Question

Co zrobili Sasowie (August II i August III) dobrego a co złego dla Polski? (reformy, niepotrzebna wojna etc) Proszę o kilka przykładów.
Oczywiście najlepszą pracę nagrodzę. Proszę o pomoc i pozdrawiam.

Answer 1

W 1697 nakróla polskiego wybrano księcia saskiego Fryderyka Wettyna zwanego Augustem Mocnym, na tronie polskim zasiadł jako August II Mocny.
August II chciał zdobyć Inflanty. Po powrocie na tron Polski w 1709 roku wprowadził w granice Polski wojska saskie, by z ich pomocą zyskać status władcy absolutengo. Postanowił oddać pewne obszary Rzeczypospolitej sąsiadomz zamian za zgodę na absolutystyczną reformęustroju w pozostałej części polsko -litweskiego panstwa. Sam władca zaczął snuc plany rozbiorowe.
Dązył do trwałego powiązaniaPolski z Saksonią.
Panowanie Augusta II Mocnego. W czasach Augusta III dwór królewski przestał pełnić funkcję politycznego centrum kraju. Było tyle ośrodków politycznych, ile było rezydencji wpływowych magnatów. Twierdzono, że Polska"nierządem stoi" Uważano, że jako bezbronny i neutralny kraj, jest potrzebna dla zachowania europejskiej równowagi. W latach 40 XVIIIw pojawiły się symptymy poprawy. Szlachta średniozamozna zaczęła odbudowywać swe dwory i folwarki. Warszawa przeistaczała się w nowoczesną metropoli, z Europyt Zachodniej docierały pierwsze impulsy oświecenia. Na szczęście August III nie ściągnął na Polskę nowych klęsk. 30 lat pokoju w kraju, gdzie obciązenia podatkowe były niskie, dały szlachcie poczucie dobrobytu.
Ocena epoki saskiej: Rządy sasów są jedną z głównych przyczyn upadku Rzeczypospolitej. W tym czasie nie przeprowadzono żadnych reform ustrojowych, ekonomicznych czy oświatowych. Rozrzutność rozpusta, korupcja, egoizm elit demoralizowały społeczeństwo bowiem taki sposób życia stawał się normą wśród wyższych warstw społecznych. Szlachta sprzeciwiająca się absolutystycznym zapędom monarchów szukała sojuszników wśród państw ościennych. Umożliwiło to sąsiadom ingerencję w sprawy wewnętzrne. Po śmierci Augusta III okazało sie, że Rzeczypospolita nie ma wykształconych i kompetentnych w zakresie polityki światowej dyplomatów, bo za panowania Wettynów placówki dyplomatyczne obejmowali sasi.