Jan Paweł II – Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach rodzinie Karola i Emilii z Kaczorowskich. W 1929 r. zmarła mu matka.
Uczęszczał do Gimnazjum im. M. Wadowity. Uprawiał sporty i pasjonował się teatrem. W 1938 r. rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Razem z ojcem mieszkał w Krakowie na ul. Tynieckiej 10. Wojnę spędził w Krakowie, pracując przymusowo w krakowskich zakładach chemicznych „Solvay”. W 1941 r. zmarł mu ojciec.
Młody Karol wraz z przyjaciółmi założył podziemny Teatr Rapsodyczny, debiutował też jako poeta utworem: „Pieśń o Bogu ukrytym”. W 1942 r. wstąpił do seminarium i rozpoczął studia na Wydziale Teologii UJ.
1 listopada 1946 r. został wyświęcony na księdza. Pierwszą parafią była Niegowić k. Bochni, z której został szybko przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Jako młody wikary powrócił do pióra – napisał m.in. dramat pt. „Brat naszego Boga”.
W r. 1953 rozpoczął wykłady na KUL – u w Lublinie. Był bardzo lubiany przez studentów, nazywany wujem Karolem.
28 września 1958 r. otrzymał nominację biskupią i jako dewizę przyjął słowa: „Totus Tuus”.
8 marca 1964 r. z rąk papieża Pawła VI przyjął godność metropolity krakowskiego, arcybiskupa. Cztery lata później 9 lipca 1968 r. został kardynałem. Często bywał w Rzymie, gdzie był członkiem m.in. Papieskiej Komisji ds. Małżeństwa i Rodziny, Watykańskiej Rady Świeckich, Kongregacji ds. Kultu Bożego.
16 października 1978 r. o godz. 18.18 został papieżem i przyjął imię Jan Paweł II.
W czasie niespełna 27 - letniego pontyfikatu odbył 104 podróże i odwiedził łącznie 130 różnych państw. Polskę odwiedził 9 – krotnie (1979, 1983, 1987, 1991 – dwa razy, 1995, 1999, 2002).
Z pierwszą pielgrzymką do Polski przybył 2 – 10 czerwca 1979 r. Wtedy to w Warszawie na Placu Zwycięstwa wypowiedział pamiętne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze Ziemi, tej Ziemi!”, które stały się początkiem wielkich zmian w Polsce i Europie Wschodniej.
W dniu 13 maja 1981r., podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17:19, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę. Ranny Ojciec Święty osunął się w ramiona stojącego za nim sekretarza ks. Stanisława Dziwisza. Ochrona przewiozła Jana Pawła II do kliniki Gemelli, gdzie papieża poddano bardzo ciężkiej sześciogodzinnej operacji. Do pełni zdrowia jednak nigdy nie wrócił. Ojciec Święty wierzył, że swoje ocalenie zawdzięczał wstawiennictwu Matki Bożej. Wyraził to słowami: Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę. Wierni dostrzegli pewien związek. Zamach miał miejsce 13 maja, podobnie jak pierwsze objawienie Matki Boskiej w Fatimie w roku 1917.
2 kwietnia 2005 r. o godz. 21. 37 zakończyła się ostatnia pielgrzymka Jana Pawła II. Ojciec Świety „odszedł do Domu Ojca”. Cały świat pogrążył się w żałobie i modlitwie.
Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 r. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego (symbolu nieśmiertelności) ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie. Mszy świętej koncelebrowanej przez kolegium kardynalskie i patriarchów katolickich Kościołów wschodnich przewodniczył dziekan kolegium, kardynał Joseph Ratzinger (jedenaście dni później wybrano go na nowego papieża - Benedykta XVI). Uczestniczyło w niej na placu św. Piotra ok. 300 tysięcy wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i żydowscy.
Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi miało ze sobą transparenty z włoskim napisem >santo subito< ("święty natychmiast"), przy pomocy których postulowali uznanie Jana Pawła II świętym "z woli ludu" i niezwłocznie. W całym Rzymie przed ekranami rozstawionymi w wielu miejscach miasta zgromadziło się 5 mln ludzi, w tym ok. 1,5 mln Polaków. Po zakończeniu nabożeństwa żałobnego, w asyście tylko duchownych z najbliższego otoczenia, papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra na Watykanie, w krypcie Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 roku. Prosty grobowiec o głębokości 1,7 m, przykryty marmurową płytą z napisem "Ioannes Paulus II 1920-2005", jest spełnieniem zapisu z testamentu, który mówił o "prostym grobie w ziemi".
Grobowiec Jana Pawła II znajduje w krypcie w pobliżu miejsca, gdzie według tradycji znajduje się grobowiec św. Piotra.
Jan Paweł II – Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach rodzinie Karola i Emilii z Kaczorowskich. W 1929 r. zmarła mu matka.
Uczęszczał do Gimnazjum im. M. Wadowity. Uprawiał sporty i pasjonował się teatrem. W 1938 r. rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Razem z ojcem mieszkał w Krakowie na ul. Tynieckiej 10. Wojnę spędził w Krakowie, pracując przymusowo w krakowskich zakładach chemicznych „Solvay”. W 1941 r. zmarł mu ojciec.
