- Przenośnie: *(...) a pobiegnie rzeka, mocna nić, która zwiąże góry z dolinami *(...) szczerbatym murem (...) *(...) zielone płomyki drzew (...) *(...) pod śniegiem jest noc (...) *(...) sową krajobrazu
- Porównanie: *(...) i domkami żółtymi jak kostki do gry
wiersz :
Zbigniew Herbert
Pudełko zwane wyobraźnią.
Zastukaj palcem w ścianę –
z dębowego klocka
wyskoczy
kukułka
wywoła drzewa
jedno i drugie
aż stanie
las
zaświstaj cienko -
a pobiegnie rzeka
mocna nić
która zwiąże góry z dolinami
chrząknij znacząco –
oto miasto
z jedną wieżą
szczerbatym murem
i domkami żółtymi
jak kostki do gry
teraz
zamknij oczy
spadnie śnieg
zgasi
zielone płomyki drzew
wieżę czerwoną
pod śniegiem
jest noc
z błyszczącym zegarem na szczycie
sową krajobrazu
10 votes Thanks 2
ekspertokon
LICZĘ NA NAj !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wiersz:
"Mgła miłości" Autor: Łukasz Tomczyk
Jolanta ma ciało płonące, mgłą ranną wypudrowane. Włosy jak węże wijące, brązowe, w warkocz związane.
Jolanta ma lico gładkie, w kolorze młodej brzoskwini. Oczy jak niebo porankiem. Źrenice jak pestki dyni.
Nieśmiałe promieni tańce, przechodzą przez jej długie smukłe palce. Oba to słońce drugie.
- Epitety:
*dębowego klocka
*szczerbatym murem
*domkami żółtymi
*zielone płomyki
wieżę czerwoną
*błyszczącym zegarem
*mocna nić
- Uosobienie:
*(...) pobiegnie rzeka (...)
- Przenośnie:
*(...) a pobiegnie rzeka, mocna nić, która zwiąże góry z dolinami
*(...) szczerbatym murem (...)
*(...) zielone płomyki drzew (...)
*(...) pod śniegiem jest noc (...)
*(...) sową krajobrazu
- Porównanie:
*(...) i domkami żółtymi jak kostki do gry
wiersz :
Zbigniew Herbert
Pudełko zwane wyobraźnią.
Zastukaj palcem w ścianę –
z dębowego klocka
wyskoczy
kukułka
wywoła drzewa
jedno i drugie
aż stanie
las
zaświstaj cienko -
a pobiegnie rzeka
mocna nić
która zwiąże góry z dolinami
chrząknij znacząco –
oto miasto
z jedną wieżą
szczerbatym murem
i domkami żółtymi
jak kostki do gry
teraz
zamknij oczy
spadnie śnieg
zgasi
zielone płomyki drzew
wieżę czerwoną
pod śniegiem
jest noc
z błyszczącym zegarem na szczycie
sową krajobrazu
Wiersz:
"Mgła miłości" Autor: Łukasz Tomczyk
Jolanta ma ciało płonące,
mgłą ranną wypudrowane.
Włosy jak węże wijące,
brązowe, w warkocz związane.
Jolanta ma lico gładkie,
w kolorze młodej brzoskwini.
Oczy jak niebo porankiem.
Źrenice jak pestki dyni.
Nieśmiałe promieni tańce,
przechodzą przez jej długie
smukłe palce.
Oba to słońce drugie.
Środki poetyckie:
EPITET (określenie do rzeczownika) - "ciało (jakie?) płonące", "węże (jakie?) wijące", "palce (jakie?) smukłe".
PORÓWNANIE (porównywanie pewnej rzeczy do innej) "Włosy JAK węże wijące", "Źrenice JAK pestki dyni, "Oczy JAK niebo porankiem".
METAFORA, PRZENOŚNIA (znaczenie przenośne) "Oczy jak niebo porankiem", "Ona to słońce drugie", "Nieśmiałe promieni tańce".
PRZERZUTNIA (jedna linijka, połączone z drugą, bez przecinka)
"Przechodzą przez jej długie
smukłe palce".
LICZĘ NA NAJ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!