Question

tak jak w załączniku :)

Answer 1

1. 

A. Wiek ma 100 lat wiec 1500-1200= 300 czyli wykres dziejów gospodarki polskiej obejmuje trzy wieki.

B. W lokowaniu miast w XIII wieku przodowały lokacje monarsze a w uschyłku XV wieku lokacje w dobrach rycerskich.

C. Bolesław Krzywoustny, książe małopolski, śląski i sandomierski w testamencie podzieli kraj na dzielnice między synów. W roku 1138 doszło do rozbicia dzielnicowego. Cechą charakterystyczną jest to, że państwo polskie zostało rozdrobniona na co raz miejsze, wznacznej mierze niezależne, władze terytorialne. Społeczeństwo na przestrzeni tych 3 wieków przeobraziło się z państwa kościelnego w państwo szlacheckie.

Zmiany zachodzące w społeczeństwie polskim w okresie rozbicia dzielnicowego miały swoje przyczyny w dynamicznym rozwoju gospodarczym. . Był on spowodowany upowszechnieniem trójpolówki i powstaniem nowych narzędzi rolniczych. Nadwyżki żywności sprzyjały wzrostowi liczby ludności. Ponadto, narodziła się nowa kategoria ludności chłopskiej- wolni goście, którzy wędrowali po kraju w poszukiwaniu miejsc, gdzie obciążenia będą mniejsze. Niestety umowy między panami feudalnymi a chłopami były niepisane, więc dość często się zmieniały. Bardzo często nie były korzystne umowy dla chłopów. Wiele władzów nadawało szlachcie przywileje aby zyskać ich przychylność.  Ostatni przywilej w XV wieku nadął Jan Olbracht w 1496 roku. Ten przywilej właściwie dawał szlachcie już całkowicie wolna rękę, gdyż wprowadzał zwolnienie szlachty z płacenia cła za sól, pozwalał na wyjazd z wsi tylko jednego chłopa rocznie oraz zakaz kupowania ziem przez mieszczan. Stan szlachecki, którego te wszystkie przywileje dotyczyły ukształtował się z dwóch warstw- możnowładztwa i rycerstwa.

D. Liczba lokacji miejskich może być wskaźnikiem gospodarczym dlatego, że pokazuje w jakim kierunku zmierza kraj, czy rozwija się czy raczej stoi w miejscu. Im wiecej lokacji miejski to tym wiekszy rozwój gospodarczy, wiecej par rąk do pracy. Nie wiem czy to dokonca o to chodzi...