Question

W OPARCIU O NOWY TESTAMENT napisz jak Jezus budował Królestwo Boże.

Zadanie potrzebne mi jest na wczoraj !! Pomogą mi nawet same cytaty.
Pozdrawiam

Answer 1

Definicja: Królestwo Boże to wyraz zwierzchnictwa Boga nad wszystkimi Jego stworzeniami, stosowane przez Niego sposoby sprawowania tego zwierzchnictwa. Określenia tego używa się przede wszystkim w odniesieniu do zwierzchnictwa Bożego reprezentowanego przez królewski rząd, któremu przewodzi Syn Boży, Jezus Chrystus. Wyraz „królestwo” może się też odnosić do panowania namaszczonego Króla albo do ziemskiej dziedziny, nad którą sprawuje władzę ten rząd niebiański.

 

„Jezus poszedł do Galilei, głosząc dobrą nowinę Bożą i mówiąc: ‚Dopełnił się wyznaczony czas i przybliżyło się królestwo Boże’” (Marka 1:14, 15). Powiedział: „Muszę oznajmiać dobrą nowinę o królestwie Bożym, gdyż po to zostałem posłany” (Łukasza 4:18-21, 43). Przemierzał kraj wzdłuż i wszerz, „głosząc i oznajmiając dobrą nowinę o królestwie Bożym” (Łukasza 8:1). Ponadto dokonywał wielu potężnych dzieł: karmił tłumy, poskramiał żywioły, uzdrawiał chorych i wskrzeszał umarłych. Tymi cudami pokazał, że Bóg potrafi „zniweczyć dzieła Diabła” — że naprawi wszelkie szkody wynikłe z buntu w Edenie (1 Jana 3:8).

Aby dobrą nowinę o Królestwie Bożym obwieścić w możliwie najszerszym zakresie, Jezus zgromadził grupę wiernych naśladowców i szkolił ich do tej służby. Na początek upoważnił do tego 12 apostołów. „Posłał ich, by głosili królestwo Boże” (Łukasza 9:1, 2). Następnie wyznaczył 70 innych uczniów i nakazał im mówić: „Przybliżyło się do was królestwo Boże” (Łukasza 10:1, 8, 9). Gdy uczniowie wrócili i opowiedzieli mu o wspaniałych wynikach tej działalności, Jezus oznajmił: „Zobaczyłem Szatana, jak już spadł z nieba niczym błyskawica” (Łukasza 10:17, 18).
Głosząc o Królestwie, Jezus angażował wszystkie swoje siły i wykorzystywał każdą okazję. Działał niestrudzenie dzień i noc, wyrzekając się nawet normalnych wygód. Powiedział: „Lisy mają jamy i ptaki nieba mają miejsca na odpoczynek, lecz Syn Człowieczy nie ma gdzie złożyć głowy” (Łukasza 9:58; Marka 6:31; Jana 4:31-34). Tuż przed swą śmiercią odważnie oznajmił Poncjuszowi Piłatowi: „Po to na świat przyszedłem, żeby dać świadectwo prawdzie” (Jana 18:37). Całym życiem udowodnił, że nie przyszedł na ziemię, by zasłynąć jako znakomity nauczyciel, cudotwórca czy nawet ofiarny Wybawca, lecz by spełniać wolę Suwerennego Władcy. Pragnął obwieścić, iż Bóg zrealizuje swe zamysły za pośrednictwem Królestwa (Jana 14:6).