Znajdź informacje o osobie świeckiej ogłoszonej świętą lub błogosławioną przez bł. Jana Pawła II zadbaj by pokazać prawdziwego człowieka, a nie cukierkową postać z obrazka. Najlepiej że by była to osoba znana bo jest więcej informacji . Dam NAJJ!!
More Questions From This User See All
Magdalena z Canossy (ur. 1 marca 1774 w Weronie, zm. 10 kwietnia 1835 tamże) – święta katolicka, dziewica, założycielka Rodziny Kanosjańskiej Córek i Synów Miłości. zostala beatyfikowana przez Jana Pawła II. w 1988 roku, 2 października.
Chiara Luce Badano urodziła się 29 października 1971 w Sasello koło Genui, w prostej, wierzącej rodzinie. Jej rodzice długo czekali na dziecko, przyjęli więc narodziny dziewczynki jako dar od Boga. Kiedy w 1981 roku Chiara razem z rodzicami poznaje Ruch Focolari, zaczyna radykalnie przestrzegać zasad płynących z Ewangelii. Zapala się w niej pragnienie świętości. Jedną z cech Chiary jest niezwykła wrażliwość na potrzeby innych, empatia, a także umiejętność utrzymywania głębokich przyjaźni. Uwielbia sport (szczególnie tenis i pływanie) oraz rozmowy z przyjaciółmi. Zapytana kiedyś, dlaczego nie mówi znajomym o Bogu i marnuje takie szanse, odpowiada, że ona nie ma o Nim mówić, lecz musi im Go dać. Systematycznie odkłada pieniądze na misje w Afryce. Pragnie zostać lekarzem…
Pewnego dnia podczas gry w tenisa odczuwa silny ból ramienia. Postawiona później diagnoza brzmi: rak kości. Chiara ma wtedy 17 lat. Choroba rozwija się i Chiara wie, że nadzieja na wyzdrowienie jest nikła. Unieruchomiona w łóżku mówi „tak” Jezusowi Ukrzyżowanemu i Opuszczonemu, łącząc swoje cierpienia z Jego bólem. Powtarza: „Dla Ciebie Jezu, jeśli Ty tego chcesz, ja również tego pragnę”. Zachwyca swą duchową dojrzałością rodzinę, przyjaciół i lekarzy. Jest pogodna, zdaje się na Wolę Bożą, cały czas jest w kontakcie z młodzieżą Ruchu Focolari. Kiedy nie ma już sił fizycznych, mówi: „Niczego już nie posiadam, ale mam jeszcze serce, którym mogę kochać”. Swoim rówieśnikom Chiara zostawia przesłanie: „Ja nie mogę już biec, ale chciałabym przekazać Wam pochodnię, jak na olimpiadzie. Macie jedno życie, warto przeżyć je dobrze