aiwlys
Las Równikowy Ituri zwany też Aruwimi - wilgotny las równikowy w prowincji Ituri w północno-wschodniej części Demokratycznej Republiki Konga. Zajmuje powierzchnię około 63 000 km2 i porasta tereny o wysokości bezwzględnej od 700 do 1000 m n.p.m. Średnia temperatura powietrza wynosi tu 31 °C, a wilgotność waha się w granicach 85%.Las rozłożony jest wzdłuż biegu rzeki Aruwimi (w górnym biegu zwanej też Ituri) i jej dopływów (najważniejszy to Epulu). Około jednej piątej terenu lasu zajmuje Park Narodowy Okapi, wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Jest to jedno z niewielu miejsc, gdzie zaobserwowano występowanie rzadkiego gatunku zwierząt okapi.Las Ituri zamieszkany jest przez Pigmejów z plemienia Mbuti, prowadzących łowiecko-zbieraczy tryb życia.
7 votes Thanks 3
Zgłoś nadużycie!
Wilgotny las równikowy (las strefy równikowej, puszcza tropikalna, las deszczowy, las tropikalny, las higromegatermiczny, błędnie zwany także dżunglą) — las równikowy – zbiorowisko roślin drzewiastych, krzewiastych, epifitów, lian, mchów, porostów, glonów oraz grzybów. Biom ten występuje w strefie równikowej, w trzech głównych obszarach: dorzecze Amazonki i Orinoko (Ameryka Południowa), przesmyk Ameryki Środkowej; dorzecze Kongo), Nigru i Zambezi (środkowa i zachodnia Afryka), częściowo na Madagaskarze; tereny w Indonezji, Malezji i Nowej Gwinei. Wilgotne lasy równikowe odznaczają się dużą różnorodnością flory. Decydują o tym obfite, całoroczne opady deszczu (pow. 2500 mm), silne nasłonecznienie, wysoka średnia roczna temperatura powietrza, niskie dzienne i roczne amplitudy temperatury, itp. Lasy równikowe odznaczają się piętrowością roślinności. Najwyższe stanowią wiecznie zielone drzewa, osiągające wysokość 30-50 m. Piętro średnie stanowią niższe drzewa, zaś poniżej nich (8-15 m) występuje zwarta warstwa koron drzew pokrytych epifitami, lianami, itp. Gęste korony drzew ograniczają dostęp światła słonecznego do dolnych partii, podszyt i runo stanowią rośliny zielne, czasami w ogóle nie występuje. Występuje również duże bogactwo gatunków świata zwierzęcego, wśród ssaków: małpy, także człekokształtne (na Madagaskarze małpiatki), słonie, hipopotamy, bawoły, okapi i in. Część z nich wykazuje przystosowanie do życia w gęstwinach leśnych, np. zmniejszenie rozmiaru ciała (słoń leśny). Tereny lasów równikowych zamieszkiwane są przez plemiona zajmujące się łowiectwem, zbieractwem, a także uprawą roli – przykładem są afrykańscy Pigmeje, malajscy Semangowie i in. Występują tu murzyni Bantu. Ich znaczącą cechą jest to, że wypalają część lasu równikowego pod uprawę, a kiedy teren przestaje ich żywić - przenoszą się w inny obszar lasu. Na miejscu wypalanych przez nich terenów wyrasta tzw. wtórny las równikowy, jednak nigdy nie jest on tak bujny, jak naturalne wiecznie zielone lasy. Miejscowa ludność hoduje tu rogate bydło, dla którego zagrożeniem jest mucha tse-tse. Jej ukąszenie powoduje śpiączkę - śmiertelną u bydła chorobę.
Wilgotne lasy równikowe odznaczają się dużą różnorodnością flory. Decydują o tym obfite, całoroczne opady deszczu (pow. 2500 mm), silne nasłonecznienie, wysoka średnia roczna temperatura powietrza, niskie dzienne i roczne amplitudy temperatury, itp. Lasy równikowe odznaczają się piętrowością roślinności. Najwyższe stanowią wiecznie zielone drzewa, osiągające wysokość 30-50 m. Piętro średnie stanowią niższe drzewa, zaś poniżej nich (8-15 m) występuje zwarta warstwa koron drzew pokrytych epifitami, lianami, itp. Gęste korony drzew ograniczają dostęp
światła słonecznego do dolnych partii, podszyt i runo stanowią rośliny zielne, czasami w ogóle nie występuje.
Występuje również duże bogactwo gatunków świata zwierzęcego, wśród ssaków: małpy, także człekokształtne (na Madagaskarze małpiatki), słonie, hipopotamy, bawoły, okapi i in. Część z nich wykazuje przystosowanie do życia w gęstwinach leśnych, np. zmniejszenie rozmiaru ciała (słoń leśny).
Tereny lasów równikowych zamieszkiwane są przez plemiona zajmujące się łowiectwem, zbieractwem, a także uprawą roli – przykładem są afrykańscy Pigmeje, malajscy Semangowie i in. Występują tu murzyni Bantu. Ich znaczącą cechą jest to, że wypalają część lasu równikowego pod uprawę, a kiedy teren przestaje ich żywić - przenoszą się w inny obszar lasu. Na miejscu wypalanych przez nich terenów wyrasta tzw. wtórny las równikowy, jednak nigdy nie jest on tak bujny, jak naturalne wiecznie zielone lasy. Miejscowa ludność hoduje tu rogate bydło, dla którego zagrożeniem jest mucha tse-tse. Jej ukąszenie powoduje śpiączkę - śmiertelną u bydła chorobę.