Templariusze - pierwszy zakon rycerski, powstał w Jerozolimie w 1118 roku z inicjatywy kilku rycerzy francuskich z Hugonem de Payens na czele. W roku 1128 uzyskali na synodzie w Troyes papieskie zatwierdzenie dla zakonu i reguły, ułożonej prawdopodobnie przez świętego Bernarda z Clairvaux lub przynajmniej pod jego silnym wpływem. Pełnili początkowo role policyjne w Królestwie Jerozolimskim. Z czasem zaczęli prowadzić własne operacje zbrojne. W początkowym okresie panowała w tym zakonie żelazna dyscyplina, która z czasem uległa rozproszeniu. Dzielili się na cztery grupy: rycerzy, giermków,kapelanów i rzemieślników. Tylko pierwsza grupa sprawowała urzędy zakonne, przydzielano je wyłącznie braciom świeckim, nigdy kapłanom. Wciągu kolejnych dwóch stuleci zakon rozprzestrzenił się po całej Europie. Oprócz militarnej, Templariusze prowadzili również działalność bankową. Potocznie mówi się, że są założycielami pierwszej lichwiarskiej bankowości w świecie. Nie założyli własnego państwa zakonnego choć podjęli takie próby. Zostali zlikwidowani przez króla Francji w krwawy sposób w początkach XIV stulecia. Duża ich część, zwłaszcza francuzów spłonęła na stosach. Legenda głosi,że niezbędna do stworzenia takich konstrukcji jak katedry gotyckie wiedza architektoniczna przywieziona została ze Wschodu,czyli Jerozolimy przez templariuszy. Było to dziewięciu francuskich rycerzy, którzy przekonani przez Bernarda z Clairvaux, założyciela zakonu Cystersów,wyrzekli się doczesnych dóbr i wyruszyli na poszukiwanie tajemnic, kryjących się ponoć w świątyni Salomona, czyli w miejsce gdzie stoi dzisiaj najsłynniejszy meczet Jerozolimy, na skale, zwany Al-Aksa. Podejrzewano, że przebywając w ruinach świątyni odnaleźli Arkę Przymierza - skrzynię z sekretami Bożego Prawa rządzącego liczbami, wagami i miarami w tym także tzw. Złotą Liczbę, czyli 1,618 nadając katedrom gotyku strzelisty, wysmukły kształt. Gdy w 1128 roku powrócili do Francji rozpoczęli budowę pierwszej katedry gotyckiej w Chartres. Przez 30 lat kamieniarze, szklarze,rzeźbiarze, geometrzy, astronomowie i mistrzowie innych dziedzin rzemiosła i sztuki tworzyli przeogromną świątynię, której proporcje, orientacja, położenie i symbolika do dziś zachwycają i pobudzają wyobraźnię zwiedzających. Kiedy Rzymianie w III wieku odkryli druidzkie sanktuarium w Chartres,znaleźli tam drewnianą rzeźbę przedstawiającą kobietę z dzieckiem na ręku. Upływ czasu, dym towarzyszący odprawianym rytuałom, a być może pożar sprawiły, że drewno gruszy poczerniało. Dużo później chrześcijanie uznali, że było to przedstawienie Matki Boskiej, która cudownie objawiła się Galom. Tak rozpoczął się kult „Czarnej Madonny",zwanej także Madonną Podziemną lub - ze względu na trzymane w ramionach niemowlę - Virgo Partitura. Poganie w swoim synkretyzmie z chrześcijaństwem uznali ją za nowe wcielenie pradawnej Bogini Matki albo Matki Ziemi, obecnej w niemal wszystkich znanych teogoniach. W Kościele katolickim Czarna Madonna cieszy się uwielbieniem bliskim heterodoksji, w wyniku heretyckich skojarzeń z jej postacią. Pomimo tojej kult swobodnie rozprzestrzenia się po świecie. Czci się ją w świątyniach i kongregacjach, oddając cześć niezliczonym wizerunkom Matki Boskiej o ciemnym obliczu. W Polsce również: Częstochowa, Miechów