Młody Karol wraz z przyjaciółmi założył podziemny Teatr Rapsodyczny, debiutował też jako poeta utworem: „Pieśń o Bogu ukrytym”. W 1942 r. wstąpił do seminarium i rozpoczął studia na Wydziale Teologii UJ.
1 listopada 1946 r. został wyświęcony na księdza. Pierwszą parafią była Niegowić k. Bochni, z której został szybko przeniesiony do parafii św. Floriana w Krakowie. Jako młody wikary powrócił do pióra – napisał m.in. dramat pt. „Brat naszego Boga”.
W r. 1953 rozpoczął wykłady na KUL – u w Lublinie. Był bardzo lubiany przez studentów, nazywany wujem Karolem.
28 września 1958 r. otrzymał nominację biskupią i jako dewizę przyjął słowa: „Totus Tuus”.
8 marca 1964 r. z rąk papieża Pawła VI przyjął godność metropolity krakowskiego, arcybiskupa. Cztery lata później 9 lipca 1968 r. został kardynałem. Często bywał w Rzymie, gdzie był członkiem m.in. Papieskiej Komisji ds. Małżeństwa i Rodziny, Watykańskiej Rady Świeckich, Kongregacji ds. Kultu Bożego.
16 października 1978 r. o godz. 18.18 został papieżem i przyjął imię Jan Paweł II.
W czasie niespełna 27 - letniego pontyfikatu odbył 104 podróże i odwiedził łącznie 130 różnych państw. Polskę odwiedził 9 – krotnie (1979, 1983, 1987, 1991 – dwa razy, 1995, 1999, 2002).
Z pierwszą pielgrzymką do Polski przybył 2 – 10 czerwca 1979 r. Wtedy to w Warszawie na Placu Zwycięstwa wypowiedział pamiętne słowa: „Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze Ziemi, tej Ziemi!”, które stały się początkiem wielkich zmian w Polsce i Europie Wschodniej.
W dniu 13 maja 1981 r., podczas audiencji generalnej na Placu św. Piotra w Rzymie o godzinie 17:19, Jan Paweł II został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę w brzuch oraz rękę. Ranny Ojciec Święty osunął się w ramiona stojącego za nim sekretarza ks. Stanisława Dziwisza. Ochrona przewiozła Jana Pawła II do kliniki Gemelli, gdzie papieża poddano bardzo ciężkiej sześciogodzinnej operacji. Do pełni zdrowia jednak nigdy nie wrócił. Ojciec Święty wierzył, że swoje ocalenie zawdzięczał wstawiennictwu Matki Bożej. Wyraził to słowami: Jedna ręka strzelała, a inna kierowała kulę. Wierni dostrzegli pewien związek. Zamach miał miejsce 13 maja, podobnie jak pierwsze objawienie Matki Boskiej w Fatimie w roku 1917.
2 kwietnia 2005 r. o godz. 21. 37 zakończyła się ostatnia pielgrzymka Jana Pawła II. Ojciec Świety „odszedł do Domu Ojca”. Cały świat pogrążył się w żałobie i modlitwie.
Pogrzeb Jana Pawła II odbył się w piątek 8 kwietnia 2005 r. Trumnę z prostych desek z drewna cyprysowego (symbolu nieśmiertelności) ustawiono wprost na rozłożonym na bruku placu św. Piotra dywanie. Mszy świętej koncelebrowanej przez kolegium kardynalskie i patriarchów katolickich Kościołów wschodnich przewodniczył dziekan kolegium, kardynał Joseph Ratzinger (jedenaście dni później wybrano go na nowego papieża - Benedykta XVI). Uczestniczyło w niej na placu św. Piotra ok. 300 tysięcy wiernych oraz 200 prezydentów i premierów, a także przedstawiciele wszystkich wyznań świata, w tym duchowni islamscy i żydowscy.
Wielu zgromadzonych na uroczystości ludzi miało ze sobą transparenty z włoskim napisem >santo subito< ("święty natychmiast"), przy pomocy których postulowali uznanie Jana Pawła II świętym "z woli ludu" i niezwłocznie. W całym Rzymie przed ekranami rozstawionymi w wielu miejscach miasta zgromadziło się 5 mln ludzi, w tym ok. 1,5 mln Polaków. Po zakończeniu nabożeństwa żałobnego, w asyście tylko duchownych z najbliższego otoczenia, papież został pochowany w podziemiach bazyliki św. Piotra na Watykanie, w krypcie Jana XXIII, beatyfikowanego w 2000 roku. Prosty grobowiec o głębokości 1,7 m, przykryty marmurową płytą z napisem "Ioannes Paulus II 1920-2005", jest spełnieniem zapisu z testamentu, który mówił o "prostym grobie w ziemi".
Grobowiec Jana Pawła II znajduje w krypcie w pobliżu miejsca, gdzie według tradycji znajduje się grobowiec św. Piotra.