1. JOHANN SEBASTIAN BACH ( ur. w 1685 w Eisenach, zm. w 1750 w Lipsku ) to genialny kompozytor niemiecki i organista. Mając na utrzymaniu liczną rodzinę musiał przenosić się w poszukiwaniu większych zarobków.
W latach:
1703 – 1707 – był organistą w Arnstadt i Muhlhausen;
1708 – 1714 – był muzykiem i organistą na dworze księcia Wilhelma Ernesta w Weimarze;
1714 – 1717 – był koncertmistrzem kapeli weimarskiej;
1717 – 1723 – był organistą na dworze księcia Leopolda w Kothen;
1723 – 1750 – był kantorem szkoły św. Tomasza w Lipsku.
1723 – 1741 prowadził tam koncerty Collegium Musicum.
Pochowany został w Lipsku przy Kościele św. Jana, a w 1949 roku przeniesiono jego prochy do Kościoła św. Tomasza.
Twórczość J. S. Bacha
Utwory wokalno – instrumentalne (kantaty, pasje, motety, oatoria, msze ,
Magnifikat
Utwory instrumentalne (muzyka organowa, klawesynowa, kameralna, orkiestrowa).
2. GEORG FRIEDRICH HAENDEL ( ur. W 1685 r. w Halle, zm. w 1759 r. w Londynie )
Niemiecki kompozytor i organista, działający w Anglii.
W wieku 9 lat rozpoczął lekcje gry na organach, klawesynie, skrzypcach, oboju oraz naukę kompozycji. oraz naukę kompozycji. W 1702 roku rozpoczął studia prawnicze, objął też stanowisko organisty w katedrze w Halle. Po roku porzucił studia, zre- zygnował z kariery muzyka kościelnego i przeniósł się do Hamburga. Został przyjęty do orkiestry operowej jako skrzypek, a później klawesynista.W latach 1706-1710 przebywał we Włoszech (Florencja, Rzym, Neapol). Utrata wzroku w 1752 roku zahamowała jego twórczość kompozytorską. Zmarł w Londynie.
Twórczość G. F. Haendla:
· utwory wokalno – instrumentalne: -
- ponad 40 oper, 22 oratoria, dzieła kantatowe, mniejsze utwory o charakterze religijnym;
utwory instrumentalne:
- dzieła orkiestrowe, koncerty organowe, suity i inne utwory klawesynowe, sonaty solowe i triowe.
3. ANTONIO VIVALDI (ur. 1678 r.w Wenecji, zm. 1741 r. w Wiedniu)
Kompozytor włoski, był nie tylko wybitnym twórcą, ale także świetnym skrzypkiem; gry na tym instrumencie uczył go ojciec. Największe zasługi w historii muzyki położył Vivaldi w dziedzinie swoich osiągnięć instrumentalnych, w tym w szczególności w utworach tworzonych na instrumenty smyczkowe.
Antonio Vivaldi napisał w sumie 454 koncerty na instrumenty solowe z towarzyszeniem zespołu smyczkowego lub basso continuo.
Skomponował także dużą ilość dzieł wokalno-instrumentalnych. Napisał 49 oper oraz 2 oratoria, kantaty, opery i nieszpory.
4. JOSEPH HAYDN ( ur. w 1 732 r. w Rohrau, zm. w 1809 r. w Wiedniu )
Austriacki kompozytor, jeden z klasyków wiedeńskich – chronologicznie najwcześniejszy. Mając sześć lat rozpoczął naukę w szkole w Hainburgu i jednocześnie uczył się muzyki. Śpiewał w chórach kościelnych, grał na fortepianie i skrzypcach. Kompozycją zainteresował się mając około 18 lat.
Z powodu złego stanu zdrowia i podeszłego wieku wycofał się z czynnego życia muzycznego. Od 1803 roku do śmierci przebywał w swoim domu w Wiedniu.
Ważniejsze dzieła
104 symfonie
16 uwertur
Muzyka kameralna – 83 kwartetów smyczkowych, duety, tria
koncerty na różne instrumenty
Sonaty na klawesyn lub fortepian,
14 mszy i dzieł religijnych
4 oratoria
24 opery
Kantaty, arie, pieśni.
5. WOLFGANG AMADEUSZ MOZART ( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )
Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich, pochodził z rodziny muzycznej. Jako genialne dzieckoWolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą grając na klawikordzie, skrzypcach, fortepianie i organach na dworach królewskich, w salonach arystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa. Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę,a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent.
Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione, został pochowany we wspólnym grobie. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.
