Question

Dlaczego przystąpiliśmy do NATO?

Answer 1

Wraz z przystąpieniem Polski do NATO w 1999 roku Siły Zbrojne RP rozpoczęły proces dostosowywania się do standardów NATO. W Sojuszu Północnoatlantyckim standaryzacja oznacza osiąganie interoperacyjności poprzez tworzenie i wdrażanie koncepcji, doktryn, procedur i wzorów zapewniających osiągnięcie i utrzymanie pożądanego poziomu kompatybilności, zamienności bądź wspólności w obszarach operacyjnym, proceduralnym, materiałowym, technicznym i administracyjnym. Wspomniana interoperacyjność to dążenie do zwiększania zdolności sił zbrojnych Sojuszu oraz sił zbrojnych krajów partnerskich i krajów współdziałających w zakresie wspólnych szkoleń, ćwiczeń oraz skutecznego działania w trakcie wykonywanych zadań. Zasadniczym celem standaryzacji NATO jest zwiększanie efektywności operacyjnej sojuszu. Sojuszniczą politykę w zakresie standaryzacji określa i akceptuje Rada Północnoatlantycka, natomiast Organizacja Standaryzacyjna NATO (The NATO Standardization Organization NSO) odpowiada za koordynowanie przedsięwzięć standaryzacyjnych Sojuszu.

Proces standaryzacyjny składa się z kilku etapów. Obejmuje wnioskowanie, opracowywanie, uzasadnianie, ratyfikowanie, wprowadzanie (ogłaszanie), wdrażanie i uaktualnianie standardów NATO. Wnioski o wdrożenie standardu mogą być zgłaszane przez państwa członkowskie oraz wyższych dowódców NATO. Rady NSA (NATO Standarization Agency – NSA) przedstawiają te propozycje krajom i dowódcom do akceptacji. Dalszym opracowaniem zajmuje się odpowiednia grupa robocza lub prowadzący projekt w narodowym lub natowskim dowództwie. Po uzgodnieniu projektu standardu na poziomie roboczym i uzyskaniu poparcia odpowiedniej rady, następuje przekazanie projektu krajom członkowskim do ratyfikacji. Następnie rada ocenia, czy liczba krajów, które ratyfikowały porozumienie jest wystarczająca, czy projekt porozumienia wymaga skorygowania lub odrzucenia w całości. Jeżeli dokument zostaje ratyfikowany przez wystarczającą liczbę państw, przewodniczący NSA odpowiada za wprowadzenie wszystkich STANAG-ów i AP, z wyjątkiem Publikacji Sprzymierzonych dotyczących łączności (Allied Communication Publication). Efektem całej procedury standaryzacyjnej jest wdrożenie i implementacja Porozumienia standaryzacyjnego (Standardization Agreements - STANAGs) lub Publikacji Sprzymierzonych (Allied Publications - APs ). W praktyce oznacza to wypełnianie przez kraje członkowskie zobowiązań wynikających z treści porozumienia.

Osiągnięcie standardów jednakowych dla wszystkich państw członkowskich Sojuszu oceniane jest na podstawie kompleksowej kontroli taktycznej jednostki przez komisję wyznaczaną przez dowództwo sojusznicze prowadzące kontrolę. W jej kręgu zainteresowań są jednostki zgłoszone i wpisane do kwestionariusza planowania obronnego, które znajdują się w jednej
z określonych tam kategorii gotowości bojowej. Polityka dotycząca programu TACEVAL (Tactical Evaluation) opiera się na wspólnie uzgodnionych kryteriach przez państwa członkowskie NATO co do metody i zakresu kontroli, które zawarte są w podstawowych dokumentach Sojuszu. Celem kontroli jest ocena zdolności bojowej jednostek oraz ich przygotowania do wykonania przewidzianych dla nich zadań w okresie kryzysu i wojny. Program kontroli taktycznej TACEVAL może być prowadzony w dwóch formach: oceny operacyjnej OPEVAL (Operational Evaluation) lub opisu potencjału jednostki OPASSESS (Operational Assessment). W pierwszej z metod wystawiana jest konkretna ocena, natomiast w drugiej opisywany jest potencjał kontrolowanej jednostki do wykonania przewidzianych dla niej zadań bez wystawiania oceny. Do elementów składowych programu należy też ocena planów i uzgodnień, przygotowania i przebazowania oraz weryfikacja gotowości do działań. Przedmiotowa kontrola ocenia dwa zasadnicze działy – stan zasobów (osobowych, finansowych, majątkowych itp.) i sposób zarządzania nimi oraz działania taktyczne, a w każdym z nich trzy przedmioty - operacyjny (Ops.), logistyczny (Logs.) oraz zachowania żywotności bojowej (STO - Survive to Operate). W sferze operacyjnej - ocenia się zdolność jednostek i ich elementów wsparcia do przejścia ze struktury pokojowej na wojenną. Jednostki muszą zademonstrować gotowość do wykonania zadeklarowanych zadań wynikających z ich przeznaczenia. Kontrolowany jest cały proces od postawienia zadań do ich wykonania. W zakresie wsparcia logistycznego - sprawdzany jest system przetwarzania danych, łączność, magazyny części zamiennych, wyposażenie w zasadniczy sprzęt bojowy itd. W zakresie STO - ocenia się zdolność do ochrony i obrony jednostki przed atakami z użyciem broni konwencjonalnej oraz broni masowego rażenia. Ponadto ocenie podlega zdolność do odtworzenia gotowości bojowej tj. stworzenie warunków do prowadzenia dalszych działań zgodnie z przeznaczeniem jednostki.

Answer 2

Za czasów Aleksandra Kwaśniewskiego,aby zwalczać terroryzm