Peashooter
1. an jest zbieżny -> każdy podciąg an jest zbieżny -> ->a(n+1) i a(2n) też są zbieżne 2. niech , zatem
-> zatem jest zbieżny 3. Nie musi być, wystarczy wziąć an = ∑ 1/k = 1 + 1/2 + 1/3 +... + 1/n -> a(n+1) - an = 1/(n+1) -> ten ciąg jest zbieżny do 0, ale an jest rozbieżny do nieskończoności 4. an = (-1)^n -> a(2n) = 1, a(2n+1) = -1 -> ciąg rozbieżny, bo podciągi mają różne granice (an)^2 = ((-1)^n )^2 = 1 -> ten ciąg jest zbieżny do 1 (ciąg stały) dodatkowy warunek jest taki, że albo wszystkie wyrazy ciągu an są tego samego znaku, albo granica an i (an)^2 jest równa 0. 5. weźmy podciągi a(2n) = (2n+1)/(2n-1) i a(2n+1) = 2n/(2n+2)
zatem oba podciągi mają tę samą granicę i razem tworzą cały ciąg, zatem granica ciągu też jest równa 1. 6. Ponieważ jeśli zachodzi |an - g| ≤ ε d.d.d.n i dla każdego ε>0, to możemy dobrać jeszcze większe n, tak, aby |an - g| ≤ ε/2 < ε , zatem nie psuje to w żaden sposób naszej definicji.
->a(n+1) i a(2n) też są zbieżne
2. niech , zatem
-> zatem jest zbieżny
3. Nie musi być, wystarczy wziąć an = ∑ 1/k = 1 + 1/2 + 1/3 +... + 1/n
-> a(n+1) - an = 1/(n+1) -> ten ciąg jest zbieżny do 0, ale an jest rozbieżny do nieskończoności
4. an = (-1)^n -> a(2n) = 1, a(2n+1) = -1 -> ciąg rozbieżny, bo podciągi mają różne granice
(an)^2 = ((-1)^n )^2 = 1 -> ten ciąg jest zbieżny do 1 (ciąg stały)
dodatkowy warunek jest taki, że albo wszystkie wyrazy ciągu an są tego samego znaku, albo granica an i (an)^2 jest równa 0.
5. weźmy podciągi a(2n) = (2n+1)/(2n-1) i a(2n+1) = 2n/(2n+2)
zatem oba podciągi mają tę samą granicę i razem tworzą cały ciąg, zatem granica ciągu też jest równa 1.
6. Ponieważ jeśli zachodzi |an - g| ≤ ε d.d.d.n i dla każdego ε>0, to możemy dobrać jeszcze większe n, tak, aby |an - g| ≤ ε/2 < ε , zatem nie psuje to w żaden sposób naszej definicji.