We wczesnym okresie republikańskim armia rzymska była bardzo podobna do greckiej. Pod względem uzbrojenia przypominała hoplitów greckich. Z czasem gdy Rzym zaczął podbijać nowe ziemioe walcząc z barbarzyńcami z północy rynsztunek żołnirza ewoluował gdyż wprowadzono miecze, nektóre rodzaje hełmów i pancerz na wzór barbarzyńców. Przez cały ten okres armię stanowili rzymscy chłopi odrywani od zajęć roliczych na czas kampanii wojennych. Około 102 r p.n.e. konsul Gajusz Mariusz przeprowadził reformę armii na zawodową, w której służyli ochotnicy minimum 16 lat odpowiednio dobrze wyposażeni i uzbrojenie. Od tego okresu najbardziej znanym znakiem stał się orzeł rzymski. Później powstała też gwardzia pretorian służaca w Rzymie. W okresie cesarskim podboje były bardziej ograniczone w stosunku do poprzedniej epoki. Armia stała się kartą przetargową w rękach kandydatów na cezarów. W związku z tym że obszar Imperium był ogromny a rrodowitych Rzymian było z byt mało by utworzyć silną armię powoływano do wojska cudzoziemców, którzy stanowili głównie głównie oddziały pomocnicze foederati. Oprócz tego w okresie od III/IV wieku n.e zrezygnowano z tradycyjnego rodzaju wal na rzecz oddziałów limitanei które służyły na granicach i comitanenses, których powołał do życia Konstantyn Wielki. Była to głównie mobilna jazda stacjonująca w głębi imperium.
We wczesnym okresie republikańskim armia rzymska była bardzo podobna do greckiej. Pod względem uzbrojenia przypominała hoplitów greckich. Z czasem gdy Rzym zaczął podbijać nowe ziemioe walcząc z barbarzyńcami z północy rynsztunek żołnirza ewoluował gdyż wprowadzono miecze, nektóre rodzaje hełmów i pancerz na wzór barbarzyńców. Przez cały ten okres armię stanowili rzymscy chłopi odrywani od zajęć roliczych na czas kampanii wojennych. Około 102 r p.n.e. konsul Gajusz Mariusz przeprowadził reformę armii na zawodową, w której służyli ochotnicy minimum 16 lat odpowiednio dobrze wyposażeni i uzbrojenie. Od tego okresu najbardziej znanym znakiem stał się orzeł rzymski. Później powstała też gwardzia pretorian służaca w Rzymie. W okresie cesarskim podboje były bardziej ograniczone w stosunku do poprzedniej epoki. Armia stała się kartą przetargową w rękach kandydatów na cezarów. W związku z tym że obszar Imperium był ogromny a rrodowitych Rzymian było z byt mało by utworzyć silną armię powoływano do wojska cudzoziemców, którzy stanowili głównie głównie oddziały pomocnicze foederati. Oprócz tego w okresie od III/IV wieku n.e zrezygnowano z tradycyjnego rodzaju wal na rzecz oddziałów limitanei które służyły na granicach i comitanenses, których powołał do życia Konstantyn Wielki. Była to głównie mobilna jazda stacjonująca w głębi imperium.