Zakładamy, że istnieje liczba niewymierna taka, że jej pierwiastek jest liczbą wymierną:
*(p,q są względnie pierwsze)
gdzie k i l należą do całkowitych(i są względnie pierwsze).
Jest to sprzeczne z wcześniejszym założeniem, ponieważ oznacza to, że x da się zapisac w postaci nieskracalnego ułamka k/l, gdzie k i l są liczbami całkowitymi, czyli x jest liczbą wymierną.
W ten sposób dowodzimy, że nie istnieje liczba niewymierna, której pierwiastek byłby liczbą wymierną -> c.n.d
Dowód nie wprost:
Zakładamy, że istnieje liczba niewymierna taka, że jej pierwiastek jest liczbą wymierną:
*(p,q są względnie pierwsze)
gdzie k i l należą do całkowitych(i są względnie pierwsze).
Jest to sprzeczne z wcześniejszym założeniem, ponieważ oznacza to, że x da się zapisac w postaci nieskracalnego ułamka k/l, gdzie k i l są liczbami całkowitymi, czyli x jest liczbą wymierną.
W ten sposób dowodzimy, że nie istnieje liczba niewymierna, której pierwiastek byłby liczbą wymierną -> c.n.d