Ważniejsze dzieła
19 oper:
49 symfonii
28 koncertów fortepianowych
koncerty na inne instrumenty,
18 sonat fortepianowych
32 sonaty skrzypcowe
Ponad 30 divertimenti, 11 serenad
Ponad 100 pieśni i arii
18 mszy
6. LUDWIG VAN BEETHOVEN (ur. w 1770 r. w Bonn, zm. w 1827 w Wiedniu)
Początkowo uczył się muzyki u ojca i u znajomych muzyków: nie tylko na instrumentach klawiszowych, ale także na skrzypcach. Od roku 1784 był muzykiem dworskim. Dał się jednak poznaćjako znakomity pianista i improwizator. Lata 1804 – 1810 to najwspanialszy okres w twórczości Beethovena. Stan zdrowia kompozytora pogarszał się, zaczęły się także kłopoty finansowe. W roku 1815 musiał już porozumiewać się z otoczeniem pisemnie, za pomocą zeszytów do notowania pytań i odpowiedzi.
Ważniejsze dzieła
9 symfonii m.in. :
32 sonaty na fortepian
10 sonat na skrzypce
5 sonat na wiolonczelę i fortepian
16 kwartetów smyczkowych
2 kwintety smyczkowe
4 tria smyczkowe
6 triów fortepianowych
5 koncertów fortepianowych
koncert skrzypcowy
koncert potrójny na fortepian, skrzypce i wiolonczelę
pieśni
opera „Fidelio”,
muzyka religijna.
7. FRYDERYK FRANCISZEK CHOPIN ( ur. w 1810 r. w Żelazowej Woli, zm. w 1849 r. w Paryżu ) to najwybitniejszy kompozytor polski, pianista, twórca stylu narodowego, jeden z najbardziej znanych komozytorów na przestrzeni dziejów. Rodzicami Chopina byli: Justyna Krzyżanowska i Mikołaj Chopin. W tym roku, kiedy urodził się Fryderyk, jesienią, rodzina Chopina przeniosła się do Warszawy. Edukacja muzyczna Fryderyka Chopina rozpoczęła się bardzo wcześnie. Początkowo uczyła go matka. W wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie u Wojciecha Żywnego.
W roku 1826, po ukończeniu Liceum Warszawskiego, zapisał się na I rok Szkoły Głównej kierowanej przez Józefa Elsnera, u którego się uczył w latach 1826 – 1829. W roku 1829 koncertował w Wiedniu, a następnym roku opuścił Warszawę, by w 1831 roku osiąść w Paryżu. Po wyjeździe często koncertował w Niemczech, Czechach, Anglii i Francji, zyskując sławę europejską. W roku 1836 poznał francuską pisarką George Sand, z którą się związał wiele lat.Od 1839 r. stan zdrowia się pogarszał z każdym rokiem. Zgon nastąpił w nocy 17 października 1849 r.
F. Chopin skomponował:
utwory na fortepian z orkiestrą: - m.in. 2 koncerty fortepianowe: f-moll op. 21 i e-moll op. 11;
utwory na fortepian: - sonaty, impromptus, Fantazję f-moll, ballady, ronda, cykle wariacji, scherza, etiudy, preludia, nokturny, polonezy, mazurki, walce i inne;
utwory na fortepian i instrumenty smyczkowe;
19 pieśni i piosenek.
8. STANISŁAW MONIUSZKO ( ur. w 1819 r. w Ubielu, zm. w 1872 r. w Warszawie )
Polski kompozytor, organista, dyrygent i pedagog. Pochodził z rodziny szlacheckiej osiadłej na Białorusi. Pierwszą nauczycielką gry na fortepianie była matka. W roku 1827 ojciec przywiózł go na dalszą naukę gry do Warszawy.W roku 1830 Moniuszko rozpoczął naukę w gimnazjum w Mińsku, pobierając jednocześnie prywatne lekcje muzyki. W roku 1837 wyjechał do Berlina na studia muzyczne, do tamtejszego konserwatorium. W roku 1840, po ukończeniu studiów, zamieszkał w Wilnie, gdzie dostał posadę organisty w kościele Świętego Jana. Wkrótce został dyrygentem w teatrze oraz udzielał lekcji muzyki.
Ważniejsze kompozycje S. Moniuszki:
opery – „Halka”; „ Hrabina”; „Verbum nobile”; „ Straszny dwór”; „ Paria”; „ Flis” operetki, balety, ponad 300 pieśni – zebranych w 6 zeszytach „Śpiewnikach domowych”, kantaty muzyka instrumentalna, utwory fortepianowe muzyka religijna – 6 mszy.
