Bardzo proszę o tłumaczenie
Hoffnung auf schnelle Rückkehr.
Es muss betont werden, dass damals ca. ein Viertel der DDR-Bevölkerung aus den ehe- maligen deutschen Ostgebieten stammte, welche nach dem Krieg Polen zugesprochen worden waren. Sie hatten sich in großer Zahl nahe der Grenzgebiete angesiedelt, wo sie auf eine schnelle Rückkehr in die Heimat hofften. Die Entscheidung über die Unter- schrift der Grenzverträge war nicht ohne Druck aus Moskau auf die SED-Genossen zustande gekommen, wobei letztere die Gül- tigkeit und den Bestand der neuen deutsch- polnischen Grenze insgeheim dennoch nicht akzeptieren wollten. So kam die Grenzfrage in Gesprächen zwischen Ostdeutschen und Polen immer wieder zur Sprache, diese An- spannung wurde in Polen vor allem in Zei- ten politischer Krisen wahrgenommen. Die polnischen Kommunisten wurden sich damals bewusst, dass Ostberlin die neue Grenze zumindest offiziell anerkannt hatte, während Bonn darüber nicht einmal spre- chen wollte. Die SED berief sich dabei auf die von der UdSSR verkündete Gültigkeit der Grenze.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2025 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Nadzieja na szybki powrót
Należy zaakcentować, że wtedy ok. ¼ ludności Niemieckiej Republiki Demokratycznej pochodziła z byłych niemieckich obszarów wschodnich, które po wojnie zostały przyznane Polsce. W dużej liczbie (albo licznie) osiedlili się w pobliżu obszarów przygranicznych, gdzie mieli nadzieję na szybki powrót do domu. Decyzja o podpisaniu umów granicznych nie zapadłaby bez nacisków ze strony Moskwy na towarzyszy z Socjalistycznej Partii Jedności Niemiec, przy czym ci ostatni nie chcieli jednakże zaakceptować ważności i stanu nowej niemiecko-polskiej granicy. W ten sposób temat granicy ciągle powracał w rozmowach między Niemcami Wschodnimi a Polską, to napięcie było odczuwalne w Polsce przede wszystkim w czasach politycznej niestabilności. Polscy komuniści mieli wtedy tą świadomość, że Berlin Wschodni uznał przynajmniej oficjalnie nową granicę, podczas gdy Bonn nawet nie chciało o tym rozmawiać. SPJN powoływała się przy tym na uznaną przez ZSRR ważność granicy.