Wypisz jak najwięcej środków stylistycznych z wiersza:
"Opowieść małżonki świętego Aleksego"
Zostawiona sama śród nocy w oczekiwaniu,
spędziłam czas od rana na pustym bez ciebie posłaniu,
owinięta twego płaszcza rycerską purpurą
o Aleksy.
Czekałam na ciebie lat dziesięć i dwadzieścia, i trzydzieści z górą,
młoda, piękna, pachnąca - potem zimna, twarda, z zeschłą, pomarszczoną skórą.
Na wezgłowiu mym pozostał pas i płaszcz twój purpurowy zwinięty
o Aleksy.
Wysyłałam po ciebie sługi i wysyłałam po ciebie okręty...
...Nie przywiedziono cię...Lecz wieść głosiła, żeś święty...
I zagasła mi twoja twarz, i tysiączne miałeś dla mnie lica
o Aleksy.
Ja - miłująca cię, ja - ślubowana ci oblubienica...
Lecz tyś odszedł...Stopy bose, sakwy, kij i włosiennica,
I mrowie robactwa, i dokoła twarze plugawe żebraków
o Aleksy.
Zamieszkał w dwudziestym roku stwór, płaz, zjawa nieczysta
w komorze zimnej u bramy, włóczęga obmierzły jak glista,
jeden z gadów, dla których opuściłeś mnie - z rodu królewską
o Aleksy.
Zbudzono mnie nad ranem, bo zdawało się, że ze wszech stron pożar
ogarnął Rzym; coś się tłukło po powietrzu jak orzeł
dzwony biły i latały światła, i ludzie wylegli z domów
o Aleksy.
Ruszyły zewsząd procesje z lasem gromnic i feretronów,
papież z cesarzem wyszli na bruk śród modlitw i bicia dzwonów
i wszystkie ulice poczęły iść jak nagle zbudzone rzeki
o Aleksy.
Więc przeszłam pośród klęczących, zakrywszy oblicze włosem,
i poznałam cię, jakeś leżał obdarty, sczerniały i bosy,
i wzięłam twoim pismem kreśloną z twej ręki kartę
o Aleksy.
Przeczytałam im dziesięćkroć imię twe, po wieczność niestarte,
całowałam ręce twoje, oczy twe szeroko otwarte...
...Ojciec twój, matka twoja legli na twym ciele płaczący
o Aleksy.
Oto papież z cesarzem sławią cię ponad tysiące,
oto ciżby wokoło klęczące, oto dzwony w niebo bijące,
chorągwie - w pokłonach, monstrancje idą ku tobie ze wszystkich kościołów
o Aleksy.
Jako rybak mądry wyszedłeś wczesnym rankiem z siecią na połów;
powróciłeś z chwałą w twej sieci, w chórze aniołów...
...Lecz moje serce - rozdarte, rozdarte, ciężkie, ciężkie jak ołów,
o Aleksy, Aleksy, Aleksy!
nastrój
epitet
metafora
porównanie
personifikacje
Zostawiona sama śród nocy w oczekiwaniu,
spędziłam czas od rana na pustym bez ciebie posłaniu, - epitet (pustym posłaniu)
owinięta twego płaszcza rycerską purpurą - epitet (twego płaszcza, rycerską purpurą)
o Aleksy. - to będzie powtórzenie, epifora konkretnie
Czekałam na ciebie lat dziesięć i dwadzieścia, i trzydzieści z górą,
młoda, piękna, pachnąca - potem zimna, twarda, z zeschłą, pomarszczoną skórą. - epitet (pomarszczoną skórą)
Na wezgłowiu mym pozostał pas i płaszcz twój purpurowy zwinięty - epitet (wezgłowiu mym, płaszcz twój, płaszcz purpurowy, płaszcz zwinięty)
o Aleksy.
Wysyłałam po ciebie sługi i wysyłałam po ciebie okręty...
...Nie przywiedziono cię...Lecz wieść głosiła, żeś święty...
I zagasła mi twoja twarz, i tysiączne miałeś dla mnie lica - epitet (twoja twarz, tysiączne lica)
o Aleksy.
Ja - miłująca cię, ja - ślubowana ci oblubienica... - epitet (ślubowana oblubienica)
Lecz tyś odszedł...Stopy bose, sakwy, kij i włosiennica, - epitet (stopy bose)
I mrowie robactwa, i dokoła twarze plugawe żebraków - epitet (twarze plugawe)
o Aleksy.
Zamieszkał w dwudziestym roku stwór, płaz, zjawa nieczysta - epitet (zjawa nieczysta)
w komorze zimnej u bramy, włóczęga obmierzły jak glista, - epitet (komorze zimnej), porównanie (włóczęga obmierzły jak glista)
jeden z gadów, dla których opuściłeś mnie - z rodu królewską
o Aleksy.
Zbudzono mnie nad ranem, bo zdawało się, że ze wszech stron pożar
ogarnął Rzym; coś się tłukło po powietrzu jak orzeł - porównanie (...jak orzeł)
dzwony biły i latały światła, i ludzie wylegli z domów - animizacje, ożywienia (?)
o Aleksy.
Ruszyły zewsząd procesje z lasem gromnic i feretronów,
papież z cesarzem wyszli na bruk śród modlitw i bicia dzwonów
i wszystkie ulice poczęły iść jak nagle zbudzone rzeki - animizacja i porównanie
o Aleksy.
Więc przeszłam pośród klęczących, zakrywszy oblicze włosem,
i poznałam cię, jakeś leżał obdarty, sczerniały i bosy,
i wzięłam twoim pismem kreśloną z twej ręki kartę - epitet (twoim pismem)
o Aleksy.
Przeczytałam im dziesięćkroć imię twe, po wieczność niestarte,
całowałam ręce twoje, oczy twe szeroko otwarte... - epitet (ręce twoje, oczy twe)
...Ojciec twój, matka twoja legli na twym ciele płaczący - epitet (ojciec twój, matka twoja)
o Aleksy.
Oto papież z cesarzem sławią cię ponad tysiące,
oto ciżby wokoło klęczące, oto dzwony w niebo bijące,
chorągwie - w pokłonach, monstrancje idą ku tobie ze wszystkich kościołów - przenośnia, animizacja
o Aleksy.
Jako rybak mądry wyszedłeś wczesnym rankiem z siecią na połów;
powróciłeś z chwałą w twej sieci, w chórze aniołów... - porównanie (od 'jako..')
...Lecz moje serce - rozdarte, rozdarte, ciężkie, ciężkie jak ołów, - epitet (moje serce, rozdarte serce, ciężkie serce), porównanie (ciężkie jak ołów)
o Aleksy, Aleksy, Aleksy!