9. FRANZ PETER SCHUBERT ( ur. w 1797 r. w Lichtenthal, zm. w 1828 r. w Wiedniu)
Kompozytor austriacki. Pierwsze lekcje pobierał u ojca, nauczyciela muzyki, następnie uczył się gry na organach oraz kompozycji u A. Salieriego. Był też skrzypkiem orkiestry dworskiej. Po ukończeniu nauki w szkole został nauczycielem w szkole ojca, którą nie-bawem porzucił, by całkowicie poświęcić się kompozycji. Żył w ciągłym niedostatku, wyzyskiwany przez wydawców, trawiony chorobą.
Schubert jest twórcą m.in. ponad 600 pieśni z towarzyszeniem fortepianu do tekstów poetów romantycznych (J. W. Goethego, H. Heinego, F. Schillera, M. Claudiusa).
10. KAROL SZYMANOWSKI ( ur. w 1882 roku w Tymoszówce, zm. w 1937 w Lozannie )
Komponować zaczął bardzo wcześnie, bowiem jego pierwsze utwroy pochodzą jeszcze z okresu przed studiami. Uczył się u Zygmunta Noskowskiego i był jego najzdolniejszym uczniem. W 1905 roku przyłączył się do kompozytorów tzw. Młodej Polski, która nawiązywała do współczesnych kierunków muzyki zachodnio-europejskiej. W czasie pobytu w Paryżu i Londynie zapoznał się z twórczością C. Debussy’ego i M. Ravela, co skierowało jego uwagę na muzykę francuskiego impresjonizmu. Poznaniefolkloru góralskiego, badanie charakteru i cech pieśni oraz tańców podhalańskich rozbudziło zainteresowanie muzyką ludową .
1. JOHANN SEBASTIAN BACH ( ur. w 1685 w Eisenach, zm. w 1750 w Lipsku ) to genialny kompozytor niemiecki i organista. Mając na utrzymaniu liczną rodzinę musiał przenosić się w poszukiwaniu większych zarobków.
W latach:
1703 – 1707 – był organistą w Arnstadt i Muhlhausen;
1708 – 1714 – był muzykiem i organistą na dworze księcia Wilhelma Ernesta w Weimarze;
1714 – 1717 – był koncertmistrzem kapeli weimarskiej;
1717 – 1723 – był organistą na dworze księcia Leopolda w Kothen;
1723 – 1750 – był kantorem szkoły św. Tomasza w Lipsku.
1723 – 1741 prowadził tam koncerty Collegium Musicum.
Pochowany został w Lipsku przy Kościele św. Jana, a w 1949 roku przeniesiono jego prochy do Kościoła św. Tomasza.
Twórczość J. S. Bacha
Utwory wokalno – instrumentalne (kantaty, pasje, motety, oatoria, msze ,
Magnifikat
Utwory instrumentalne (muzyka organowa, klawesynowa, kameralna, orkiestrowa).
2. GEORG FRIEDRICH HAENDEL ( ur. W 1685 r. w Halle, zm. w 1759 r. w Londynie )
Niemiecki kompozytor i organista, działający w Anglii.
W wieku 9 lat rozpoczął lekcje gry na organach, klawesynie, skrzypcach, oboju oraz naukę kompozycji. oraz naukę kompozycji. W 1702 roku rozpoczął studia prawnicze, objął też stanowisko organisty w katedrze w Halle. Po roku porzucił studia, zre- zygnował z kariery muzyka kościelnego i przeniósł się do Hamburga. Został przyjęty do orkiestry operowej jako skrzypek, a później klawesynista.W latach 1706-1710 przebywał we Włoszech (Florencja, Rzym, Neapol). Utrata wzroku w 1752 roku zahamowała jego twórczość kompozytorską. Zmarł w Londynie.
Twórczość G. F. Haendla:
· utwory wokalno – instrumentalne: -
- ponad 40 oper, 22 oratoria, dzieła kantatowe, mniejsze utwory o charakterze religijnym;
utwory instrumentalne:
- dzieła orkiestrowe, koncerty organowe, suity i inne utwory klawesynowe, sonaty solowe i triowe.
3. ANTONIO VIVALDI (ur. 1678 r.w Wenecji, zm. 1741 r. w Wiedniu)
Kompozytor włoski, był nie tylko wybitnym twórcą, ale także świetnym skrzypkiem; gry na tym instrumencie uczył go ojciec. Największe zasługi w historii muzyki położył Vivaldi w dziedzinie swoich osiągnięć instrumentalnych, w tym w szczególności w utworach tworzonych na instrumenty smyczkowe.
