Question

Życiorys świętego Pawła z tarasu na 2 strony A4.

Plis pośpieszcie się.

Answer 1

Paweł z Tarsu, Paweł Apostoł, Szaweł, Saul, Szaul, heb. שאול התרסי Szaul ha-Tarsi (ur. ok. 5-10 w Tarsie w Cylicji, zm. 64-67 w Rzymie) – Żyd z Tarsu, święty chrześcijański, zwany Apostołem Narodów.

Wykształcony w Jerozolimie faryzeusz; początkowo prześladowca chrześcijan. Pod wpływem wydarzenia w drodze do Damaszku około 35/36 roku, nawrócił się i przyjął chrzest. Po krótkim pobycie w Arabii rozpoczął działalność w Damaszku. Później, odwiedziwszy przełożonych gminy w Jerozolimie, wrócił do rodzinnej Cylicji. Za sprawą Barnaby pracował w Antiochii.

Odbył trzy podróże misyjne. W czasie pierwszej (ok. 45-49) odwiedził Cypr oraz środkową część Azji Mniejszej. Po powrocie wziął udział w soborze jerozolimskim, gdzie rozstrzygnięto kwestię przyjmowania przez chrześcijan pogańskiego pochodzenia przepisów Prawa mojżeszowego. W czasie drugiej podróży misyjnej (50-52) działał na terenie Azji Mniejszej, Macedonii i Grecji, głównym terenem działalności w czasie trzeciej podróży (53-58) był Efez.

Aresztowany w Jerozolimie w 58 roku, przez dwa lata przebywał w więzieniu w Cezarei. W czasie procesu jako obywatel rzymski odwołał się do cesarza. Do Rzymu wyruszył jesienią 60 roku. Po trzymiesięcznym pobycie na Malcie dotarł do stolicy Cesarstwa, gdzie przebywał w areszcie domowym do 63 roku.

Później został przypuszczalnie uwolniony i kontynuował działalność misyjną w Hiszpanii, Efezie i Macedonii. Uwięziony w czasie prześladowania chrześcijan rozpętanego po pożarze Rzymu (64) został skazany na śmierć i ścięty w Rzymie zapewne w 64 lub 67 roku. Przypisuje się mu autorstwo 13 listów wchodzących w skład Nowego Testamentu, z czego autorstwo siedmiu uchodzi za pewne, zaś pozostałych sześciu za dyskusyjne. Paweł wywarł wielki wpływ na wczesnochrześcijańską doktrynę, będąc zwolennikiem rozszerzenia misji na pogan, niezależnie od ich pochodzenia i stanu społecznego. Z tego względu nazwany został przez tradycję Apostołem Narodów (Apostołem Pogan).Podstawowym źródłem informacji o losach Pawła z Tarsu - oprócz jego Listów - są Dzieje Apostolskie.

Answer 2

Święty Paweł z Tarsu (przed przyjęciem Chrystusa nosił imię Szaweł) zwany Apostołem Narodów urodził się około 8 roku w Tarsie w Cylicji - krainie w połudoniowo-wschodniej Azji Mniejszej, obecnie terytorium Turcji. Pochodził z rodziny żydowskiej posiadającej obywatelstwo rzymskie. Syn faryzeusza z pokolenia Beniamina, wychowywał się w środowisku żydowskiej diaspory. Jako młodzieniec zdobywał umiejętności pozwalające zarabiać na życie. Jego specjalizacją było tkanie płacht namiotowych. Zdobywał wiadomości religijne w Jerozolimie gdzie studiował Torę w szkole Gamaliela Starszego - członka Sanhedrynu. Jako młody faryzeusz był przeciwnikiem chrześcijan. Przyglądał się ukamieniowaniu Szczepana. Później angażował się już osobiście w prześladowania chrześcijan w Jerozolimie. Wyposażony w listy polecające od Sanhedrynu wyruszył w swoją "podróż życia" do Damaszku w celu aresztowania zwolenników Jezusa. Jak podają Dzieje Apostolskie, "Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: <<Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?>> <<Kto jesteś Panie?>> - powiedział. A On: <<Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić>>.(Dz 9,3-6) To spotkanie z Panem zmieniło całkowicie jego postrzeganie chrześcijan. Stał się jednym z nich, wierny nauce Chrystusowej. Paweł przyjął chrzest w Damaszku z rąk Ananiasza. Po krótkim czasie rozpoczął swoją działalność najpierw w samym Damaszku głosząc Zmartwychwstałego Jezusa w synagogach, potem w Jerozolimie, Cylicji i Syrii. Podczas tych podróży nawiązywał kontakty z gminami chrześcijańskimi, w Jerozolimie poznał Apostołów Piotra i Jakuba. Brał udział około 49 roku w Zgromadzeniu Apostołów zwanym również Soborem Jerozolimskim. Odbył trzy podróże misyjne w latach 45-58, nacechowane gorliwością i zapałem w głoszeniu Jezusa Chrystusa. Były one pełne wielu trudów, przeciwności, niebezpieczeństw ale niosły innym dobrą nowinę bądź umocnienie w wierze. W tym czasie odwiedził Syrię, Azję Mniejszą, Grecję, Macedonię "w codziennej udręce płynącej z troski o wszystkie Kościoły". (1Kor 11,28) W 58 roku Paweł udał się do Jerozolimy tam został uwięziony, przekazany pod eskortą do Cezarei, a potem drogą morską do Rzymu. Został uwolniony około 63 roku. Gdy latem 64 roku wybuchł w Rzymie wielki pożar, mieszkańcy podejrzewali, że został on wznieciony przez cesarza Nerona. Ten w swojej obronie skierował podejrzenia na tamtejszą społeczność chrześcijan. Nastąpiła fala krwawych represji. Objęła ona prawdopodobnie również Pawła (przypuszczalnie został aresztowany w Azji Mniejszej) Podczas drugiej rozprawy został skazany na śmierć. Zginął od ścięcia głowy około roku 66-67. Dokładna data i miejsce stracenia nie są znane. Według tradycji kościelnej miejscem tym jest Brama Ostyjska w Rzymie.