- Nazywa się naprawdę Adam Hilary Bernard Chmielowski
- urodził się 20 sierpnia 1845 w Igołmii (małopolska)
- zmarł 25 grudnia 1916 w Krakowie
- był polskim zakonnikiem, założył zgromadzenie albertynów i albertynek
- zasłynął z tego, że całkowcie poświęcił się pracy na rzecz biednych i ubogich
- brał udział w powstaniu styczniowym (1863), był pod niewolą Austriaków po wygranej bitwie pod Grochowiskami, skąd zbiegł, ale ranny w bitwie pod Mełchowem ponownie wrócił do niewoli
- rozpoczął studia malarskie w Warszawie, lecz musiał je przerwać, wyjechał na studia politechniczne, a rok później rozpoczął naukę na Akdemii Sztuk Pięknych w Monachium (Dorobek Chmielowskiego to 61 obrazów olejnych, 22 akwarele i 15 rysunków)
- 1880 wstąpił do zakonu Jezuitów. Po roku zrezygnował z powodu depresji.
- Spokój odnalazł dopiero w regule Zakonu św. Franciszka z Asyżu
- Dalej malował, ale zaangażował się coraz bardziej w opiekę nad biednymii bezdomnymi.
- Zamieszkał w ogrzewalni miejskiej razem z alkoholikami, nędznikami i bezdomnymi
- sprzeciwiał się jałmużnie której nie była według niego prawdziwą pomocą, ale nierozwiązującym problemu chwilowym zabiegiem uspokajającym sumienie bogatszych.
- w 1887 wstąpił do Zakonu św. Franciszka z Asyżu i od tej pory był znany jako brat Albert
- „Za wybitne zasługi w działalności niepodległościowej i na polu pracy społecznej” Prezydent Ignacy Mościcki w1938 roku nadał mu pośmiertnie Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski
- w 1983 papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym, a sześć lat później - świętym
- wspomnienie liturgiczne przypada 17 czerwca
- jest patronem wielu szkół, parafii, fundacji, miasta Puławy, diecezji sosnowieckiej
- Nazywano go "Najpiękniejszym człowiekiem pokolenia", "Szarym bratem", "Polskim Biedaczyną z Asyżu", "Bratem wszystkich ludzi"
- Nazywa się naprawdę Adam Hilary Bernard Chmielowski
- urodził się 20 sierpnia 1845 w Igołmii (małopolska)
- zmarł 25 grudnia 1916 w Krakowie
- był polskim zakonnikiem, założył zgromadzenie albertynów i albertynek
- zasłynął z tego, że całkowcie poświęcił się pracy na rzecz biednych i ubogich
- brał udział w powstaniu styczniowym (1863), był pod niewolą Austriaków po wygranej bitwie pod Grochowiskami, skąd zbiegł, ale ranny w bitwie pod Mełchowem ponownie wrócił do niewoli
- rozpoczął studia malarskie w Warszawie, lecz musiał je przerwać, wyjechał na studia politechniczne, a rok później rozpoczął naukę na Akdemii Sztuk Pięknych w Monachium (Dorobek Chmielowskiego to 61 obrazów olejnych, 22 akwarele i 15 rysunków)
- 1880 wstąpił do zakonu Jezuitów. Po roku zrezygnował z powodu depresji.
- Spokój odnalazł dopiero w regule Zakonu św. Franciszka z Asyżu
- Dalej malował, ale zaangażował się coraz bardziej w opiekę nad biednymii bezdomnymi.
- Zamieszkał w ogrzewalni miejskiej razem z alkoholikami, nędznikami i bezdomnymi
- sprzeciwiał się jałmużnie której nie była według niego prawdziwą pomocą, ale nierozwiązującym problemu chwilowym zabiegiem uspokajającym sumienie bogatszych.
- w 1887 wstąpił do Zakonu św. Franciszka z Asyżu i od tej pory był znany jako brat Albert
- „Za wybitne zasługi w działalności niepodległościowej i na polu pracy społecznej” Prezydent Ignacy Mościcki w1938 roku nadał mu pośmiertnie Wielką Wstęgę Orderu Odrodzenia Polski
- w 1983 papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym, a sześć lat później - świętym
- wspomnienie liturgiczne przypada 17 czerwca
- jest patronem wielu szkół, parafii, fundacji, miasta Puławy, diecezji sosnowieckiej
- Nazywano go "Najpiękniejszym człowiekiem pokolenia", "Szarym bratem", "Polskim Biedaczyną z Asyżu", "Bratem wszystkich ludzi"