Pamiętaj, abyś dzień święty święcił - jest to trzecie przykazanie Boże. Święcenie niedzieli i świąt, jako dni należących do Pana, ma ścisły związek z czcią samego Boga. Chrześcijanie wspominają dzień zmartwychwstania Jezusa jako Dzień Pański. Kto kocha Boga, ten szanuje dzień święty. Podobnie, jak oddanie szacunku drugiemu człowiekowi w dniu jego imienin jest wyrazem naszego dobrego wychowania, tak oddanie czci Bogu w niedzielę jest świadectwem naszego wychowania religijnego i świadectwem naszej wiary. Dzieci często powtarzają wierszyk, który uczy ich świętowania. Brzmi on następująco: Prawy katolik w niedzielę i święta o Mszy, kazaniu sumiennie pamięta. Nic nie kupuje, nic nie sprzedaje, sam nie zarabia, zarobić nie daje. Dziś w Polsce i świecie nie szanuje się dnia świętego. Najpierw pod pozorami udogodnienia, a potem bez dodatkowych motywów wprowadza się handel w niedzielę. Niekiedy pracodawca nawet zmusza do pracy w niedzielę pod groźbą zwolnienia. Natomiast dla klientów obniża się wtedy ceny, by w ten podstępny sposób zachęcić ich do kupowania. Są to przejawy złego nastawienia i ataku na świętość dnia Pańskiego. Pracą w niedzielę trudnili się i nadal trudnią się Żydzi. Oni świętują w sobotę, natomiast w niedzielę pracują. W niedzielę pracują poganie i ateiści. Dlatego śmiało można wyciągnąć logiczny wniosek, że ci, którzy sprzedają i kupują w niedzielę są poganami, bo katolicy w niedzielę odpoczywają i uczęszczają na Mszę Świętą. W niedzielę nikt nigdy się niczego nie dorobił. Znane są różne przykłady, kiedy kombajny zbożowe pracujące w niedzielę i święta paliły się, albo wywracały się na pagórkach i powodowały śmierć ludzi. W święto można dorobić się tylko łez i nieszczęść. Bóg od samego początku świata postawił sprawę jasno: sześć dni będziesz pracował, a siódmy dzień przeznaczysz na odpoczynek i modlitwę. Słowo „Pamiętaj” świadczy o ważności tego przykazania. Bóg upomniał człowieka, aby nigdy o dniu świętym nie zapominał. Są usprawiedliwione tylko konieczne prace w niedziele i święta. Pan sam troszczy się o człowieka i dlatego daje mu czas na odpoczynek oraz modlitwę. Bez świętowania i odpoczynku trudno jest spotkać szczęście w życiu. Człowiek ze swej natury chce przecież odpocząć. Odpoczynek jest potrzebny i przyjemny, a praca jest trudna i uciążliwa. Dlatego to przykazanie chyba najłatwiej jest zachować. Szacunek dla odpoczynku jest zawsze szacunkiem dla człowieka. Bóg w trosce o nasze dobro poleca nam odpocząć. Jest to gest Bożej miłości. Bóg broni dnia świętego. Jeżeli ten dzień człowiek zabierze Bogu i wykorzysta na pracę, wtedy lekceważy i odwraca się od Stwórcy oraz sprowadza na siebie przekleństwo, które rzutuje na całe życie. Bogu nie chodzi tu tylko o wstrzymywanie się w niedziele i święta od pracy, ale o to, by człowiek przeżywał ten dzień święcie, by uświęcił siebie. Wiąże się z tym zaproszenie do uczestnictwa we Mszy Świętej. Dobrowolne zaniedbanie uczestnictwa w Ofierze Chrystusa w niedzielę jest grzechem śmiertelnym i powoduje zerwanie kontaktu z Bogiem. Ludzie, którzy tak lekceważą sobie Boga, weszli już na drogę utraty wiary i miłości. Wtedy tłumaczą się, że nie muszą chodzić do kościoła na Mszę Świętą, bo Boga mają w sercu. Tu warto zastanowić się z jakich powodów ludzie najczęściej rezygnują z Najświętszej Ofiary? Może to być: wygodne odpoczywanie w łóżku, oglądanie telewizji, wycieczka, widowisko sportowe, niespodziewani goście. Dla niektórych są to rzeczy ważniejsze od Mszy Świętej. Wtedy wiara tych ludzi słabnie. Jeżeli człowiek traci wiarę w Boga, to lekceważy Go i nie przychodzi do kościoła. Jeżeli natomiast ktoś szuka wiary, to przychodzi do kościoła, aby spotkać się z Bogiem i gronem ludzi wierzących oraz znaleźć wśród nich skarb, którego szuka. Trzecie przykazanie Boże mówi nam także o uszanowaniu dnia postnego. Dniem postu jest każdy piątek w całym roku. W piątki nie jemy mięsa, ale także nie urządzamy zabaw. Ponadto zabaw nie urządzamy w czasie Adwentu i Wielkiego Postu. Szczególnymi dniami postu ścisłego jest Środa Popielcowa i Wielki Piątek. Nie dziwi fakt, że niewierzący lekceważą posty, ale bolesne jest, że czynią to także katolicy. Lekceważenie piątków i postu świadczy o obojętności względem Jezusa, który w Wielki Piątek bardzo cierpiał. Taka postawa człowieka jest niebezpieczna dla życia doczesnego i wiecznego. Umiejmy odkryć wielką miłość zawartą w trzecim przykazaniu. Jest to przywilej i wyraz troski Boga o nas. Trzecie przykazanie jest wielkim darem. Jak za każde przykazanie, tak i za to powinniśmy Bogu szczególnie dziękować. Jeżeli chcemy wzrastać w wierze i miłości do Pana Boga, to uszanujmy dzień święty.
