1) Przede wszystkim za to, że umiał przebaczać. Przecież tak wielu z nas nie posiada tej umiejętności. On natomiast potrafił przebaczyć każdemu, nawet osobie, która strzeliła do niego, chciała wykonać zlecenie - zabić go. częściowo zapewnić mojego niedoszłego zabójcę, że mu wybaczam. Karol Wojtyła przebaczył mu w całości, zachował się naprawdę wspaniale .Ja nie potrafiłabym być dla kogoś, kto mnie skrzywdził aż tak łaskawa , jak on. 2) Nie dzielił ludzi - dla niego nie istniał podział na lepszych i gorszych, równych i równiejszych. Szanował i cenił wszystkich, niezależnie od wiary, koloru skóry, poglądów, czy też na przykład narodowości. Wiedział, że w każdym z nas jest życie i dusza, które obowiązują każdą żywą istotę. Potrafił patrzeć na ludzi w bardziej rzeczowy i dogłębny sposób. On nie widział tylko człowieka, widział również jego, jako życie, jako istotę posiadającą uczucia, prawa, obowiązki, przywileje, myśli... 3) Nie wywyższał się - do końca pozostał skromnym, uczciwym człowiekiem. Choć był najwyższym duchownym, nie zamknął się na ludzi. Wręcz przeciwnie. Kochał przebywać wśród ludzi, bo sam przecież był jednostką, częścią społeczeństwa. 4) Kochał ojczyznę - był patriotą. Podziwiam każego, dla kogo ojczyzna była tak ważna, jak dla papieża. 5) Był wytrwały - nawet w chorobie chciał głosić słowo Boże i przebywać w otoczeniu wiernych. 6) Kochał młodzież - to przecież on był twórcą światowych dni młodzieży. Tak wielkie nadzieje pokładał w młodych pokoleniach.
Jana Pawła II można podziwiać za jego poświęcenie wobec Boga , jego czyny których dokonał przed swoją śmiercią.
1) Przede wszystkim za to, że umiał przebaczać. Przecież tak wielu z nas nie posiada tej umiejętności. On natomiast potrafił przebaczyć każdemu, nawet osobie, która strzeliła do niego, chciała wykonać zlecenie - zabić go. częściowo zapewnić mojego niedoszłego zabójcę, że mu wybaczam. Karol Wojtyła przebaczył mu w całości, zachował się naprawdę wspaniale .Ja nie potrafiłabym być dla kogoś, kto mnie skrzywdził aż tak łaskawa , jak on.
2) Nie dzielił ludzi - dla niego nie istniał podział na lepszych i gorszych, równych i równiejszych. Szanował i cenił wszystkich, niezależnie od wiary, koloru skóry, poglądów, czy też na przykład narodowości. Wiedział, że w każdym z nas jest życie i dusza, które obowiązują każdą żywą istotę. Potrafił patrzeć na ludzi w bardziej rzeczowy i dogłębny sposób. On nie widział tylko człowieka, widział również jego, jako życie, jako istotę posiadającą uczucia, prawa, obowiązki, przywileje, myśli...
3) Nie wywyższał się - do końca pozostał skromnym, uczciwym człowiekiem. Choć był najwyższym duchownym, nie zamknął się na ludzi. Wręcz przeciwnie. Kochał przebywać wśród ludzi, bo sam przecież był jednostką, częścią społeczeństwa.
4) Kochał ojczyznę - był patriotą. Podziwiam każego, dla kogo ojczyzna była tak ważna, jak dla papieża.
5) Był wytrwały - nawet w chorobie chciał głosić słowo Boże i przebywać w otoczeniu wiernych.
6) Kochał młodzież - to przecież on był twórcą światowych dni młodzieży. Tak wielkie nadzieje pokładał w młodych pokoleniach.
Mam nadzieję że pomogłam :)