Opierając się na legendzie o świętych Kosmie i Damianie, napisanej w późniejszych czasach, ale opartej na starej, szeroko rozpowszechnionej tradycji, a także na ułomkach źródeł i przekazów zawartych w dziełach pisarzy kościelnych, można pokusić się o przedstawienie ich biogramu zbliżonego do prawdy historycznej. Taki krótki, wyważony biogram (elogium) podał ks. H. Fros SI w swoim "Wspomnieniu Świętych na każdy dzień roku" (martyrologium): "W Cyrze, na terenie Syrii, męczenników Kośmy i Damiana. Przy obfitości świadectw ich wczesnego kultu, brak nam wiadomości o nich samych. Stosunkowo późne legendy przedstawiały ich jako anargyrów, tzn. lekarzy, którzy za swe usługi nie pobierali opłat. Mieli być Arabami, ale przypuszczenie wywodzi się może stąd, że wedle starożytnego mniemania sztuka lekarska zawdzięcza swe powstanie geniuszowi arabskiemu".
Życie naszego Świętego i jego brata związane było z Cyrem (Kyrrhos) we wschodniej Syrii. Rodzina dała im solidne wychowanie chrześcijańskie, dzięki któremu zdolni byli do ofiarnego życia, aż do oddania go za wiarę. Jako lekarze cieszyli się szeroką sławą. Leczyli chorych pogan i często zdobywali ich dla Chrystusa. Śmierć męczeńską ponieśli w bliżej nieokreślonym czasie, jak świadczy o tym biskup tego miasta Teodoret z Cyru (t 458). Według legendy ich męczeństwo miało miejsce ok. 300 r., za czasów Dioklecjana. W Cyrze też zostali pochowani. Grób ich zasłynął wnet cudami.
Opierając się na legendzie o świętych Kosmie i Damianie, napisanej w późniejszych czasach, ale opartej na starej, szeroko rozpowszechnionej tradycji, a także na ułomkach źródeł i przekazów zawartych w dziełach pisarzy kościelnych, można pokusić się o przedstawienie ich biogramu zbliżonego do prawdy historycznej. Taki krótki, wyważony biogram (elogium) podał ks. H. Fros SI w swoim "Wspomnieniu Świętych na każdy dzień roku" (martyrologium): "W Cyrze, na terenie Syrii, męczenników Kośmy i Damiana. Przy obfitości świadectw ich wczesnego kultu, brak nam wiadomości o nich samych. Stosunkowo późne legendy przedstawiały ich jako anargyrów, tzn. lekarzy, którzy za swe usługi nie pobierali opłat. Mieli być Arabami, ale przypuszczenie wywodzi się może stąd, że wedle starożytnego mniemania sztuka lekarska zawdzięcza swe powstanie geniuszowi arabskiemu".
Życie naszego Świętego i jego brata związane było z Cyrem (Kyrrhos) we wschodniej Syrii. Rodzina dała im solidne wychowanie chrześcijańskie, dzięki któremu zdolni byli do ofiarnego życia, aż do oddania go za wiarę. Jako lekarze cieszyli się szeroką sławą. Leczyli chorych pogan i często zdobywali ich dla Chrystusa. Śmierć męczeńską ponieśli w bliżej nieokreślonym czasie, jak świadczy o tym biskup tego miasta Teodoret z Cyru (t 458). Według legendy ich męczeństwo miało miejsce ok. 300 r., za czasów Dioklecjana. W Cyrze też zostali pochowani. Grób ich zasłynął wnet cudami.