WYPRACOWANIE na temat: Dlaczego każdy polak powinien przeczytać "Pana Tadeusza" wykorzystaj co najmniej 4 cytaty.
dania188
Jak wszyscy dobrze wiemy, lektura „Pan Tadeusz”, jest dziś zmorą większości uczniów szkół gimnazjalnych i licealnych. Sposób, w jaki został napisany, jest ciężki do poprawnego zinterpretowania, ale także ze względu na wiele porównań homeryckich i obszerne opisy można się zacząć nudzić w trakcie jego czytania. Każdy z nas ma więc dylemat, czytać czy nie czytać „Pana Tadeusza”. Łatwo jest powiedzieć, dlaczego nie chcemy czytać danej książki, lecz o wiele trudniej postawić mądre argumenty będące za jej przeczytaniem. Właśnie w tej oto krótkiej pracy odpowiem samemu sobie na powyższe pytania, ale także postaram się przekonać was do mojej postawy wobec dzieła Adama Mickiewicza. We wcześniejszej pracy pod tytułem „Rola historii w literaturze. Czy książki historyczne są jeszcze potrzebne młodym ludziom”, pisałem o całym zbiorze kanonu literackiego oraz o jego wartości historycznej. Napisałem wtedy: „Jest to znak i dowód, że książki choć w rzeczywistości są potrzebne, dla naszego pokolenia są przereklamowaną bzdurą. Oczywiście nie popadajmy w paranoje, jest pewien procent młodych ludzi, którzy doceniają bogactwo literatury oraz jej znaczenie historyczne”. Słowa te dotyczą także samego „Pana Tadeusza”, można się więc domyślić, jaka jest moja postawa wobec niego. Przeczytać powinien ją każdy, chociaż z tego powodu, że jest to dzieło stworzone dla naszego narodu, opisuje naszą historię i przełomowe momenty mające znaczenie dla naszego kraju. Nie czytając książek, mamy o wiele więcej do stracenia, niż czytając jakąkolwiek z nich. Stracić, bowiem możemy tylko czas, a zyskać ogromną wiedzę i niematerialne bogactwo. Naszą ambicją powinno być przeczytanie „Pana Tadeusza”, lecz są ludzie którzy nigdy by nie przeczytali żadnej książki, i tak oto przechodzimy do następnego pytania, „czy powinno się usunąć Pana Tadeusza ze spisu lektur, godząc się na to, że wielu Polaków nigdy nie weźmie go do ręki”.
Lektury choć często nudne i mało lubiane są potrzebne, powód jest jasny, ,gdyby nie było „Pana Tadeusza ” w spisie lektur wątpię, aby którykolwiek nastolatek po nią sięgnął. Przymus jest często jedyną okazją i powodem, dla którego wielu młodych ludzi przeczyta, choć jedno dzieło kanonu literackiego. Reasumując całą moją refleksję na ten temat, mogę powiedzieć tak: Przymus to często jedyny sposób, aby zmusić młodych ludzi do poznawania własnej kultury i spadku po poprzednich pokoleniach. Kiedyś uważałem te dzieła za zbędne, lecz dziś doceniam ich piękno i wartość. Możliwe, że z chwilą odpowiedniego stopnia dojrzałości, zaczynamy stwierdzać co jest ważne i wartościowe dla nas i naszego otoczenia. Dlatego usuwać lektur się nie powinno, ale przekładać obowiązek ich przeczytania na inny okres życia, kiedy ludzie są „mądrzejsi”.
3 votes Thanks 0
KlaudyŚśka
Każdy z nas powinien przeczytać Pana Tadeusza, ponieważ znajdzie na pewno coś dla siebie. Zainteresuje się wydarzeniami, które wprowadzą go w odpowiednia nastrój i zachęcą do czytania. (Życie w Soplicowie toczy się ogólnie przyjętych zasad obyczajowości szlacheckiej. Szczególnym szacunkiem darzono osoby starsze i cieszące się poważaniem ogółu. Wyjątkowa uprzejmością darzono kobiety. Przybysze doświadczają staropolskiej gościnności. Polowanie przybiera formę rytuału. Podczas grzybobrania zachowany jest odpowiedni strój oraz odpowiednie zasady. Do zwyczajów należały zajazdy i sejmiki szlacheckie.) W tym wydarzeniu czytamy o życiu w Soplicowie jak odzywano i zachowywano się z szacunkiem to ludzi. (Niech słowo 'kocham' jeszcze raz z ust twych usłyszę. Niech je w sercu wyryję i w myśli zapiszę.) Drugi cytat mówi o miłości do bliskich i innych ludzi. (Bo serce nie jest sługa, nie zna, co to pany i nie da się przemocą okuwać w kajdany.) To wydarzenie opowiada o tym, że serce wie co czyni i nie działa przemocą na innych. (Słowo wiatr, w sporach słownych nigdy nie masz końca.) W tym cytacie słyszymy,że słowo jest jak wiatr,który wszystko roznosi my tak samo czynimy plotkując o znanej nam osobie. Polak powinien tą książkę przeczytać,bo napewno się nią zainteresuje.
