Question

Znajdź w internecie przykłady prześladowania.
Proszę pomóżcie mi. Muszę mieć dobrą ocenę z Religii

Answer 1

Prześladowania wśród pierwszych chrześcijan








Na początku I w. po Chr. religie po­gańskie znalazły się w kryzysie, który jeszcze bardziej się pogłębił w dwóch następnych wiekach. W tym okresie nastąpił ogólny upadek moralności i kultury, a wyznawane kulty nie zaspo­kajały wewnętrznych potrzeb ludzi. To­warzyszyło temu wszystkiemu silne po­czucie bezsilności. Ludziom nie wystar­czała już świadomość istnienia jakichś bóstw, chcieli nawiązać z nimi kontakt. Świat antyczny potrzebował odnowy moralnej. Ludzie zastanawiali się także, co będzie z nimi po śmierci. W takiej sytuacji pojawia się na arenie dziejów świata chrześcijaństwo. Przynosi ze so­bą kult jedynego Boga i zbawienie do­konane przez jednorodzonego Syna Bo­żego. Myśl, że Bóg mógłby złożyć z sie­bie ofiarę po to, aby zbawić człowieka, była według pogańskich wierzeń czymś po prostu absurdalnym. Dlatego oskar­żano wyznawców Jezusa o pychę bez miary. Nie pojmowano istoty osobiste­go stosunku wiążącego chrześcijanina z Bogiem (Jn 3:16).

Większość form życia zbiorowego w tamtych czasach miała charakter reli­gijny i sprowadzała się do wspólnego składania ofiar bóstwom. Odmowa uczestnictwa we wspólnych modłach w sytuacji, w której Rzym dramatycznie potrzebował łaski bogów, musiała rozpa­lać niechęć pogan do chrześcijan. To da­wało podstawy do ich prześladowania.

PIERWSI MĘCZENNICY

Prześladowania towarzyszyły chrześ­cijanom od samego początku. Już apos­tołowie u progu swej działalności zostali uwięzieni i wychłostani. Wkrótce potem zginął jeden z nich - apostoł Jakub. Uka­mienowany został Szczepan, a potem wybuchło prześladowanie w Jerozoli­mie. W czasie swych zadań misyjnych apostołowie nieraz byli bici, więzieni, chłostani. Opowiadają o tym Dzieje Apostolskie, wspomina apostoł Paweł w swoich listach. Za cesarza Klaudiusza chrześcijanie podzielili los Żydów i zos­tali wypędzeni z Rzymu. Za Nerona wy­buchło prześladowanie w Rzymie, rów­nież za Domicjana chrześcijanie byli prześladowani. Donosi o tym Apokalip­sa i List św. Klemensa. Wiemy o lokal­nych prześladowaniach w Antiochii i Pergamonie. Taki był krwawy bilans pierwszych 70 lat chrześcijaństwa. By zrozumieć dobrze stosunki panujące wtedy między chrześcijanami a pogana­mi, warto zapoznać się z listem pisanym will. roku przez namiestnika Bitymi i Pontu, Pliniusza Młodszego do cesarza Trajana. Pisze on o chrześcijanach, że �mieli zwyczaj w określonym dniu o świ­cie śpiewać na przemian pieśni ku czci Chrystusa jako Boga, i że związali się przysięgą nie jakichś występków, lecz że nie będą popełniać kradzieży, rozbojów, cudzołóstw, że nie będą składać fałszy­wej przysięgi, ani odmawiać i opierać się żądającym zwrotu powierzonej im własności. Po tych obrzędach zazwyczaj się rozchodzili, by spożyć wspólny nie­winny posiłek; zaprzestali tego natych­miast po wydaniu przeze mnie edyktu". W roku 306 cesarz Maksymin Dają wy­dał edykt przypominający o obowiązku złożenia ofiary. Za odmowę karano śmiercią. Po roku karę złagodzono - sto­sowano okaleczenia (ucinano jedną rę­kę, przecinano ścięgna pod kolanem w jednej nodze, wykłuwano jedno oko) i zsyłki na roboty przymusowe. W Liś­cie Kościołów Lyonu i Wienny opisują­cym wydarzenia, które miały miejsce w roku 177 za panowania Marka Aure­liusza znajdujemy opis zeznań odstępców. � C; więc słudzy z dopuszczenia szatańskiego i ze strachu przed mękami, na które patrzyli u świętych, zniewoleni zresztą do tego przez żołnierzy, nakła­mali na nas, że urządzamy uczty tiestiejskie, że żyjemy w związkach kazirod­czych jak Edyp, i inne jeszcze rzeczy, o jakich nam ani mówić, ani myśleć nie wolno, ani nawet wierzyć, by coś podob­nego wśród ludzi dziać się mogło ". Po takich obmowach, wielu ludzi zapałało nienawiścią do chrześcijan (Jn 16:2).

