Wiersz pt. "Rozmowa z aktorem"
Właśnie wyszedł przed chwilą -
jeszcze jego papieros
pokój dymem napełnia -
jeszcze cienie od gestów -
jeszcze ten dym nad świecą.
Z głośnika płynie Bach.
Chmurami pełnia.
Teraz chodzę i chodzę, i przypominam sobie jego słowa,
i jak las podateński szumi w mej głowie ta rozmowa.
Mówił o roli:
że chciałby - powiada - widownię
stroić, jak skrzypce się stroi
(nasz narodowy instrument),
że czasem śni mu się tak:
Na scenie jest parę świec
i więcej nic -
lecz w blasku tych małych świec
jakaś serdeczna sprawa,
jakaś sztuka pt. np. "Warszawa"
i słowa w sztuce poczynają biec
jak chmury złote, kyóre wiatr wiosenny goni -
aż zachwycona widownia powstaje z miejsc,
aż pochodniami są płomyczki świec
I JEDNO JEST: AKTOR I ONI.
- Czy napiszesz mi taką rolę?
- Spróbuję. Odjedź z nadzieją.
Sztuka jeat wieczną wiosną.
Sztuka jest ciepłym wiatrem,
od którego śniegi topnieją.
PYTANIA
1. Opisać jaki nastrój panuje w wierszu.
2. Wypisać w punktach o czym opowiada aktor.
3. Co to znaczy stroić widownię jak skrzypce?
Błagam pomóżcie !!! Na dzisiaj muszę mieć !!! Daje NAJ za najdokładniejsze !!!
1. Nastrój jaki tam panuje jest tajemniczy ale za razem spokojny i opanowany...
2.
Aktor opowiada o:
1. Nastroju jaki panuje na scenie.
2. Swoich odczuciach.
3. Swoim aktorstwie.
4. Jak to jest stać przed widownią.
3. Aktor mówi tu o zaszokowaniu widowni swoją wspaniałą twurczością na scenie.
Jezu ale to trodne! Masakra, ale zrobiłam co molam.. :-/
1. Panuje nastrój tajemniczości, ale też spokoju i błogości
2. Aktor mówi o :
- że chciałby stroić widoni jak skrzypce
-chciałby by sprawa była serdeczna, a sztuka byłaby np. pt. Warszawa
-chciałby by był sam i widownia
3. Stroić widownię jak skrzypce to znaczy robić wszystko by widownia robiła, ale też czuła emocje jakich aktor chciał przekazać, by wszystko wyszło zgodnie z planem :)