Templariusze - pierwszy zakon rycerski, powstał w Jerozolimie w 1118 roku z inicjatywy kilku rycerzy francuskich z Hugonem de Payens na czele. W roku 1128 uzyskali na synodzie w Troyes papieskie zatwierdzenie dla zakonu i reguły, ułożonej prawdopodobnie przez świętego Bernarda z Clairvaux lub przynajmniej pod jego silnym wpływem. Pełnili początkowo role policyjne w Królestwie Jerozolimskim. Z czasem zaczęli prowadzić własne operacje zbrojne. W początkowym okresie panowała w tym zakonie żelazna dyscyplina, która z czasem uległa rozproszeniu. Dzielili się na cztery grupy: rycerzy, giermków,kapelanów i rzemieślników. Tylko pierwsza grupa sprawowała urzędy zakonne, przydzielano je wyłącznie braciom świeckim, nigdy kapłanom. Wciągu kolejnych dwóch stuleci zakon rozprzestrzenił się po całej Europie. Oprócz militarnej, Templariusze prowadzili również działalność bankową. Potocznie mówi się, że są założycielami pierwszej lichwiarskiej bankowości w świecie. Nie założyli własnego państwa zakonnego choć podjęli takie próby. Zostali zlikwidowani przez króla Francji w krwawy sposób w początkach XIV stulecia. Duża ich część, zwłaszcza francuzów spłonęła na stosach.
Legenda głosi,że niezbędna do stworzenia takich konstrukcji jak katedry gotyckie wiedza architektoniczna przywieziona została ze Wschodu,czyli Jerozolimy przez templariuszy. Było to dziewięciu francuskich rycerzy, którzy przekonani przez Bernarda z Clairvaux, założyciela zakonu Cystersów,wyrzekli się doczesnych dóbr i wyruszyli na poszukiwanie tajemnic, kryjących się ponoć w świątyni Salomona, czyli w miejsce gdzie stoi dzisiaj najsłynniejszy meczet Jerozolimy, na skale, zwany Al-Aksa. Podejrzewano, że przebywając w ruinach świątyni odnaleźli Arkę Przymierza - skrzynię z sekretami Bożego Prawa rządzącego liczbami, wagami i miarami w tym także tzw. Złotą Liczbę, czyli 1,618 nadając katedrom gotyku strzelisty, wysmukły kształt. Gdy w 1128 roku powrócili do Francji rozpoczęli budowę pierwszej katedry gotyckiej w Chartres. Przez 30 lat kamieniarze, szklarze,rzeźbiarze, geometrzy, astronomowie i mistrzowie innych dziedzin rzemiosła i sztuki tworzyli przeogromną świątynię, której proporcje, orientacja, położenie i symbolika do dziś zachwycają i pobudzają wyobraźnię zwiedzających.
Kiedy Rzymianie w III wieku odkryli druidzkie sanktuarium w Chartres,znaleźli tam drewnianą rzeźbę przedstawiającą kobietę z dzieckiem na ręku. Upływ czasu, dym towarzyszący odprawianym rytuałom, a być może pożar sprawiły, że drewno gruszy poczerniało. Dużo później chrześcijanie uznali, że było to przedstawienie Matki Boskiej, która cudownie objawiła się Galom. Tak rozpoczął się kult „Czarnej Madonny",zwanej także Madonną Podziemną lub - ze względu na trzymane w ramionach niemowlę - Virgo Partitura. Poganie w swoim synkretyzmie z chrześcijaństwem uznali ją za nowe wcielenie pradawnej Bogini Matki albo Matki Ziemi, obecnej w niemal wszystkich znanych teogoniach.
W Kościele katolickim Czarna Madonna cieszy się uwielbieniem bliskim heterodoksji, w wyniku heretyckich skojarzeń z jej postacią. Pomimo tojej kult swobodnie rozprzestrzenia się po świecie. Czci się ją w świątyniach i kongregacjach, oddając cześć niezliczonym wizerunkom Matki Boskiej o ciemnym obliczu. W Polsce również: Częstochowa, Miechów