Question

Siemka proszę o pomoc przy zadaniu z historii... Nie wiem jak się do tego zabrać i potrzebuje jakiegoś wzoru...

Przygotuj trasę wycieczki jedno lub dwu dniowej "szlakiem zabytków renesansowych w Polsce"

Z góry dzięki :)

Answer 1

Obiekty Szlaku Renesansu:

Willa Decjusza w Krakowie - Willa Decjusza na Woli Justowskiej jest jednym z najbardziej znanych i najpiękniejszych przykładów architektury rezydencjonalnej w Polsce. Zbudowana w latach trzydziestych XVI w. z inicjatywy Justusa Ludwika Decjusza, sekretarza Króla Zygmunta I, wzorowana była na modnych w ówczesnej Europie posiadłościach z okolic Florencji i Rzymu. Budowlę na rzucie prostokąta, wznieśli około 1535 r. włoscy budowniczowie: Bernardino Zanobi de Giannotis z Rzymu, Jan Cini ze Sieny i Filip z Fiesole. Zespół pałacowo-parkowy obejmuje obecnie budynek Willi Decjusza oraz dwie oficyny: Dom Łaskiego i Dom Erazma, a także otaczający je Park Decjusza. Od 1996 roku budynek jest siedzibą Stowarzyszenia Willa Decjusza.

Zamek w Suchej Beskidzkiej - renesansowy zamek z XVI/XVII wieku w Suchej Beskidzkiej zwany jest "Małym Wawelem". To budowla trójskrzydłowa z czterema narożnymi wieżami i prostokątnym niemiarowym dziedzińcem z wjazdem od wschodu. Dwupiętrowe skrzydła południowe i zachodnie od strony dziedzińca zdobią piętrowe krużganki, gdzie w części parterowej arkady podtrzymują czworoboczne filary, a na piętrze toskańskie kolumny. Zamek był siedzibą rodów Komorowskich, Wielopolskich, Branickich i Tarnowskich. Zawiązkiem zamku był dwór obronny wzniesiony ok. 1554 r. przez Kaspra Suskiego, usytuowany na północ od Rynku u podnóża góry Jasień. Budowla powstała z miejscowego kamienia łamanego, obrabianego stosownie do potrzeb nielicznych szczegółów dekoracyjnych budynku. Rozbudowany w okazałą magnacką rezydencję w 1614 roku z udziałem Piotra Komorowskiego. Powiększony i wewnątrz zmodernizowany ok. 1708 roku przez Annę z Lubomirskich Wielopolską voto Małachowską. Rekonstruowany w latach 1882-87 i 1905. Na terenie parku, należącego do kompleksu zamkowego znajduje się piękna oranżeria wybudowana w stylu neogotyku angielskiego oraz Domek Ogrodnika.

Renesansowa rezydencja Branickich (tzw. lamus) - budowla o walorach obronnych była główną i reprezentacyjną rezydencją Branickich. Jej zręby pochodzą zapewne z początków XVI w. Pełniła wówczas rolę wieży obronno-mieszkalnej. Dzisiejszy kształt uzyskała ok. 1603 r., po dobudowaniu sieni do budynku, który pierwotnie miał jedno wnętrze. Rozbudowę rezydencji przypisuje się Janowi Branickiemu (zm. 1611), staroście niepołomickiemu, łowczemu krakowskiemu, kasztelanowi żarnowieckiemu i bieckiemu. Modernizacji siedziby rodowej dokonał słynny warsztat Santi Gucciego (artysta jest autorem min. nagrobków króla Zygmunta Augusta i Anny Jagiellonki w Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu). W sąsiedztwie mogły stać budynki drewniane (mieszkalne i gospodarcze), które nie przetrwały do naszych czasów.

Dwór w Jeżowie - dwór obronny w Jeżowie jest jednym z najlepiej zachowanych obronnych dworów renesansowych w Polsce. Bryła dworu w Jeżowie, zbliżona w zewnętrznym obrysie niemal do kwadratu o wymiarach 16,5 na 15 metrów, powstawała w dwóch etapach. Pierwotna budowla o kształcie prostokąta, powstała przed 1525 rokiem, stanowi obecnie południową część dworu. Jej budowniczymi byli prawdopodobnie Jeżowscy herbu Strzemię lub ich następcy Turscy herbu Gryf. Grubość murów tej części budowli sięga 175 cm. Należy się domyślać, że była ona jedno- lub dwupiętrowa o dwóch izbach na każdej z kondygnacji. Do dworu, w jej południowo-wschodnim narożu, przylegała baszta, pełniąca, jak i poddasze dworu, funkcję obronną.

