3.Bolesław Krzywousty po raz pierwszy w Polsce ustanowił porządek obejmowania rządów zwany senioratem. Wcześniej już stosowany na Rosji. Seniorat jest ostatnim dziełem Bolesława Krzywoustego często nazywanym testamentem, któremu nadano akt publiczno-prawny. Głównym założeniem senioratu było ustanowienie porządku obejmowania władzy, który miał zapobiegać rozdrabnianiu państwa. Polegał on na utworzeniu dzielnic, które miały być podzielone między synów Bolesława, a miał ich pięciu, a później z kolei ich potomstwu. Oraz wyznaczył dzielnice, która nie miała być dziedziczna lecz rządy w niej miał sprawować zawsze najstarszy książe w rodzie Piastów, czyli senior. Dzielnicę tą nazwano wielkoksiążęcą albo pryncypacką. Miała ona przechodzić we władnie najstarszego potomka dynastii jako podstawa jego władzy nad całością państwa, więc również nad dzielnicami dziedzicznymi. Najstarszy członek dynastii miał prawo wypowiadanie i prowadzenie wojen zewnętrznych, reprezentowanie państwa na zewnątrz i zawierania traktatów, mianowania dostojników kościelnych tj. arcybiskupów i biskupów kasztelanów oraz posiadał zwierzchność sądową. Dzielnica pryncypacka miała zostawać zawsze nienaruszona natomiast dziedziczne mogły podlegać dalszym podziałom.
3.Bolesław Krzywousty po raz pierwszy w Polsce ustanowił porządek obejmowania rządów zwany senioratem. Wcześniej już stosowany na Rosji.
Seniorat jest ostatnim dziełem Bolesława Krzywoustego często nazywanym testamentem, któremu nadano akt publiczno-prawny. Głównym założeniem senioratu było ustanowienie porządku obejmowania władzy, który miał zapobiegać rozdrabnianiu państwa.
Polegał on na utworzeniu dzielnic, które miały być podzielone między synów Bolesława,
a miał ich pięciu, a później z kolei ich potomstwu. Oraz wyznaczył dzielnice, która nie miała być dziedziczna lecz rządy w niej miał sprawować zawsze najstarszy książe w rodzie Piastów, czyli senior. Dzielnicę tą nazwano wielkoksiążęcą albo pryncypacką. Miała ona przechodzić we władnie najstarszego potomka dynastii jako podstawa jego władzy nad całością państwa, więc również nad dzielnicami dziedzicznymi. Najstarszy członek dynastii miał prawo wypowiadanie i prowadzenie wojen zewnętrznych, reprezentowanie państwa na zewnątrz i zawierania traktatów, mianowania dostojników kościelnych tj. arcybiskupów i biskupów kasztelanów oraz posiadał zwierzchność sądową. Dzielnica pryncypacka miała zostawać zawsze nienaruszona natomiast dziedziczne mogły podlegać dalszym podziałom.