Znajdź w księdze mądrości trzy określenia Pana Boga.
albert00
ELOHIM - To pierwsze imię Boga, które znajduje się w Starym Testamencie. Określenie Elohim jest najczęściej tłumaczone w Biblii na słowo "Bóg". Źródłami dla imienia Elohim jest "potęga, moc, siła". Imię to jest charakteryzuje się tym, że występuje ono w liczbie mnogiej. Przykładowo w Księdze Wyjścia 12:12 czytamy "i dokonam sądów nad wszystkimi bogami (Elohim) Egiptu".
JHWH - imię Boga tłumaczone jako "Pan". Imię JHWH jest najczęściej wymienianym imieniem Boga w Starym Testamencie. W najstarszej wersji hebrajskiej imię Boga zapisywano czterema literami. Są to czytane od prawej do lewej spółgłoski jod, he, waw, he, które tworzą tak zwany tetragram (z gr. tetragrammaton - dosł. cztery litery). W języku polskim odpowiadają im spółgłoski: JHWH występujące w obu współczesnych formach: Jahwe i Jehowa. Nie są znane samogłoski, których używano do pierwotnej wymowy, więc nawet obie proponowane formy mogą być błędne. Imię to pochodzi od hebrajskiego czasownika "być" i podkreśla Boży absolut. On jest źródłem wszelkiego bytu, całej rzeczywistości i wszelkiego istnienia
---------- ADONAI - tłumaczone najczęściej jako Pan i może odnosić się zarówno do Boga, jak i do człowieka. Tytuł Boga Jahwe oddawany w przekładach jako Pan lub [Wszechwładny] Pan. Tytułem tym najczęściej posługiwali się starotestamentowi prorocy, zwłaszcza Ezechiel. Gdy judaizm zabronił wymawiać imienia Bożego Jahwe, podczas czytania na głos Żydzi w miejscu, gdzie napotykali tetragram czytali Adonai. Zwyczaj ten funkcjonuje w judaizmie tradycyjnym do dziś. Dał on też początek zastępowaniu w przekładach Biblii hebrajskiej imienia "Jahwe" tytułem "Pan" (gr. Kyrios, łac. Dominus, ang. Lord). W niektórych katolickich przekładach Biblii (J. Eck, Wujek) w księdze Wyjścia 6,3 występuje wyraz Adonai jako substytut imienia Jahwe.
JHWH - imię Boga tłumaczone jako "Pan". Imię JHWH jest najczęściej wymienianym imieniem Boga w Starym Testamencie. W najstarszej wersji hebrajskiej imię Boga zapisywano czterema literami. Są to czytane od prawej do lewej spółgłoski jod, he, waw, he, które tworzą tak zwany tetragram (z gr. tetragrammaton - dosł. cztery litery). W języku polskim odpowiadają im spółgłoski: JHWH występujące w obu współczesnych formach: Jahwe i Jehowa. Nie są znane samogłoski, których używano do pierwotnej wymowy, więc nawet obie proponowane formy mogą być błędne. Imię to pochodzi od hebrajskiego czasownika "być" i podkreśla Boży absolut. On jest źródłem wszelkiego bytu, całej rzeczywistości i wszelkiego istnienia
---------- ADONAI - tłumaczone najczęściej jako Pan i może odnosić się zarówno do Boga, jak i do człowieka. Tytuł Boga Jahwe oddawany w przekładach jako Pan lub [Wszechwładny] Pan. Tytułem tym najczęściej posługiwali się starotestamentowi prorocy, zwłaszcza Ezechiel. Gdy judaizm zabronił wymawiać imienia Bożego Jahwe, podczas czytania na głos Żydzi w miejscu, gdzie napotykali tetragram czytali Adonai. Zwyczaj ten funkcjonuje w judaizmie tradycyjnym do dziś. Dał on też początek zastępowaniu w przekładach Biblii hebrajskiej imienia "Jahwe" tytułem "Pan" (gr. Kyrios, łac. Dominus, ang. Lord). W niektórych katolickich przekładach Biblii (J. Eck, Wujek) w księdze Wyjścia 6,3 występuje wyraz Adonai jako substytut imienia Jahwe.