Pamiętaj, abyś dzień święty święcił - jest to trzecie przykazanie Boże. Święcenie niedzieli i świąt, jako dni należących do Pana, ma ścisły związek z czcią samego Boga. Chrześcijanie wspominają dzień zmartwychwstania Jezusa jako Dzień Pański. Kto kocha Boga, ten szanuje dzień święty.
Podobnie, jak oddanie szacunku drugiemu człowiekowi w dniu jego imienin jest wyrazem naszego dobrego wychowania, tak oddanie czci Bogu w niedzielę jest świadectwem naszego wychowania religijnego i świadectwem naszej wiary.
Dzieci często powtarzają wierszyk, który uczy ich świętowania. Brzmi on następująco: Prawy katolik w niedzielę i święta o Mszy, kazaniu sumiennie pamięta. Nic nie kupuje, nic nie sprzedaje, sam nie zarabia, zarobić nie daje. Dziś w Polsce i świecie nie szanuje się dnia świętego. Najpierw pod pozorami udogodnienia, a potem bez dodatkowych motywów wprowadza się handel w niedzielę. Niekiedy pracodawca nawet zmusza do pracy w niedzielę pod groźbą zwolnienia. Natomiast dla klientów obniża się wtedy ceny, by w ten podstępny sposób zachęcić ich do kupowania. Są to przejawy złego nastawienia i ataku na świętość dnia Pańskiego. Pracą w niedzielę trudnili się i nadal trudnią się Żydzi. Oni świętują w sobotę, natomiast w niedzielę pracują. W niedzielę pracują poganie i ateiści. Dlatego śmiało można wyciągnąć logiczny wniosek, że ci, którzy sprzedają i kupują w niedzielę są poganami, bo katolicy w niedzielę odpoczywają i uczęszczają na Mszę Świętą.
W niedzielę nikt nigdy się niczego nie dorobił. Znane są różne przykłady, kiedy kombajny zbożowe pracujące w niedzielę i święta paliły się, albo wywracały się na pagórkach i powodowały śmierć ludzi. W święto można dorobić się tylko łez i nieszczęść. Bóg od samego początku świata postawił sprawę jasno: sześć dni będziesz pracował, a siódmy dzień przeznaczysz na odpoczynek i modlitwę. Słowo „Pamiętaj” świadczy o ważności tego przykazania. Bóg upomniał człowieka, aby nigdy o dniu świętym nie zapominał. Są usprawiedliwione tylko konieczne prace w niedziele i święta.
Pan sam troszczy się o człowieka i dlatego daje mu czas na odpoczynek oraz modlitwę. Bez świętowania i odpoczynku trudno jest spotkać szczęście w życiu. Człowiek ze swej natury chce przecież odpocząć. Odpoczynek jest potrzebny i przyjemny, a praca jest trudna i uciążliwa. Dlatego to przykazanie chyba najłatwiej jest zachować. Szacunek dla odpoczynku jest zawsze szacunkiem dla człowieka. Bóg w trosce o nasze dobro poleca nam odpocząć. Jest to gest Bożej miłości.
Bóg broni dnia świętego. Jeżeli ten dzień człowiek zabierze Bogu i wykorzysta na pracę, wtedy lekceważy i odwraca się od Stwórcy oraz sprowadza na siebie przekleństwo, które rzutuje na całe życie. Bogu nie chodzi tu tylko o wstrzymywanie się w niedziele i święta od pracy, ale o to, by człowiek przeżywał ten dzień święcie, by uświęcił siebie. Wiąże się z tym zaproszenie do uczestnictwa we Mszy Świętej. Dobrowolne zaniedbanie uczestnictwa w Ofierze Chrystusa w niedzielę jest grzechem śmiertelnym i powoduje zerwanie kontaktu z Bogiem. Ludzie, którzy tak lekceważą sobie Boga, weszli już na drogę utraty wiary i miłości. Wtedy tłumaczą się, że nie muszą chodzić do kościoła na Mszę Świętą, bo Boga mają w sercu. Tu warto zastanowić się z jakich powodów ludzie najczęściej rezygnują z Najświętszej Ofiary? Może to być: wygodne odpoczywanie w łóżku, oglądanie telewizji, wycieczka, widowisko sportowe, niespodziewani goście. Dla niektórych są to rzeczy ważniejsze od Mszy Świętej. Wtedy wiara tych ludzi słabnie. Jeżeli człowiek traci wiarę w Boga, to lekceważy Go i nie przychodzi do kościoła. Jeżeli natomiast ktoś szuka wiary, to przychodzi do kościoła, aby spotkać się z Bogiem i gronem ludzi wierzących oraz znaleźć wśród nich skarb, którego szuka.
Trzecie przykazanie Boże mówi nam także o uszanowaniu dnia postnego. Dniem postu jest każdy piątek w całym roku. W piątki nie jemy mięsa, ale także nie urządzamy zabaw. Ponadto zabaw nie urządzamy w czasie Adwentu i Wielkiego Postu. Szczególnymi dniami postu ścisłego jest Środa Popielcowa i Wielki Piątek. Nie dziwi fakt, że niewierzący lekceważą posty, ale bolesne jest, że czynią to także katolicy. Lekceważenie piątków i postu świadczy o obojętności względem Jezusa, który w Wielki Piątek bardzo cierpiał. Taka postawa człowieka jest niebezpieczna dla życia doczesnego i wiecznego.
Umiejmy odkryć wielką miłość zawartą w trzecim przykazaniu. Jest to przywilej i wyraz troski Boga o nas. Trzecie przykazanie jest wielkim darem. Jak za każde przykazanie, tak i za to powinniśmy Bogu szczególnie dziękować. Jeżeli chcemy wzrastać w wierze i miłości do Pana Boga, to uszanujmy dzień święty.