Question

Cechy charakterystyczne państw autorytarnych:
a)kto rządzi
b)w jaki sposób rządzi
c)do czego zmusza sie społeczeństwo

Answer 1

Cechami państw autorytarnych są:
- Ograniczony pluralizm partii politycznych (jedna dominująca z ewentualnie kilkoma zaporowymi).
- Ograniczona zasada samorządności narodu i jego dostępu do sprawowania władzy publicznej.
- Sterowanie nastrojami społecznymi nierzadko przez nieklarowną ideologię państwa autorytarnego.
- Oparcie władzy w państwie autorytarnym na armii i policji, rozbudowany system kontroli bez wpływu na życie prywatne obywateli (jak w przypadku totalitaryzmu).
Sprawowanie rządów w państwie autorytarnym
Co się tyczy tego modelu sprawowania rządów to może mieć różną genezę:
-regulacja stosunków społecznych w „trudnych okresach” jako konieczność posiadania scentralizowanej władzy. Taka sytuacja dominowała w Europie w dwudziestoleciu międzywojennym np. we Włoszech Mussoliniego oraz Hiszpanii gen. Franco,
- reżimy postkolonialne, które w wyniku problemów społeczno-etnicznych, braku kultury politycznej i nieefektywnej gospodarki, sztucznie miały tworzyć pojęcie narodu i dążyć do rozwoju ekonomicznego poprzez centralizację rynku wewnętrznego np. Kongo,
- reżimy wojskowe, gdzie ambitne jednostki chcąc utrzymać się u władzy, nie mając personalnych zdolności (np. charyzmy) zjednują sobie armię i policję, utrzymując swoją władzę, dopóki te znajdują w tym swój interes np. Portugalia Solzara,
- państwa socjalistyczne po 1953 r., jako przejaw „utrzymania” reprezentantów klasy robotniczej u władzy,
- reżimy rasowe, gdzie ograniczone zostało prawo jedynie części społeczeństwa (RPA i Rodezja w okresie apartheidu),
- państwa religijne, gdzie najwyższa władza świecka jest zarazem najwyższą władzą duchowną. Sztandarowym wręcz przykładem jest Iran.
Pierwsze trzy „typy” państw autorytarnych zwyczajowo przyjmowały postać państwa o ustroju dyktatorskim.

Prosze:))

Answer 2

Państwo autorytarne to takie państwo, w którym władza istnieje ponad obywatelami a reprezentanci władzy są w sytuacji wyjątkowo uprzywilejowanej. Państwo autorytarne jest więc państwem elit politycznych, sprawujących władzę. Elity władzy za wszelka cenę starają się utrzymać status quo, dlatego cechą państwa autorytarnego są rozbudowane aparaty biurokratyczny i kontroli, powodujące nadmierny formalizm życia codziennego obywateli. Wszelkie instytucje, nie tylko władza, są opanowane przez ludzi z kręgu elit politycznych. Państwo jest czynnikiem dominującym ? zarówno w doktrynie systemu jak i jego praktyce politycznej. Władza w państwie autorytarnym jest scentralizowana i traktuje społeczeństwo jako masę wymagającą opieki. Partia kształtuje się wtórnie, jest zakładana przez kierownictwo państwa w celu poszerzenia bazy rządzenia. Partia to z reguły szeroki ruch społeczny organizujący masowe poparcie dla polityki ośrodków kierowniczych państwa. Elita partii nie jest elitą władzy państwowej, która wywodzi się z centralnego aparatu państwa. Tolerowane bywają inne partie, ale z ograniczonym z mocy prawa zasięgiem i formą działania.

Tym co istotnie różni system autorytarny od totalitarnego jest niewystępowanie w ogóle lub występowanie w wiele niższej skali zjawiska szowinizmu. Szowinizm jest ideologią skrajnie nacjonalistyczną. Odmawia ona praw do egzystencji innym narodom, o ile w jakikolwiek sposób ich interesy przeciwstawiają się interesom własnego narodu. Szowinizm uprawia też apoteozę własnego narodu poprzez nienaturalne eksponowanie jedynie jego pozytywnych cech i jego przeszłości.
Inne jest też podejście klasy rządzącej do państwa: w ustroju totalitarnym upaństwowione jest społeczeństwo a w autorytarnym sprywatyzowane jest państwo, które służy głównie rządzącym i grupom z nimi powiązanym.

Answer 3

A) Władzę sprawuje jednostka lub nieliczna grupa ludzi, którzy nie dochodzą do niej drogą wyborów parlamentarnych, lecz w wyniku zamachu stanu i przewrotu.

b) Nie ingerują w sprawy dotyczące kultury, religii, w kwestie społeczne i ekonomiczne, pozostawiając w tych sferach swobodę poszczególnym jednostkom.

c) Autorytaryzm ,jest łagodniejszy od totalitaryzmu – dopuszcza nawet pewną rozbieżność zdań w obrębie grupy rządzącej