Prawidłowy rachunek sumienia jest warunkiem dobrze przeżytej Spowiedzi Świętej. Jego istotą jest poznanie swoich grzechów, by uświadomić sobie na ile swoimi grzechami zaszkodziliśmy sobie, bliźnim oraz na ile obraziliśmy Boga. Rachunek sumienia jest modlitwą, stawianiem sobie pytania: czy naprawdę staram się iść śladami Pana Jezusa? By poznać odpowiedź na to szerokie w swym zakresie pytanie należy postawić szereg kolejnych, bardziej szczegółowych pytań. Najpierw powinniśmy przyjrzeć się naszemu stosunkowi do Pana Boga i zapytać: Czy Bóg jest źródłem i celem mojego życia? Czy się modlę? Jaka jest moja modlitwa: świadoma czy mechaniczna? Czy wiara ma wpływ na moje decyzje życiowe? Czy staram się poznawać Boga coraz głębiej przez udział w katechezie, czytanie Pisma Świętego i książek religijnych? Czy w niedzielę i święta pamiętam o Mszy i powstrzymuje się od niepotrzebnych prac? Czy nie zaniedbuję Komunii? Czy nie wróżę, nie czytam horoskopów, umniejszając w ten sposób rolę Boga w swoim życiu? Czy mówiąc o Kościele myślę "my", a nie "oni"? Inna grupa pytań dotyczy życia w rodzinie i społeczności. Człowiek nie jest samotną wyspą, ale został stworzony z miłości i dla miłości. Z miłości będziemy sądzeni po śmierci. Miłość jest sensem i celem życia człowieka na ziemi. Należy więc zapytać: Jak odnoszę się do rodziców, nauczycieli, starszych? Czy modlę się za bliskich i potrzebujących? Czy jestem życzliwy, pomocny?Czy nie kradłem, nie oszukiwałem?Czy dotrzymuję słowa? Czy nie mówiłem o kimś źle? Czy unikałem nienawiści, jednego z najcięższych grzechów w chrześcijaństwie? Czy unikałem plotek, obmowy? W rachunku sumienia treba też przyjrzeć się stosunkowi do siebie samego i postawić następujące pytania: Czy rozwijam swój intelekt, zdolności? Czy nie ulegam lenistwu i lekkomyślności? Czy nie niszczę swojego zdrowia? Jakie są moje cele, pragnienia, autorytety? Czy umiem panować nad językiem, czy używam wulgarnych słów? Czy pamiętam, że moje ciało jest uświęcone Eucharystią, chrztem i bierzmowaniem? Ważne jest także nasze podejście do dóbr naturalnych- czy aby pieniądze nie stały się w naszym zyciu celem samym w sobie? Zajrzenie w głąb siebie, jakie dokouje się podczas rachunku sumienia jest bardzo ważne nie tylko przed rozpoczęciem sakramentu pokuty, ale każdego dnia wieczorem powinniśmy zapytać siebie jaki był ten dzień, komu pomogłem, a kogo zraniłem. Ten swoisty przegląd duszy pomaga każdego dnia stawać się coraz lepszym człowiekiem. Pomaga zrzucić z siebie "człowieka starego" i "przyoblec się w człowieka nowego".
Prawidłowy rachunek sumienia jest warunkiem dobrze przeżytej Spowiedzi Świętej. Jego istotą jest poznanie swoich grzechów, by uświadomić sobie na ile swoimi grzechami zaszkodziliśmy sobie, bliźnim oraz na ile obraziliśmy Boga. Rachunek sumienia jest modlitwą, stawianiem sobie pytania: czy naprawdę staram się iść śladami Pana Jezusa? By poznać odpowiedź na to szerokie w swym zakresie pytanie należy postawić szereg kolejnych, bardziej szczegółowych pytań. Najpierw powinniśmy przyjrzeć się naszemu stosunkowi do Pana Boga i zapytać: Czy Bóg jest źródłem i celem mojego życia? Czy się modlę? Jaka jest moja modlitwa: świadoma czy mechaniczna? Czy wiara ma wpływ na moje decyzje życiowe? Czy staram się poznawać Boga coraz głębiej przez udział w katechezie, czytanie Pisma Świętego i książek religijnych? Czy w niedzielę i święta pamiętam o Mszy i powstrzymuje się od niepotrzebnych prac? Czy nie zaniedbuję Komunii? Czy nie wróżę, nie czytam horoskopów, umniejszając w ten sposób rolę Boga w swoim życiu? Czy mówiąc o Kościele myślę "my", a nie "oni"? Inna grupa pytań dotyczy życia w rodzinie i społeczności. Człowiek nie jest samotną wyspą, ale został stworzony z miłości i dla miłości. Z miłości będziemy sądzeni po śmierci. Miłość jest sensem i celem życia człowieka na ziemi. Należy więc zapytać: Jak odnoszę się do rodziców, nauczycieli, starszych? Czy modlę się za bliskich i potrzebujących? Czy jestem życzliwy, pomocny?Czy nie kradłem, nie oszukiwałem?Czy dotrzymuję słowa? Czy nie mówiłem o kimś źle? Czy unikałem nienawiści, jednego z najcięższych grzechów w chrześcijaństwie? Czy unikałem plotek, obmowy? W rachunku sumienia treba też przyjrzeć się stosunkowi do siebie samego i postawić następujące pytania: Czy rozwijam swój intelekt, zdolności? Czy nie ulegam lenistwu i lekkomyślności? Czy nie niszczę swojego zdrowia? Jakie są moje cele, pragnienia, autorytety? Czy umiem panować nad językiem, czy używam wulgarnych słów? Czy pamiętam, że moje ciało jest uświęcone Eucharystią, chrztem i bierzmowaniem? Ważne jest także nasze podejście do dóbr naturalnych- czy aby pieniądze nie stały się w naszym zyciu celem samym w sobie? Zajrzenie w głąb siebie, jakie dokouje się podczas rachunku sumienia jest bardzo ważne nie tylko przed rozpoczęciem sakramentu pokuty, ale każdego dnia wieczorem powinniśmy zapytać siebie jaki był ten dzień, komu pomogłem, a kogo zraniłem. Ten swoisty przegląd duszy pomaga każdego dnia stawać się coraz lepszym człowiekiem. Pomaga zrzucić z siebie "człowieka starego" i "przyoblec się w człowieka nowego".