Boga, że taką władzę dał ludziom.
Córka Jaira i kobieta cierpiąca na krwotok
18 Kiedy On im to mówił, podszedł pewien dostojnik, kłaniał się przed Nim i prosił: "Moja córka przed chwilą umarła, ale przyjdź i połóż na nią swoją rękę, a będzie żyć". 19 Jezus wstał i poszedł za nim, a także Jego uczniowie. 20 Wtedy właśnie jakaś kobieta, od dwunastu lat chorująca na upływ krwi, dotknęła z tyłu skraju jego płaszcza. 21 Bo mówiła sobie: "Jeśli dotknę choćby Jego płaszcza, będę ocalona". 22 Jezus odwrócił się i gdy ją zobaczył, powiedział: "Odwagi, córko, twoja wiara przyniosła ci ocalenie". Od tej godziny była już zdrowa. 23 Jezus wszedł do domu owego zwierzchnika i gdy zobaczył grających na aulosie i lamentującą gromadę, 24 powiedział: "Odejdźcie, bo nie umarła dziewczynka, lecz śpi". Oni drwili z Niego. 25 Kiedy ludzi usunięto, wszedł, wziął ją za rękę i dziewczynka wstała. 26 Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej krainie.
Uzdrowienie dwóch niewidomych
7 Gdy Jezus stamtąd odchodził, poszło za Nim dwóch niewidomych. Wołając prosili: "Ulituj się nad nami, Synu Dawida". 28 Kiedy wszedł do domu, ci ślepcy podeszli do Niego. Jezus powiedział im: "Czy wierzycie, że mam moc to uczynić?" Odpowiedzieli Mu: "Tak, Panie". 29 Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: "Niech się wam stanie według waszej wiary". 30 I otwarły się ich oczy. A Jezus surowo im przykazał, mówiąc: "Uważajcie, by nikt o tym nie wiedział". 31 Lecz oni, gdy odeszli, rozsławili Go po całej tamtejszej krainie.
Uzdrowienie opętanego i chorych
32 Gdy tamci odchodzili, przyprowadzono do Niego opętanego niemowę. 33 Kiedy demon został usunięty, niemy odzyskał mowę. A tłumy ze zdziwieniem mówiły: "Nigdy czegoś takiego nie widziano w Izraelu". 34 Faryzeusze natomiast orzekli: "Wyrzuca demony za sprawą przywódcy demonów". 35 Jezus obchodził wszystkie miasta i wsie, ucząc w ich synagogach, głosząc ewangelię o królestwie i uzdrawiając z każdej choroby i z każdej niemocy. 36 Patrząc na tłumy, wzruszył się z ich powodu, bo byli strudzeni i leżeli jak owce nie mające pasterza. 37 Powiedział wtedy do swoich uczniów: "Żniwo wielkie, a robotników mało. Proście więc Pana żniwa, aby do swojego żniwa posłał robotników".