Kategorie inności i obcości, popularne nie tylko w literaturoznawstwie,
lecz i w naukach społecznych, stanowią użyteczną i atrakcyjną metodę radzenia sobie ze złożonością przedmiotu badań. Komentowanie dzieł literackich za pomocą ciągów antynomicznych wprowadza do interpretacji
pewien porządek. Pozwala jednocześnie zaprezentowadza do interpretacji
pewien porządek. Pozwala jednocześnie zaprezentować rozmaite sposoby
kreowania postaci, a w konsekwencji zrekonstruować tajniki
warsztatu pisarza. Próby wyłonienia typów z bogatej galerii
bohaterów literackich na podstawie kryterium inności wiążą
się ponadto ze specyfiką literatury, która „jest domeną tego,
co jednostkowe i niepowtarzalne. Zarówno w odniesieniu do uposażenia
twórcy, jak i formy i treści twórczości. Niezmiennie traktuje o wyjątkach”
OBCY CZY WYOBCOWANI? POSTACIE „INNYCH”
W CYKLU LUDOWYM JÓZEFA IGNACEGO KRASZEWSKIEGO
Literatura i życie, czyli skąd się biorą „inni”
Kategorie inności i obcości, popularne nie tylko w literaturoznawstwie,
lecz i w naukach społecznych, stanowią użyteczną i atrakcyjną metodę radzenia sobie ze złożonością przedmiotu badań. Komentowanie dzieł literackich za pomocą ciągów antynomicznych wprowadza do interpretacji
pewien porządek. Pozwala jednocześnie zaprezentowadza do interpretacji
pewien porządek. Pozwala jednocześnie zaprezentować rozmaite sposoby
kreowania postaci, a w konsekwencji zrekonstruować tajniki
warsztatu pisarza. Próby wyłonienia typów z bogatej galerii
bohaterów literackich na podstawie kryterium inności wiążą
się ponadto ze specyfiką literatury, która „jest domeną tego,
co jednostkowe i niepowtarzalne. Zarówno w odniesieniu do uposażenia
twórcy, jak i formy i treści twórczości. Niezmiennie traktuje o wyjątkach”