Orfeusz udał się do podziemi, aby odzyskać ukochaną Eurydykę. Hades, władca świata zmarłych, nie chciał mu jej oddać, ale uległ, gdy usłyszał cudowną grę muzyka. Postawił jednak jeden warunek – Orfeusz nie może oglądać się za siebie, dopóki nie powrócą na ziemię. Mężczyzna nie potrafił się jednak powstrzymać, spojrzał i utracił Eurydykę na zawsze.
Tę scenę można rozumieć w taki sposób, że człowiek powinien nauczyć się cierpliwości, bo czasem z powodu jej braku można bardzo dużo stracić. Trudno jest być cierpliwym, ale taka postawa zawsze zostanie wynagrodzona. Gdy przedwcześnie chcemy uzyskać pewne rzeczy, efekt zawsze będzie gorszy niż wtedy, gdy cierpliwie wyczekamy wspaniałych rezultatów naszych działań.
Orfeusz udał się do podziemi, aby odzyskać ukochaną Eurydykę. Hades, władca świata zmarłych, nie chciał mu jej oddać, ale uległ, gdy usłyszał cudowną grę muzyka. Postawił jednak jeden warunek – Orfeusz nie może oglądać się za siebie, dopóki nie powrócą na ziemię. Mężczyzna nie potrafił się jednak powstrzymać, spojrzał i utracił Eurydykę na zawsze.
Tę scenę można rozumieć w taki sposób, że człowiek powinien nauczyć się cierpliwości, bo czasem z powodu jej braku można bardzo dużo stracić. Trudno jest być cierpliwym, ale taka postawa zawsze zostanie wynagrodzona. Gdy przedwcześnie chcemy uzyskać pewne rzeczy, efekt zawsze będzie gorszy niż wtedy, gdy cierpliwie wyczekamy wspaniałych rezultatów naszych działań.