Aby wyjściowe równanie miało cztery pierwiastki, to powyższe równanie musi być kwadratowe, czyli:
, czyli
oraz musi mieć dwa pierwiastki dodatnie, czyli Δ > 0 i na mocy wzorów Viete’a t₁ + t₂ > 0 oraz t₁ · t₂ > 0, bo wtedy pierwiastki będą dodatnie.
Zaznaczamy miejsca zerowe na osi i rysujemy parabolę, której ramiona są skierowna w górę, bo współczynnik przy m² jest równy 1, czyli większy od zera. Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności:
Zaznaczamy miejsca zerowe na osi i rysujemy parabolę, której ramiona są skierowna w górę. Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności:
W ostatecznym rozwiązaniu uwzględniamy wszystkie warunki dla parametru m:
Podstawiamy t = x², t > 0
Aby wyjściowe równanie miało cztery pierwiastki, to powyższe równanie musi być kwadratowe, czyli:
, czyli
oraz musi mieć dwa pierwiastki dodatnie, czyli Δ > 0 i na mocy wzorów Viete’a t₁ + t₂ > 0 oraz t₁ · t₂ > 0, bo wtedy pierwiastki będą dodatnie.
Zaznaczamy miejsca zerowe na osi i rysujemy parabolę, której ramiona są skierowna w górę, bo współczynnik przy m² jest równy 1, czyli większy od zera. Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności:
Zaznaczamy miejsca zerowe na osi i rysujemy parabolę, której ramiona są skierowna w górę. Z wykresu odczytujemy rozwiązanie nierówności:
W ostatecznym rozwiązaniu uwzględniamy wszystkie warunki dla parametru m:
Odp. Równanie ma cztery pierwiastki dla