Obejmuje on wszystkie państwa Ameryki Południowej i Środkowej, wraz z wyspami na Morzu Karaibskim. Język hiszpański jest najpowszechniejszy w Ameryce Łacińskiej, nawet w Argentynie, gdzie większość mieszkańców pochodzi z Włoch. Tylko w Brazylii ludność posługuje się językiem portugalskich. Religią panującą w tym kręgu jest katolicyzm. Nazwa "Ameryka Łacińska" wskazuje na pochodzenie tej kultury od wspólnego, łacińskiego pnia. Ludność tego kręgu kulturowego pochodzi z Ameryki [Indianie], Europy [konkwistadorzy i imigranci], Afryki [niewolnicy], a także z Azji.
Próba konstrukcji modelu przebiegu procesów narodotwórczych w Ameryce Łacińskiej nastręcza wiele kontrowersji i trudności teoretycznych. Prowadzą one od początku do stawiania wielu pytań o różnym zakresie ogólności i ważności. Ich uporządkowanie pozwoli być może na bardziej precyzyjne sformułowanie problemu oraz ustalenie drogi prowadzącej do jego opisu, a także wyjaśnienia przebiegu procesów narodotwórczych w Ameryce Łacińskiej. Rodzą się przede wszystkim pytania o naturę procesów integracyjnych, scalających w szersze układy społeczne różnorodne komponenty, elementy składowe, głównie rasowe, etniczne, regionalne i wyznaniowe. Czy mamy do czynienia z kontynuacją europejskich wzorców integracji, czy z nowym porządkiem kulturowym, politycznym i ekonomicznym? Czy Europejczycy, w tym przypadku Iberyjczycy, wywarli dominujący wpływ na kształtowanie się społeczeństw latynoamerykańskich? W jakim stopniu możemy mówić o odrębnej, własnej drodze rozwoju kultur latynoamerykańskich? W jakim stopniu mamy do czynienia z jednorodną kulturą, a w jakim z wielością kultur? Czy prawomocne jest charakteryzowanie obszaru wspólnoty religii, języka, tradycji kolonialnej i wynikających z niej wartości, wspólnoty obyczajów, mianem cywilizacji? Czy istnieje specyficzna dla kultur latynoamerykańskich duchowość, mentalność, przejawiająca się w mistycyzmie, irracjonalizmie i dążeniu do wspólnotowości? Jak wielki wpływ na latynoamerykański „wariant” procesów integracyjnych, w tym narodotwórczych, wywierają procesy amalgamacji rasowej? Jaką w związku z tym pozycję zajmują Latynoamerykanie cechujący się mieszanym pochodzeniem rasowym, zwłaszcza metysi? Jaką rolę odegrało w kształtowaniu kultur i cywilizacji w Ameryce Łacińskiej państwo? Czy można mówić o instytucji państwa narodowego, czy właściwsze jest posługiwanie się pojęciem społeczeństwa obywatelskiego? Czy chrystianizacja i europeizacja są rzeczywiście najważniejszymi procesami kształtowania tożsamości Latynoamerykanów? Czy możliwe jest PROSZĘ O NAJJ
Obejmuje on wszystkie państwa Ameryki Południowej i Środkowej, wraz z wyspami na Morzu Karaibskim. Język hiszpański jest najpowszechniejszy w Ameryce Łacińskiej, nawet w Argentynie, gdzie większość mieszkańców pochodzi z Włoch. Tylko w Brazylii ludność posługuje się językiem portugalskich. Religią panującą w tym kręgu jest katolicyzm. Nazwa "Ameryka Łacińska" wskazuje na pochodzenie tej kultury od wspólnego, łacińskiego pnia. Ludność tego kręgu kulturowego pochodzi z Ameryki [Indianie], Europy [konkwistadorzy i imigranci], Afryki [niewolnicy], a także z Azji.
Próba konstrukcji modelu przebiegu procesów narodotwórczych w Ameryce
Łacińskiej nastręcza wiele kontrowersji i trudności teoretycznych. Prowadzą one od
początku do stawiania wielu pytań o różnym zakresie ogólności i ważności. Ich
uporządkowanie pozwoli być może na bardziej precyzyjne sformułowanie problemu oraz
ustalenie drogi prowadzącej do jego opisu, a także wyjaśnienia przebiegu procesów
narodotwórczych w Ameryce Łacińskiej.
Rodzą się przede wszystkim pytania o naturę procesów integracyjnych, scalających w
szersze układy społeczne różnorodne komponenty, elementy składowe, głównie rasowe,
etniczne, regionalne i wyznaniowe. Czy mamy do czynienia z kontynuacją europejskich
wzorców integracji, czy z nowym porządkiem kulturowym, politycznym i ekonomicznym?
Czy Europejczycy, w tym przypadku Iberyjczycy, wywarli dominujący wpływ na
kształtowanie się społeczeństw latynoamerykańskich? W jakim stopniu możemy mówić o
odrębnej, własnej drodze rozwoju kultur latynoamerykańskich? W jakim stopniu mamy do
czynienia z jednorodną kulturą, a w jakim z wielością kultur? Czy prawomocne jest
charakteryzowanie obszaru wspólnoty religii, języka, tradycji kolonialnej i wynikających z
niej wartości, wspólnoty obyczajów, mianem cywilizacji? Czy istnieje specyficzna dla kultur
latynoamerykańskich duchowość, mentalność, przejawiająca się w mistycyzmie,
irracjonalizmie i dążeniu do wspólnotowości? Jak wielki wpływ na latynoamerykański
„wariant” procesów integracyjnych, w tym narodotwórczych, wywierają procesy
amalgamacji rasowej? Jaką w związku z tym pozycję zajmują Latynoamerykanie cechujący
się mieszanym pochodzeniem rasowym, zwłaszcza metysi? Jaką rolę odegrało w
kształtowaniu kultur i cywilizacji w Ameryce Łacińskiej państwo? Czy można mówić o
instytucji państwa narodowego, czy właściwsze jest posługiwanie się pojęciem
społeczeństwa obywatelskiego? Czy chrystianizacja i europeizacja są rzeczywiście
najważniejszymi procesami kształtowania tożsamości Latynoamerykanów? Czy możliwe jest PROSZĘ O NAJJ