Antonio Vivaldi napisał w sumie 454 koncerty na instrumenty solowe z towarzyszeniem zespołu smyczkowego lub basso continuo.
Skomponował także dużą ilość dzieł wokalno-instrumentalnych. Napisał 49 oper oraz 2 oratoria, kantaty, opery i nieszpory.
4. JOSEPH HAYDN ( ur. w 1 732 r. w Rohrau, zm. w 1809 r. w Wiedniu )
Austriacki kompozytor, jeden z klasyków wiedeńskich – chronologicznie najwcześniejszy. Mając sześć lat rozpoczął naukę w szkole w Hainburgu i jednocześnie uczył się muzyki. Śpiewał w chórach kościelnych, grał na fortepianie i skrzypcach. Kompozycją zainteresował się mając około 18 lat.
Z powodu złego stanu zdrowia i podeszłego wieku wycofał się z czynnego życia muzycznego. Od 1803 roku do śmierci przebywał w swoim domu w Wiedniu.
Ważniejsze dzieła
104 symfonie
16 uwertur
Muzyka kameralna – 83 kwartetów smyczkowych, duety, tria
koncerty na różne instrumenty
Sonaty na klawesyn lub fortepian,
14 mszy i dzieł religijnych
4 oratoria
24 opery
Kantaty, arie, pieśni.
5. WOLFGANG AMADEUSZ MOZART ( ur. w 1756 r. w Salzburgu, zm. w 1791 r. w Wiedniu )
Kompozytor austriacki, jeden z klasyków wiedeńskich, pochodził z rodziny muzycznej. Jako genialne dzieckoWolfgang zaczął występować w wieku 6 lat razem z ojcem i siostrą grając na klawikordzie, skrzypcach, fortepianie i organach na dworach królewskich, w salonach arystokracji austriackiej, niemieckiej, francuskiej, angielskiej. Koncertował też w Szwajcarii, Włoszech, czy Belgii. Małego Wolfganga, „cudowne dziecko” znała cała utytułowana Europa. Wolfgang w wieku 8 lat napisał pierwszą symfonię, w wieku 11 lat pierwszą operę,a w wieku 12 lat wystąpił jako dyrygent.
Po śmierci , której przyczyny nie są do dziś wyjaśnione, został pochowany we wspólnym grobie. Do dziś nie udało się ustalić miejsca wiecznego spoczynku Mozarta.
Ważniejsze dzieła
19 oper:
49 symfonii
28 koncertów fortepianowych
koncerty na inne instrumenty,
18 sonat fortepianowych
32 sonaty skrzypcowe
Ponad 30 divertimenti, 11 serenad
Ponad 100 pieśni i arii
18 mszy
6. LUDWIG VAN BEETHOVEN (ur. w 1770 r. w Bonn, zm. w 1827 w Wiedniu)
Początkowo uczył się muzyki u ojca i u znajomych muzyków: nie tylko na instrumentach klawiszowych, ale także na skrzypcach. Od roku 1784 był muzykiem dworskim. Dał się jednak poznaćjako znakomity pianista i improwizator. Lata 1804 – 1810 to najwspanialszy okres w twórczości Beethovena. Stan zdrowia kompozytora pogarszał się, zaczęły się także kłopoty finansowe. W roku 1815 musiał już porozumiewać się z otoczeniem pisemnie, za pomocą zeszytów do notowania pytań i odpowiedzi.
Ważniejsze dzieła
9 symfonii m.in. :
32 sonaty na fortepian
10 sonat na skrzypce
5 sonat na wiolonczelę i fortepian
16 kwartetów smyczkowych
2 kwintety smyczkowe
4 tria smyczkowe
6 triów fortepianowych
5 koncertów fortepianowych
koncert skrzypcowy
koncert potrójny na fortepian, skrzypce i wiolonczelę
pieśni
opera „Fidelio”,
muzyka religijna.
7. FRYDERYK FRANCISZEK CHOPIN ( ur. w 1810 r. w Żelazowej Woli, zm. w 1849 r. w Paryżu ) to najwybitniejszy kompozytor polski, pianista, twórca stylu narodowego, jeden z najbardziej znanych komozytorów na przestrzeni dziejów. Rodzicami Chopina byli: Justyna Krzyżanowska i Mikołaj Chopin. W tym roku, kiedy urodził się Fryderyk, jesienią, rodzina Chopina przeniosła się do Warszawy. Edukacja muzyczna Fryderyka Chopina rozpoczęła się bardzo wcześnie. Początkowo uczyła go matka. W wieku 6 lat rozpoczął naukę gry na fortepianie u Wojciecha Żywnego.
