""Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia".
Pan Jezus opowiadał przypowieści, by lepiej mogli go zrozumieć Jego słuchacze. W cytowanej przypowieści Pan Jezus pragnie przekazać nam prawdę o wielkiej miłości Boga, który jest Dobrym Pasterzem, do ludzi, którzy są tu przedstawieni jako owieczki. Bóg każdego zna po imieniu i na każdym Mu zależy tak bardzo, że szuka nas i "nosi na swoich ramionach", by nas ocalić, szczególnie, gdy zgubimy drogę, czyli zgrzeszymy. Pan Jezus w tej przypowieści kładzie wielki nacisk na nawrócenie człowieka, czyli zawrócenie ze złej drogi. Bliski Jego sercu jest każdy, kto porzuca drogę zła i grzechu i pragnie stawać się święty.
Łk 15, 4-7:
""Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: "Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła". Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia".
Pan Jezus opowiadał przypowieści, by lepiej mogli go zrozumieć Jego słuchacze. W cytowanej przypowieści Pan Jezus pragnie przekazać nam prawdę o wielkiej miłości Boga, który jest Dobrym Pasterzem, do ludzi, którzy są tu przedstawieni jako owieczki. Bóg każdego zna po imieniu i na każdym Mu zależy tak bardzo, że szuka nas i "nosi na swoich ramionach", by nas ocalić, szczególnie, gdy zgubimy drogę, czyli zgrzeszymy. Pan Jezus w tej przypowieści kładzie wielki nacisk na nawrócenie człowieka, czyli zawrócenie ze złej drogi. Bliski Jego sercu jest każdy, kto porzuca drogę zła i grzechu i pragnie stawać się święty.