Wisława Szymborska
NIENAWIŚĆ
Spójrzcie, jak wciąż sprawna,
Jak dobrze się trzyma
w naszym stuleciu nienawiść.
Jak lekko bierze wysokie przeszkody.
Jakie to łatwe dla niej - skoczyć, dopaść.
Nie jest jak inne uczucia.
Starsza i młodsza od nich równocześnie.
Sama rodzi przyczyny, które ją budzą do życia.
Jeśli zasypia, to nigdy snem wiecznym.
Religia nie religia -
byle przyklęknąć na starcie.
Ojczyzna nie ojczyzna -
byle się zerwać do biegu.
Niezła i sprawiedliwość na początek.
Potem już pędzi sama.
Nienawiść. Nienawiść.
Twarz jej wykrzywia grymas
ekstazy miłosnej.
Ach, te inne uczucia -
cherlawe i ślamazarne.
Od kiedy to braterstwo
może liczyć na tłumy?
Współczucie czy kiedykolwiek
pierwsze dobiło do mety?
Porywa tylko ona, która swoje wie.
Zdolna, pojętna, bardzo pracowita.
Czy trzeba mówić ile ułożyła pieśni.
Ile stronic historii ponumerowała.
Ila dywanów z ludzi porozpościerała
na ilu placach, stadionach.
Do nowych zadań w każdej chwili gotowa.
Jeżeli musi poczekać, poczeka.
Mówią, że ślepa. Ślepa?
Ma bystre oczy snajpera
i śmiało patrzy w przyszłość
- ona jedna.
1. Wskaż podmiot liryczny w wierszu.
2. Wypisz metafory i epitety.
3. Wypisz trzy uczucia przeciwstawne nienawiści i ułóż z nimi hasła reklamowe.
Daje połowę swoich punktów za pomoc !!
1. Podmiot liryczny można utożsamiać z autorką.
2. Epitety: naszym stuleciu, wysokie przeszkody, inne uczucia, snem wiecznym, ekstazy miłosnej, uczucia cherlawe, uczucia ślamazarne, bystre oczy, ona jedna.
Metafory: właściwie cały wiersz jest metaforą.
3. Miłość, uprzejmość, życzliwość
"Trzeba szerzyć miłość w świecie, więc nie czekaj, drogie dziecię!"
"Uprzejmości potrzeba, jest wielka, idź i podaruj ludziom chleba!"
"Świat ubogi w życzliwości, nie zatrzymuj swej miłości!"