Wykres funkcji kwadratowej f(x) = ax² + bx + c powstaje w wyniku przesunięcia wykresu funkcji y =ax² o wektor [p; q], gdzie p i q to współrzędne wierzchołka W paraboli oraz
Zatem wykres funkcji f(x) = 2x² +5x + a otrzymamy presuwając wykres y =2x² o wektor:
Ponadto wiemy, że wykres y = 2x² +5x + a będzie przecinał oś OY w punkcie (0; a), czyli aby do zbioru nierówności 2x² +5x + a < 0 należały trzy liczby całkowite to wystaczy zbadać dla jakich wartości parametru a wartości funkcji dla x = - 3 są wieksze lub równe zero i wartości funkcji dla x = 0 są mniejsze od zero - patrz załącznik, w którym przedstawiono symulację wykresu funkcji w zależności od a
Stąd:
Zatem do zbioru rozwiązań nierówności 2x² +5x + a < 0 dla należą dokładnie trzy liczby całkowite, gdy a ∈ <- 3; 0).
Wykres funkcji kwadratowej f(x) = ax² + bx + c powstaje w wyniku przesunięcia wykresu funkcji y =ax² o wektor [p; q], gdzie p i q to współrzędne wierzchołka W paraboli oraz
Zatem wykres funkcji f(x) = 2x² +5x + a otrzymamy presuwając wykres y =2x² o wektor:
Ponadto wiemy, że wykres y = 2x² +5x + a będzie przecinał oś OY w punkcie (0; a), czyli aby do zbioru nierówności 2x² +5x + a < 0 należały trzy liczby całkowite to wystaczy zbadać dla jakich wartości parametru a wartości funkcji dla x = - 3 są wieksze lub równe zero i wartości funkcji dla x = 0 są mniejsze od zero - patrz załącznik, w którym przedstawiono symulację wykresu funkcji w zależności od a
Stąd:
Zatem do zbioru rozwiązań nierówności 2x² +5x + a < 0 dla należą dokładnie trzy liczby całkowite, gdy a ∈ <- 3; 0).