POTRZEBNY KOZIOŁ OFIARNY

Około 197 roku Tertulian pisze:,, Jeś­li Tybr zaleje mury miejskie, jeśli Nil nie wyleje na pola, jeśli niebo stanie i nie da deszczu, jeśli ziemia się trzęsie, jeśli głód, jeśli zaraza, zaraz słychać okrzyki: Chrześcijanie dla lwów!". Prześla­dowania często łą­czyły się z klęska­mi żywiołowymi lub z niepowodze­niami rządzących. Wtedy gwałtow­nie szukano przy­czyn i winnych. Tak było za pano­wania cesarza Ne­rona w 64 roku, kiedy wybuchł po­żar Rzymu i spłonęła znaczna część miasta. Winą za pod­palenie obarczono chrześcijan, co dało początek prześladowaniom w tym mieś­cie. Takie okoliczności oraz ignorancja decydowały często o wszczynaniu przez władze prześladowań chrześcijan. Wład­cy postępowali tak wielokrotnie w oba­wie lub pod naciskiem tłumów.

WYPACZENIA: PRAGNIENIE ŚMIERCI MĘCZEŃSKIEJ

A chrześcijanie? Od dnia śmierci Szczepana kroniki odnotowały wiele bohaterskich czynów i heroicznych postaw w obronie wiary (Hbr 11:36-38). Warto tu wymienić imiona: Polikarpa, Justyna, Perpetuę i Felicytę oraz Blandynę. To wspaniałe przykłady dla apologetów. Ale w pierwszych wie­kach spotykamy się również z różnora­kimi wypaczeniami w Kościele. U wi­elu z wierzących pojawiło się pragnie­nie męczeństwa, które popychało cza­sem niektóre jednostki do autodenuncjacji, napełniało ludzi nie rozumieją­cych wiary chrześcijańskiej przekona­niem, że mają do czynienia z szaleńca­mi. �Nie pochwalamy tych - pisze gmina ze Smyrny do swoich braci w Filomelium - co sami się zgłaszają (na męczeństwo), gdyż nie tak naucza Ewangelia" i na poparcie swej tezy podają przykład niejakiego Kwintusa Frygijczyka, który sam się zgłosił, a następnie załamał się w czasie tortur.

Można tu również dotknąć bardzo deli­katnego zagadnienia, mianowicie problemu samobójstwa związanego z męczeństwem. Odnotowano również takie przypadki (np. św. Pelgia czy św. Apolonia). Fakty te budzą wyraźne zakłopotanie wśród teologów, choć dla ludu były one męczennicami, którym oddawano cześć. Tu pojawia się nas­tępny problem.

ODDAWANIE CZCI MĘCZENNIKOM

Z tym zagadnieniem spotykamy się już w II wieku, kiedy to próbowano wy­sunąć tezę, że cześć męczenników wypły­wa z tego, iż byli oni wiernymi uczniami i naśladowcami Pana. To krótkie i lapi­darne określenie stanowi podstawę nauki o kulcie świętych. Kult męczenników, po­czątkowo lokalny, stopniowo staje się co­raz bardziej uniwersalny, rozprzestrzenia się szczególnie w wieku IV i V.


EDYKT TOLERANCYJNY

W Pismach św. Cypriana z III wieku znajdujemy jeszcze jeden przykład wy­paczeń w Kościele. Niektórzy z wierzą­cych przypisywali sobie prawo odpusz­czania grzechów przez tzw. listy (libelli), na podstawie tego, że cierpieli w więzie­niach za sprawy wiary. Ale wróćmy do zagadnienia prześladowań. Kończy je dość niespodziewanie jeden z ich inicja­torów - Galeriusz edyktem toleran­cyjnym w 311 ro­ku. Następnie Konstantyn wyda­je w czerwcu 313 roku tekst zwany niesłusznie Edyk­tem Mediolańs­kim, gdzie czyta­my: "aby każdy miał swobodę wy­boru i praktyko­wania religii, ja­kiej by tylko zech­ciał". Prześlado­wania powrócą jeszcze raz, ale można powie­dzieć, że jedynie w formie epizo­dycznej. W roku 360 doszedł do władzy Julian Apostata, który próbował przywrócić pierwotną pozycję religiom pogańskim. Uchylił w tym celu przywileje nadane Kościoło­wi przez swoich poprzedników. Jednak zaledwie po 3 latach rządów, cesarz Ju­lian ginie na wojnie w Persji. Według tradycji, umierając miał powiedzieć "Galilejczyku zwyciężyłeś".

Answer 2

Prześladowania chrześcijan w starożytności.

Answer 3

To są przykłady form prześladowania ludności cywilnej przez okupantów:
- tworzenie gett
- wywożenie ludzi do obozów koncentracyjnych
- ludobójstwo
- burzenie miast
- germanizacja
- niszczenie kultury i zabytków
- pokazowe egzekucje
- wypędzanie i wysiedlanie ludności

ale też :

Prześladowanie to takie zachowanie w stosunku do osoby ze względu na jej rasę, narodowość lub etniczne albo narodowe pochodzenie, które jest przez nią odbierane jako niechciane i którego celem lub efektem jest naruszenie godności tej osoby lub stworzenie wrogiej, poniżającej, upokarzającej, obraźliwej atmosfery w stosunku do niej. Prześladowania rasistowskie obejmują przemoc fizyczną, słowną, rasistowskie żarty i uwagi, przesyłanie rasistowskich materiałów pocztą elektroniczną lub umieszczanie ich w dostępnym dla innych miejscu.
PRZYKŁADAMI prześladowania mogą być: używanie obraźliwego słownictwa, obraźliwe żarty, wykluczenie osoby z rozmów, wydarzeń, imprez, niesprawiedliwy podział pracy, wrogie zachowania, grożenie słowne, gestami, naruszenie nietykalności fizycznej itp.