Prorok- Teoretycznie jest to osoba która ma jakiś kontak z bogiem słuchowy lub inny jego zadaniem jest głoszenie słów i czynów Pana które mu przekazuje.
Pisma proroków przechowywano, gdyż ówczesne pokolenia otrzymywały niezbite dowody, że byli oni wysłańcami Bożymi. Dowody te polegały na czynieniu cudów - i na przepowiadaniu wydarzeń, które niebawem miały nadejść.
W ten sposób wypełniali oni wymogi, jakie prorok musiał spełnić według objawienia danego Mojżeszowi: "Jeżeli słowo, które wypowiedział prorok nie w imieniu PANA, nie spełni się i nie nastąpi, jest ono słowem, którego PAN nie wypowiedział..." (5 Ks. Mojżeszowa 18,22).
Prorocy potwierdzają, że jest Bóg, Stwórca wszechświata, i że postanowił On odsłonić pewne informacje nieosiągalne w inny sposób, które ukazują związek człowieka z Bogiem, świat duchowy i przyszłe wydarzenia.
Dlatego pisma proroków chroniono przez pokolenia: "Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym" (2 List Piotra 1,21).
Prorok- Teoretycznie jest to osoba która ma jakiś kontak z bogiem słuchowy lub inny jego zadaniem jest głoszenie słów i czynów Pana które mu przekazuje.
Pisma proroków przechowywano, gdyż ówczesne pokolenia otrzymywały niezbite dowody, że byli oni wysłańcami Bożymi. Dowody te polegały na czynieniu cudów - i na przepowiadaniu wydarzeń, które niebawem miały nadejść.
W ten sposób wypełniali oni wymogi, jakie prorok musiał spełnić według objawienia danego Mojżeszowi: "Jeżeli słowo, które wypowiedział prorok nie w imieniu PANA, nie spełni się i nie nastąpi, jest ono słowem, którego PAN nie wypowiedział..." (5 Ks. Mojżeszowa 18,22).
Prorocy potwierdzają, że jest Bóg, Stwórca wszechświata, i że postanowił On odsłonić pewne informacje nieosiągalne w inny sposób, które ukazują związek człowieka z Bogiem, świat duchowy i przyszłe wydarzenia.
Dlatego pisma proroków chroniono przez pokolenia: "Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym" (2 List Piotra 1,21).