W sonecie II na one słowa Jopowie podmiot liryczny podejmuje temat kondycji relacji z Bogiem. Nastrój wiersza przygnębiający, pesymistyczny. człowiek okrazuje się istotą słabą, kruchą, podporządkowaną losowi. Osoba mówiąca w utworze wyraża zdziwienie, że wszechpotężny i nieskończony Bóg oczekuje od człowieka miłości i dowodów uwielbienia. Dziwi się, że Bóg potrafi kochać i obdarzać darami tak kruchą i małą istotę. Na uwagę zasługuje poetyka utworu ściśle związana z konwencją epoki baroku. Poeta stosuje przeżutnie, inwercje składniową, które pozwalają na zaakcentowanie znaczenia słów szczególnie ważnych dla poety. Sonet jest przykładem utworu metafizycznego.
Sonet IV o wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem iciałem.
Podmiot liryczny w sonecie wypowiada się w imieniu zbiorowości. Daje do zrozumienia, żę to pokój daje człowiekowi poczucie szczęścia, ale wie również, że prawdziwym wyzwaniem dla człowieka jest walka, na którą skazany jest człowiek w swoim ziemskim żywocie. To spostrzeżenia podmiot liryczny wyraża w formie antytezy i kontrastu. W ten sposób podkreśla swoje wewnętrzne rozbicie. W drugiej strofie obecne jest przekonanie o tym , żę oprócz szatana czychającego na człowieka, przyczyną jego zgyby mogą być także własne rządze. w określeniu szatana poeta posługuje się peryfrazą, podkreślając w ten sposób jego potęge.Rządze człowieka związane są z ziemskimi roszkszami, przyjemnościami i to one prowadzą człowieka do upadku. Człowiek nie potrafi się ich wyzbyć, ulega im mając świadomość tego, że są one ulotne. W określeniu ciała występuje metafora służąca podkreśleniu siły zmysłowych pragnień. Podmiot liryczny z przykrością stwierdza, że człowiek jest zbyt słaby by poradzić sobie z dokonaniem wyboru między duchowością, a doczesnością.
wniosek:
Wnikliwa analiza sonetów Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego prowadzi do wniosków, że ludzka egzystencja jest dramatyczna. Poeta nie określa jej jednoznacznie, stawia wiele pytań, uświadamia słabość i marność ludzkiego losu i jednocześnie szuka stałych wartośći, które mogłyby być oparciem dla człowieka znajduje je w Bogu i wartościach duchowych.
W sonecie II na one słowa Jopowie podmiot liryczny podejmuje temat kondycji relacji z Bogiem. Nastrój wiersza przygnębiający, pesymistyczny. człowiek okrazuje się istotą słabą, kruchą, podporządkowaną losowi. Osoba mówiąca w utworze wyraża zdziwienie, że wszechpotężny i nieskończony Bóg oczekuje od człowieka miłości i dowodów uwielbienia. Dziwi się, że Bóg potrafi kochać i obdarzać darami tak kruchą i małą istotę. Na uwagę zasługuje poetyka utworu ściśle związana z konwencją epoki baroku. Poeta stosuje przeżutnie, inwercje składniową, które pozwalają na zaakcentowanie znaczenia słów szczególnie ważnych dla poety. Sonet jest przykładem utworu metafizycznego.
Sonet IV o wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem iciałem.
Podmiot liryczny w sonecie wypowiada się w imieniu zbiorowości. Daje do zrozumienia, żę to pokój daje człowiekowi poczucie szczęścia, ale wie również, że prawdziwym wyzwaniem dla człowieka jest walka, na którą skazany jest człowiek w swoim ziemskim żywocie. To spostrzeżenia podmiot liryczny wyraża w formie antytezy i kontrastu. W ten sposób podkreśla swoje wewnętrzne rozbicie. W drugiej strofie obecne jest przekonanie o tym , żę oprócz szatana czychającego na człowieka, przyczyną jego zgyby mogą być także własne rządze. w określeniu szatana poeta posługuje się peryfrazą, podkreślając w ten sposób jego potęge.Rządze człowieka związane są z ziemskimi roszkszami, przyjemnościami i to one prowadzą człowieka do upadku. Człowiek nie potrafi się ich wyzbyć, ulega im mając świadomość tego, że są one ulotne. W określeniu ciała występuje metafora służąca podkreśleniu siły zmysłowych pragnień. Podmiot liryczny z przykrością stwierdza, że człowiek jest zbyt słaby by poradzić sobie z dokonaniem wyboru między duchowością, a doczesnością.
wniosek:
Wnikliwa analiza sonetów Mikołaja Sępa-Szarzyńskiego prowadzi do wniosków, że ludzka egzystencja jest dramatyczna. Poeta nie określa jej jednoznacznie, stawia wiele pytań, uświadamia słabość i marność ludzkiego losu i jednocześnie szuka stałych wartośći, które mogłyby być oparciem dla człowieka znajduje je w Bogu i wartościach duchowych.
Praca jest zrobiona z notatek z lekcji:)