Udziel odp. na pytanie : Jak współczesny Kościół przyczynia się do budowania wspólnoty jedności i miłości ? Uargumentuj swoją wypowiedź.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Rozpoczynając analizę postaw, których kształtowanie odpowiada nauce Vaticanum II, i które składają się niejako na kształt wiary współczesnego chrześcijanina, podkreśliliśmy, że postawy te wykazują wiele zbieżności, w wielu miejscach spotykają się ze sobą, częściowo się utożsamiają a przede wszystkim wzajemnie dopełniają. Można to z całym pokryciem powtórzyć w tej chwili, kiedy owa analiza postaw jest już dość zaawansowana. Tytuł niniejszego rozdziału wskazuje również na postawę albo nawet na pewien zespół postaw, które w nauczaniu soborowym pozwalają się wyraźnie wyodrębnić jako znamienne dla Kościoła i chrześcijanina Vaticanum II. Kiedy mówimy o "budowaniu Kościoła jako wspólnoty", wówczas uwaga nasza zwraca się nie tylko i nie tyle na sam proces tego budowania", ani nawet na struktury, jakie Vaticanum II w tym celu przewiduje ile właśnie jest skierowana w stronę postawy, bez której zarówno owe struktury, jak i sam proces budowania Kościoła jako wspólnoty, zawisłyby niejako w próżni.
Spróbujmy tę postawę określić jako wspólnotową", zaś analiza tekstów soborowych wyjaśni bliżej, co jest dla niej istotne. Okaże się wówczas także, jaki zachodzi związek pomiędzy tą postawą a budowaniem Kościoła, który równocześnie jest wspólnotą Ludu Bożego i Ciałem Chrystusa. "Jak zaś wszystkie członki ciała ludzkiego, choć jest ich wiele, tworzą przecież jedno ciało, tak też i wierni w Chrystusie (por. 1 Kor 12,12). Również w budowaniu ciała Chrystusowego istnieje różnorodność członków i funkcji. Jeden jest Duch, który rozmaite swe dary rozdziela stosownie do bogactwa swego i do potrzeb posługiwania, ku pożytkowi Kościoła (por. 1 Kor 12,111). Wśród darów tych góruje łaska Apostołów, których powadze sam Duch poddaje nawet charyzmatyków (por. 1 Kor 14). Tenże Duch, sam przez się, mocą swoją i wewnętrznym spojeniem członków jednocząc ciało, tworzy i nakazuje miłość wzajemną między wiernymi. Stąd, jeśli jeden członek cierpi, wespół z nim cierpią wszystkie członki; a jeśli jeden członek czci doznaje, wszystkie członki wespół z nim się radują (por. 1 Kor 12, 26)" (LG 7).
Jedność KościołaCiała Chrystusowego jest owocem działania Ducha Świętego. Działanie to powoduje wielość, a prowadzi do jedności: wielość darów, wielość powołań, wielość posługiwania a jedność Ciała Mistycznego. Ponieważ Ciało to jest równocześnie Ludem Bożym, stąd za owoc działania Ducha Świętego musimy uznać tę postawę, która w każdym członku tego Ludu sprzyja "spojeniu członków", czyli także kształtowaniu wspólnoty Kościoła poprzez właściwą dla tej wspólnoty więź duchowej communio. Słusznie przeto w kształtowaniu postawy wspólnotowej" wolno upatrywać wyraz tego wzbogacenia wiary, dla którego Vaticanum II stanowi na nowo grunt historyczny i doktrynalną inspirację. Wydaje się też, iż wiele znajdujemy w dokumentach Soboru tekstów, które pozwolą nam postawę tę, w różnych jej zakresach i odmianach, zrozumieć i wyjaśnić.
W dalszym ciągu więc zamierzamy w oparciu o odnośne teksty ukazywać budowanie wspólnoty Kościoła jako syntezę struktur i postaw. Główną jednakże uwagę zamierzamy stosownie do założeń niniejszej pracy zwracać na postawy. O strukturach bowiem mówi się w związku z odnową Vaticanum IIbardzo wiele. Wydaje się przeto potrzebne wskazać na postawy jako drugi nieodzowny człon procesu odnowy.
Budowanie Kościoła jako wspólnoty: synteza struktur i postaw