Question

Wypisz wszystkie aforyzmy miłości z Romea i Juli Szekspira. Podaj akty i sceny oraz imię osoby która to wypowiada.

Answer 1

'Zbyt ona piękna, zbyt mądra zarazem,
zbyt mądrze piękna, stąd istnym jest głazem.'

'Moja miłość równie jest głęboka jak morze, równie jak ono bez końca.
Im więcej Ci jej udzielam, tym więcej czuję jej w sercu.'

'Lecz choćby oczy jej były na niebie, a owe gwiazdy w oprawie jej oczu, blask jej oblicza zawstydziłby gwiazdy.'

'Dobranoc, luby! jeszcze raz dobranoc!
Smutek rozstania tak bardzo jest miły,
Że by dobranoc wciąż usta mówiły.'

'Tyle minut w godzinie a każda minuta jest dniem"

"Niech smutek będzie dla nas kiedyś miłym wspomnieniem"

"Jak cudowna jest miłość skoro cień miłości
tyle bogactwa niesie i tyle radości"

"Zwykle troska sen z oczu spędza ludziom starym,
tam gdzie ona zamieszka śpieszą się zegary...
Lecz miłość układa do snu ciało świeże
tam gdzie rządzi i myśli we władanie bierze."

"Jedną moją miłość jaką dotąd znałam tam weszła ,gdzie nienawiść zasiałam.
Za późno i za wcześnie znany i nieznany- nienawiść kochanki wrogu mój kochanku"

"Czy miłość jest delikatna?
nie raczej brutalna i ostra
kłuje jak oset"

;)

Answer 2

Romeo! Czemuż ty jesteś Romeo?
Wyrzecz się ojca i odrzuć nazwisko
Lub,jeśli nie chcesz,powiedz że mnie kochasz,
a ja wyrzeknę się swojego rodu.
Akt II scena II -Julia

Nad mur wzleciałem na skrzydłach miłości;
Dla niej kamienne przegrody są niczym
Akt II scena II -Romeo

Mam w sobie miłość głęboką jak morze
I szczodrość tak jak morze bezgraniczną;
Im więcej ci ich udzielam,tym więcej
Czuję ich w sercu,bo są nieskończone
Akt II scena II -Julia

Kiedy ktoś kocha,jego głos przez noc
Płynie jak srebrna i słodka melodia.
Akt II scena II -Romeo

Chcesz już iść? Jeszcze ranek nie tak bliski,
Słowik to, a nie skowronek się zrywa
I śpiewem przeszył trwożne ucho twoje.
Co noc on śpiewa owdzie na gałązce
Granatu, wierzaj mi, że to był słowik.
Akt V scena III -Julia

Moja miłość bierze się z mej nienawiści!
Akt I scena V

Miłości nawet przez odbitkę działa?
Dość mi już ciężył mój smutek, ty jego
Brzemię powiększasz przewyżką twojego;
Współczucie twoje nad moim cierpieniem
Akt I scena I -Romeo

Moja to dusza dzwoni imię moje,
Jak srebrny dźwięk ma nocą głos kochanki!
I jest–że słodsza muzyka na świecie?
Akt II scena II -Romeo

Czucie bogatsze w osnowę niż w słowa
Pyszni się z swojej wartości, nie z ozdób;
Żebracy tylko rachują swe mienie.
Mojej miłości skarb jest tak niezmierny,
Że i pół sumy tej nie zdołam zliczyć.
Akt II scena IV -Julia

Już idziesz; o mój drogi! mój milutki!
Muszę mieć co dzień wiadomość o tobie;
A każda chwila równą będzie dobie.
Zgrzybieję licząc podług tej rachuby,
Nim cię zobaczę znowu, o mój luby.
Akt III scena V Julia

Julio! kochanko moja! moja żono!
Śmierć, co wyssała miód twojego tchnienia,
Akt V scena III Romeo