We wcześniejszej pracy pod tytułem „Rola historii w literaturze. Czy książki
historyczne są jeszcze potrzebne młodym ludziom”, pisałem o całym zbiorze kanonu literackiego oraz o jego wartości historycznej. Napisałem wtedy: „Jest to znak i dowód, że książki choć w rzeczywistości są potrzebne, dla naszego pokolenia są przereklamowaną bzdurą. Oczywiście nie popadajmy w paranoje, jest pewien procent młodych ludzi, którzy doceniają bogactwo literatury oraz jej znaczenie historyczne”. Słowa te dotyczą także samego „Pana Tadeusza”, można się więc domyślić, jaka jest moja postawa wobec niego.
Przeczytać powinien ją każdy, chociaż z tego powodu, że jest to dzieło stworzone dla naszego narodu, opisuje naszą historię i przełomowe momenty mające znaczenie dla naszego kraju. Nie czytając książek, mamy o wiele więcej do stracenia, niż czytając jakąkolwiek z nich. Stracić, bowiem możemy tylko czas, a zyskać ogromną wiedzę i niematerialne bogactwo. Naszą ambicją powinno być przeczytanie „Pana Tadeusza”, lecz są ludzie którzy nigdy by nie przeczytali żadnej książki, i tak oto przechodzimy do następnego pytania, „czy powinno się usunąć Pana Tadeusza ze spisu lektur, godząc się na to, że wielu Polaków nigdy nie weźmie go do ręki”.
Lektury choć często nudne i mało lubiane są potrzebne, powód jest jasny,
,gdyby nie było „Pana Tadeusza ” w spisie lektur wątpię, aby którykolwiek nastolatek po nią sięgnął. Przymus jest często jedyną okazją i powodem, dla którego wielu młodych ludzi przeczyta, choć jedno dzieło kanonu literackiego.
Reasumując całą moją refleksję na ten temat, mogę powiedzieć tak:
Przymus to często jedyny sposób, aby zmusić młodych ludzi do poznawania własnej kultury i spadku po poprzednich pokoleniach. Kiedyś uważałem te dzieła za zbędne, lecz dziś doceniam ich piękno i wartość. Możliwe, że z chwilą odpowiedniego stopnia dojrzałości, zaczynamy stwierdzać co jest ważne i wartościowe dla nas i naszego otoczenia. Dlatego usuwać lektur się nie powinno, ale przekładać obowiązek ich przeczytania na inny okres życia, kiedy ludzie są „mądrzejsi”.
(Życie w Soplicowie toczy się ogólnie przyjętych zasad obyczajowości szlacheckiej. Szczególnym szacunkiem darzono osoby starsze i cieszące się poważaniem ogółu. Wyjątkowa uprzejmością darzono kobiety. Przybysze doświadczają staropolskiej gościnności. Polowanie przybiera formę rytuału. Podczas grzybobrania zachowany jest odpowiedni strój oraz odpowiednie zasady. Do zwyczajów należały zajazdy i sejmiki szlacheckie.) W tym wydarzeniu czytamy o życiu w Soplicowie jak odzywano i zachowywano się z szacunkiem to ludzi. (Niech słowo 'kocham' jeszcze raz z ust twych usłyszę. Niech je w sercu wyryję i w myśli zapiszę.) Drugi cytat mówi o miłości do bliskich i innych ludzi. (Bo serce nie jest sługa, nie zna, co to pany i nie da się przemocą okuwać w kajdany.) To wydarzenie opowiada o tym, że serce wie co czyni i nie działa przemocą na innych. (Słowo wiatr, w sporach słownych nigdy nie masz końca.) W tym cytacie słyszymy,że słowo jest jak wiatr,który wszystko roznosi my tak samo czynimy plotkując o znanej nam osobie.
Polak powinien tą książkę przeczytać,bo napewno się nią zainteresuje.