Wiersz Juliana Tuwima "Całujcie mnie wszyscy w dupę" jest odzwierciedleniem całej złości, irytacji poety na otaczający niesprawiedliwy świat. Bez żadnych upiększeń, ukrytych sztuczności pisze on do tych, których uważał za przyjaciół, a w trudnych dla niego chwilach po prostu od niego się odwrócili. Wybrałem fragment ''Don Kichota'' autorstwa Miguela de Cervantesa Saavedry, wydaje mi się, że tematyka jest dość zbliżona:
''
— Czyż znajdę na koniec miejsce, gdzie bym się ukryć mogła przed światem, gdzie bym jako w grób to nędzne złożyła ciało. Jakżem szczęśliwa, że w mej niedoli znalazłam przynajmniej samotność, spoczynek i bezpieczeństwo w tych górach, gdzie z dala od ludzi mogę swobodnie skarżyć się niebu na los mój i nieszczęścia, którymi mnie przygniotło. O! litośne nieba, wysłuchajcie skarg moich; do was się obracam! w ludziach tylko zdrada i nikczemność, wy jedynie dać mi możecie pociechę, ulgę i natchnienie w przedsięwzięciu.''
Wiersz Juliana Tuwima "Całujcie mnie wszyscy w dupę" jest odzwierciedleniem całej złości, irytacji poety na otaczający niesprawiedliwy świat. Bez żadnych upiększeń, ukrytych sztuczności pisze on do tych, których uważał za przyjaciół, a w trudnych dla niego chwilach po prostu od niego się odwrócili. Wybrałem fragment ''Don Kichota'' autorstwa Miguela de Cervantesa Saavedry, wydaje mi się, że tematyka jest dość zbliżona:
''
— Czyż znajdę na koniec miejsce, gdzie bym się ukryć mogła przed światem, gdzie bym jako w grób to nędzne złożyła ciało. Jakżem szczęśliwa, że w mej niedoli znalazłam przynajmniej samotność, spoczynek i bezpieczeństwo w tych górach, gdzie z dala od ludzi mogę swobodnie skarżyć się niebu na los mój i nieszczęścia, którymi mnie przygniotło. O! litośne nieba, wysłuchajcie skarg moich; do was się obracam! w ludziach tylko zdrada i nikczemność, wy jedynie dać mi możecie pociechę, ulgę i natchnienie w przedsięwzięciu.''
Słowa Doroty o nikczemności Don Fernanda