W roku 1826, po ukończeniu Liceum Warszawskiego, zapisał się na I rok Szkoły Głównej kierowanej przez Józefa Elsnera, u którego się uczył w latach 1826 – 1829. W roku 1829 koncertował w Wiedniu, a następnym roku opuścił Warszawę, by w 1831 roku osiąść w Paryżu. Po wyjeździe często koncertował w Niemczech, Czechach, Anglii i Francji, zyskując sławę europejską. W roku 1836 poznał francuską pisarką George Sand, z którą się związał wiele lat.Od 1839 r. stan zdrowia się pogarszał z każdym rokiem. Zgon nastąpił w nocy 17 października 1849 r.
F. Chopin skomponował:
utwory na fortepian z orkiestrą: - m.in. 2 koncerty fortepianowe: f-moll op. 21 i e-moll op. 11;
utwory na fortepian: - sonaty, impromptus, Fantazję f-moll, ballady, ronda, cykle wariacji, scherza, etiudy, preludia, nokturny, polonezy, mazurki, walce i inne;
utwory na fortepian i instrumenty smyczkowe;
19 pieśni i piosenek.
8. STANISŁAW MONIUSZKO ( ur. w 1819 r. w Ubielu, zm. w 1872 r. w Warszawie )
Polski kompozytor, organista, dyrygent i pedagog. Pochodził z rodziny szlacheckiej osiadłej na Białorusi. Pierwszą nauczycielką gry na fortepianie była matka. W roku 1827 ojciec przywiózł go na dalszą naukę gry do Warszawy.W roku 1830 Moniuszko rozpoczął naukę w gimnazjum w Mińsku, pobierając jednocześnie prywatne lekcje muzyki. W roku 1837 wyjechał do Berlina na studia muzyczne, do tamtejszego konserwatorium. W roku 1840, po ukończeniu studiów, zamieszkał w Wilnie, gdzie dostał posadę organisty w kościele Świętego Jana. Wkrótce został dyrygentem w teatrze oraz udzielał lekcji muzyki.
Ważniejsze kompozycje S. Moniuszki:
opery – „Halka”; „ Hrabina”; „Verbum nobile”; „ Straszny dwór”; „ Paria”; „ Flis” operetki, balety, ponad 300 pieśni – zebranych w 6 zeszytach „Śpiewnikach domowych”, kantaty muzyka instrumentalna, utwory fortepianowe muzyka religijna – 6 mszy.
9. FRANZ PETER SCHUBERT ( ur. w 1797 r. w Lichtenthal, zm. w 1828 r. w Wiedniu)
Kompozytor austriacki. Pierwsze lekcje pobierał u ojca, nauczyciela muzyki, następnie uczył się gry na organach oraz kompozycji u A. Salieriego. Był też skrzypkiem orkiestry dworskiej. Po ukończeniu nauki w szkole został nauczycielem w szkole ojca, którą nie-bawem porzucił, by całkowicie poświęcić się kompozycji. Żył w ciągłym niedostatku, wyzyskiwany przez wydawców, trawiony chorobą.
Schubert jest twórcą m.in. ponad 600 pieśni z towarzyszeniem fortepianu do tekstów poetów romantycznych (J. W. Goethego, H. Heinego, F. Schillera, M. Claudiusa).
10. KAROL SZYMANOWSKI ( ur. w 1882 roku w Tymoszówce, zm. w 1937 w Lozannie )
Komponować zaczął bardzo wcześnie, bowiem jego pierwsze utwroy pochodzą jeszcze z okresu przed studiami. Uczył się u Zygmunta Noskowskiego i był jego najzdolniejszym uczniem. W 1905 roku przyłączył się do kompozytorów tzw. Młodej Polski, która nawiązywała do współczesnych kierunków muzyki zachodnio-europejskiej. W czasie pobytu w Paryżu i Londynie zapoznał się z twórczością C. Debussy’ego i M. Ravela, co skierowało jego uwagę na muzykę francuskiego impresjonizmu. Poznaniefolkloru góralskiego, badanie charakteru i cech pieśni oraz tańców podhalańskich rozbudziło zainteresowanie muzyką ludową .
TWÓRCZOŚĆ
cykle utworów fortepianowych – „Metopy”, „Maski”;
„Mity” – na skrzypce i fortepian op. 30
III Symfonia „Pieśń o nocy”
opera „Król Roger” op. 46
balet „Harnasie” op. 55
„Stabat Mater” op. 53
Pozdrawiam.