Zamek na Mirowie w Książu Wielkim - zamek został wzniesiony w latach 1585-95 przez biskupa krakowskiego - Piotra Myszkowskiego, oraz jego bratanka, również Piotra, starostę Chęcińskiego według projektu włoskiego architekta i zarazem rzeźbiarza - Santi Gucciego, nadwornego artysty Zygmunta II Augusta, Anny Jagiellonki i Stefana Batorego. Zamek został zaprojektowany w stylu późnorenesansowym, w późniejszych okresach otrzymał elementy późnobarokowe i neogotyckie. Położony jest na wyniosłym wzgórzu Mirowskim, oddalonym kilkaset metrów na wschód od Książa. Aktualnie w zamku mieści się Zespół Szkół im. Wincentego Witosa w Książu Wielkim.

Ratusz w Tarnowie - usytuowany pośrodku tarnowskiego Rynku ratusz jest obok katedry najstarszą i najokazalszą z zabytkowych budowli miasta. Za sprawą formy i wystroju zaliczany jest do architektonicznych dzieł epoki renesansu. Nietrudno odnaleźć w nim elementy budowli zczasów średniowiecza, gdyż początkami swymi sięga co najmniej połowy XV w. Doszczętnie zniszczony podczas dwóch wielkich pożarów miasta przed 1500 rokiem został odbudowany, a może nawet zbudowany na nowo za sprawą Jana Amora z Tarnowa, ojca hetmana Jana Tarnowskiego, jako budynek w całości murowany i piętrowy. Od ponad trzydziestu lat ratusz pełni rolę obiektu ekspozycyjnego Muzeum Okręgowego w Tarnowie.

Renesansowy klasztor i Kaplica Grobu Bożego w Miechowie - w latach 1530 i następnych średniowieczny klasztor Bożogrobców w Miechowie został całkowicie przebudowany. Powstały wówczas gotycko-renesansowe krużganki oraz centralna, kopułowa kaplica Grobu Bożego wzorowana na współczesnej, wawelskiej kaplicy biskupa Piotra Tomickiego. Warsztat budowlany, widoczny także w innych miastach Małopolski (Kraśnik), łączył w swej sztuce tradycje cechowe budownictwa późnogotyckiego z elementami nowej sztuki sprowadzonej do Krakowa wraz z włoskimi architektami i budowniczymi w początkach XVI wieku. We wnętrzu kaplicy zachował się symboliczny grób Boży, a w kopule odkryto wspaniałe dekoracje przedstawiające kasetony z rozetami, a poniżej herby i figury świętych oraz inne przedstawienia. Odkrycie malowideł podczas prowadzonych prac konserwatorskich w 2008 roku stało się rewelacją sezonu.

Zespół Pałacowo-Parkowy w Młoszowej - wielokrotnie rozbudowywane i odnawiane w XVIII i XIX wieku założenie pałacowe wraz z parkiem i stawem dziś ogrodzone jest wysokim, kamiennym murem z wieżyczkami i basztami. Najstarsze wzmianki o Młoszowej i jej właścicielach pieczętujących się herbem Nowina pochodzą z wieku XIV. Następnie w XVIII wieku majątek należał do starosty krakowskiego Hieronima Wielopolskiego, a w 1798 roku dobra zakupił adwokat Kajetan Florkiewicz, Kajetan i jego syn Juliusz Florkiewiczowie spędzili tu niemal cały swój żywot, nie szczędząc ani wysiłków, ani fortuny na uczynienie z szesnastowiecznego pałacu wielkopańskiej, neogotyckiej rezydencji. Kolejni właściciele Witold i Juliusz Potoccy dostosowali pałac i jego otoczenie do swoich gustów i potrzeb. Autorem projektu przebudowy rezydencji był znany krakowski architekt Zygmunt Hendel. Nadał on pałacowi wytworne formy architektury francuskiej z przełomu XVI i XVII wieku. Pałac wraz z kaplicą, budynkami oficyny i arsenału a także Brama Królewska i baszta Florkiewiczów są obiektami wpisanymi do rejestru zabytków. Zespół Pałacowo-Parkowy w Młoszowej jest własnością Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach. Zapraszamy do galerii zdjęć.