Zasada suwerenności narodu Zasada ta wnosi, że to naród jest zwierzchnikiem władzy i to od niego władza pochodzi. Za ojca tej koncepcji uznaje się geniusza epoki Oświecenia (XVIII w.) Jeana Jacquesa Rousseau. Jego poglądy zostały zawarte w książce Umowa społeczna, która stawia tezę, że władza to przejaw samoorganizacji narodu i jest ona przywilejem nadawanym przez lud określonym jednostkom. Jak mówi Art. 4 ust. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polski z 1997 r. - ...Naród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio... Bezpośrednie sprawowanie władzy przejawia się w: prawie do referendum, prawie ludowej inicjatywy ustawodawczej, prawie petycji, czy prawa veta ludowego. W Polsce funkcjonują jedynie dwie pierwsze instytucje. Pośrednie sprawowanie władzy przejawie się w organizacji wyborów (obsadzanie wakatów urzędów). Aby wybory mogły zostać uznane za demokratyczne, muszą spełniać pewne warunki:
• Powszechności
• Równości
• Bezpośredniości
• Tajności
• Proporcjonalności
Zasada pluralizmu politycznego
Zasada pluralizmu zakłada, że obywatele mają możliwość wolnego dostępu do piastowanych stanowisk i mogą tworzyć różne grupy, których działalność ma wpływać na władzę w kraju. Najbardziej charakterystycznym zjawiskiem jest zatem występowanie w państwach demokratycznych wielu partii politycznych, niezwiązanych ze sobą arbitralnie, reprezentujących własne ideologie.
Zasada podziału władzy
Koncepcja podziału władzy została zaproponowana przez Brytyjczyka Johna Locke’a, a następnie rozwinięta przez Francuza Karola Monteskiusza (Charlesa Montesquieu). W swym dziele O duchu praw zawarł koncepcję trójpodziału władzy. Według niej najwyższy suweren winien być abstrakcyjny, a realne przejawy jego działalności winny być odseparowane. Osobną funkcję powinny pełnić organy ustawodawcze, wykonawcze i sądownicze. Dziś ta teoria została poddana licznym modyfikacjom, z racji iż poza podanym katalogiem organów, niemal zawsze funkcjonują w państwach ciała, które nie można włączyć do katalogu żadnego z podanych wyżej organów. Takim są przewidziane przez polską Konstytucję organy kontroli jak np. Najwyższa Izba Kontroli czy Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.
Zasada suwerenności narodu - źródłem władzy jest naród, który jest uprawniony do decydowania i rozstrzygania w sprawach najważniejszych dla państwa (sprawowanie władzy pośredniej- wybierając parlament, prezydenta itp., bezpośredniej- uczestnicząc w referendum lub korzystając z prawa weta i inicjatywy ludowej). W warunkach demokracji możliwe jest prawo do obywatelskiego nieposłuszeństwa.
Zasada pluralizmu - realizowana w płaszczyźnie politycznej, społecznej, ideowej i ekonomicznej. Pluralizm polityczny polega na tym, że w państwie możliwe jest istnienie wielu partii i innych organizacji politycznych, które są niezależne od władz państwowych ani od siebie wzajemnie. Mogą tworzyć programy i strukturę organizacyjną, maja różną tożsamość ideową. Mogą też swobodnie ze sobą rywalizować(w ramach prawa i ustalonych reguł)o poparcie wyborców, dzięki któremu niektóre z nich będą rządzić państwem, a inne będą tworzyć opozycję lub zabiegać o wpływ na politykę państwa.
Zasada trój podziału władz - władza państwowa dzieli się na ustawodawczą
(odpowiedzialną za stanowienie prawa), wykonawczą (mającą je realizować w praktyce) i sądowniczą (rozstrzygająca spory na podstawie obowiązujących norm prawnych).
Zasada suwerenności narodu
Zasada ta wnosi, że to naród jest zwierzchnikiem władzy i to od niego władza pochodzi. Za ojca tej koncepcji uznaje się geniusza epoki Oświecenia (XVIII w.) Jeana Jacquesa Rousseau. Jego poglądy zostały zawarte w książce Umowa społeczna, która stawia tezę, że władza to przejaw samoorganizacji narodu i jest ona przywilejem nadawanym przez lud określonym jednostkom. Jak mówi Art. 4 ust. 2 Konstytucji Rzeczpospolitej Polski z 1997 r. - ...Naród sprawuje władzę przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio... Bezpośrednie sprawowanie władzy przejawia się w: prawie do referendum, prawie ludowej inicjatywy ustawodawczej, prawie petycji, czy prawa veta ludowego. W Polsce funkcjonują jedynie dwie pierwsze instytucje. Pośrednie sprawowanie władzy przejawie się w organizacji wyborów (obsadzanie wakatów urzędów). Aby wybory mogły zostać uznane za demokratyczne, muszą spełniać pewne warunki:
• Powszechności
• Równości
• Bezpośredniości
• Tajności
• Proporcjonalności
Zasada pluralizmu politycznego
Zasada pluralizmu zakłada, że obywatele mają możliwość wolnego dostępu do piastowanych stanowisk i mogą tworzyć różne grupy, których działalność ma wpływać na władzę w kraju. Najbardziej charakterystycznym zjawiskiem jest zatem występowanie w państwach demokratycznych wielu partii politycznych, niezwiązanych ze sobą arbitralnie, reprezentujących własne ideologie.
Zasada podziału władzy
Koncepcja podziału władzy została zaproponowana przez Brytyjczyka Johna Locke’a, a następnie rozwinięta przez Francuza Karola Monteskiusza (Charlesa Montesquieu). W swym dziele O duchu praw zawarł koncepcję trójpodziału władzy. Według niej najwyższy suweren winien być abstrakcyjny, a realne przejawy jego działalności winny być odseparowane. Osobną funkcję powinny pełnić organy ustawodawcze, wykonawcze i sądownicze. Dziś ta teoria została poddana licznym modyfikacjom, z racji iż poza podanym katalogiem organów, niemal zawsze funkcjonują w państwach ciała, które nie można włączyć do katalogu żadnego z podanych wyżej organów. Takim są przewidziane przez polską Konstytucję organy kontroli jak np. Najwyższa Izba Kontroli czy Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji.
Zasada suwerenności narodu - źródłem władzy jest naród, który jest uprawniony do decydowania i rozstrzygania w sprawach najważniejszych dla państwa (sprawowanie władzy pośredniej- wybierając parlament, prezydenta itp., bezpośredniej- uczestnicząc w referendum lub korzystając z prawa weta i inicjatywy ludowej). W warunkach demokracji możliwe jest prawo do obywatelskiego nieposłuszeństwa.
Zasada pluralizmu - realizowana w płaszczyźnie politycznej, społecznej, ideowej i ekonomicznej. Pluralizm polityczny polega na tym, że w państwie możliwe jest istnienie wielu partii i innych organizacji politycznych, które są niezależne od władz państwowych ani od siebie wzajemnie. Mogą tworzyć programy i strukturę organizacyjną, maja różną tożsamość ideową. Mogą też swobodnie ze sobą rywalizować(w ramach prawa i ustalonych reguł)o poparcie wyborców, dzięki któremu niektóre z nich będą rządzić państwem, a inne będą tworzyć opozycję lub zabiegać o wpływ na politykę państwa.
Zasada trój podziału władz - władza państwowa dzieli się na ustawodawczą
(odpowiedzialną za stanowienie prawa), wykonawczą (mającą je realizować w praktyce) i sądowniczą (rozstrzygająca spory na podstawie obowiązujących norm prawnych).