Question

Seminarium w Licheniu szczegółowo opisać proszę str.A4oby to zajeło

Answer 1

Świątynia zbudowana jest na planie krzyża. Składa się z części głównej, dzwonnicy, wieży oraz trzech okazałych portyków.

Do kościoła prowadzą 33 stopnie nawiązujące do lat życia Jezusa Chrystusa na ziemi. W obiekcie znajduje się 365 okien oraz 52 otwory drzwiowe, co symbolizuje dni i tygodnie roku kalendarzowego. Nad portykiem głównym góruje Królowa Archaniołów z Dzieciątkiem, której towarzyszy 6 postaci anielskich. Portyk wschodni poświęcony jest czterem Ewangelistom. Okazała Pieta zdobi portyk zachodni. W dzwonnicy umieszczono, ważący prawie 15 ton, dzwon "Maryja Bogurodzica".

Wewnątrz górnej świątyni znajdują się liczne kaplice poświęcone świętym i błogosławionym. W nawie wschodniej są następujące kaplice: św. Jadwigi, Świętej Rodziny, Mariańska, Archanioła, św. Franciszka, Dusz Czyśćcowych. Wzdłuż nawy głównej: po lewej stronie Kaplica Serca Jezusowego, po prawej stronie: Kaplica Różańcowa. Ponadto wyznaczono kilka krucht: Trzeciego Tysiąclecia, Świętych, Żywej Wody, Dobrego Pasterza, i Melchizedecha.

Na ścianach rozmieszczone są stacje Drogi Krzyżowej autorstwa Antoniego Cygana. Oprócz tradycyjnych czternastu stacji przedstawiających skazanie, mękę i śmierć Pana Jezusa, mamy tu jeszcze stację Zmartwychwstania i Wniebowstąpienia Chrystusa.

W pobliżu prezbiterium w marmurową podłogę wkomponowano okrągłą, składającą się z czterdziestu tysięcy elementów, mozaikę. Przedstawione są na niej symbolicznie trzy świątynie Wota oraz sanktuaria maryjne.

W ołtarzu głównym jest miejsce dla Cudownego Obrazu. Na ścianie centralnej prezbiterium pod cytatem "Jestem który jestem" znajduje się tekst najstarszego polskiego hymnu, pieśń "Bogurodzicy", poniżej tryptyk Maryjny: Zwiastowanie, Narodziny i Koronacja Matki Bożej, na około prezbiterium fresk ukazujący adorujące anioły.

Po lewej stronie od ołtarza głównego znajduje się Ołtarz Golgoty z marmurową rzeźbą Chrystusa Ukrzyżowanego na krzyżu z czarnego dębu. Rzeźba pochodzi z kolekcji "Fidias" w Weronie. Nazwa ołtarza nawiązuje do podarowanego przez franciszkanów - kustoszów Ziemi Świętej kamienia z Golgoty, który jest umieszczony w ołtarzu.

Kopuła położona jest na dwukondygnacyjnej żelbetowej kolumnadzie, a ta wspiera się na czterech także żelbetowych słupach o wysokości około 45 m. Od środka widoczna jest dekoracyjna srebrno-złota czasza wykonana ze stali i anodowanego aluminium. Na zewnątrz kopuła pokryta jest dachówkami z anodowanego na złoty kolor aluminium.

Podziw budzą piękne posadzki wykonane z marmuru.

W dolnej części świątyni znajdują się kaplice, które stanowią doskonałe miejsce do indywidualnej modlitwy. Najstarszą z nich jest kaplica Trójcy Przenajświętszej, w której już od czerwca 1996 roku odprawiane są msze święte.

Dużą część dolnego kościoła zajmuje kaplica dedykowana 108 Męczennikom II wojny światowej. Na jej ścianach umieszczono portrety błogosławionych wyniesionych na ołtarze przez Jana Pawła II podczas Mszy św. beatyfikacyjnej w dniu 13 czerwca 1999 r. w Warszawie. W ołtarzu kaplicy umieszczony jest obraz przedstawiający Chrystusa wśród 108 Męczenników. Obraz ten towarzyszył uroczystości beatyfikacyjnej w Warszawie.

Uroczystego poświęcenia kaplicy dokonał 9 czerwca 2001r. ks. bp Bronisław Dembowski, ordynariusz diecezji włocławskiej.

W gronie 108 męczenników są dwaj mariańscy kapłani: Jerzy Kaszyra (1904-1943) i Antoni Leszczewicz (1890-1943), którzy zginęli w płomieniach podczas pacyfikacji wsi Rosica na Białorusi. Jest także ksiądz Henryk Kaczorowski, który w latach 1928-1939 pełnił obowiązki rektora Seminarium Duchownym we Włocławku. Wcześniej, bo od jesieni 1915 r. przez dziewięć miesięcy zastępował proboszcza w Sanktuarium Maryjnym w Licheniu.

Kaplica Piety - wewnątrz znajduje się przepiękna rzeźba przedstawiająca bolejącą Matkę trzymającą na kolanach ciało swego syna, Jezusa Chrystusa.

Dumą licheńskiej świątyni są organy. Dziś można już usłyszeć brzmienie calego instrumentu. Jego budowa, w warstwie muzycznej została zakończona w drugiej połowie 2006 r. Wykańczane są jeszcze zewnętrzne zdobienia, stąd organy zostaną poświęcone w całości 2 lipca 2007 r. Przypomnijmy, pierwszą zachodnią część instrumentu poświęcił krótko przed śmiercią bp Roman Andrzejewski - wielki przyjaciel licheńskiego Sanktuarium. Koncepcję brzmieniową organów opracował profesor Andrzej Chorosiński, kierownik Katedry Organów i Klawesynu Akademii Muzycznej w Warszawie. Zgodnie z jego projektem na całość składają się trzy samodzielne instrumenty rozmieszczone w trzech punktach świątyni: boczne w nawach zachodniej i wschodniej oraz główne na chórze głównym nad wejściem do kościoła. Główny stół gry, połączony elektronicznie ze wszystkimi częściami organów, umożliwia grę na wszystkich instrumentach jednocześnie. Wykonawcą całego instrumentu wraz z obudową są Zakłady Organowe "Zych" z Wołomina.

Podstawowe wielkości Świątyni Matki Bożej Licheńskiej

kubatura - 300 000 m3
powierzchnia - 23 000 m2
długość - 139 m
szerokość elewacji frontowej - 162 m
szerokość nawy głównej z kaplicami bocznymi - 77 m
szerokość w osi transeptów - 144 m
wysokość transeptów - 33 m
wysokość nawy głównej - 44 m
wysokość absyd i kaplic - 17 m
wysokość krzyża części centralnej - 103,5 m
wysokość krzyża dzwonnicy - 64,8 m
wysokość krzyża wieży - 141,5 m

(wyciąg z opisu technicznego projektu świątyni w Licheniu)

Nowa licheńska świątynia jest wkomponowana w otaczający krajobraz. Zgodnie z zamysłem architektonicznym odwołuje się ona do symboliki złotego, falującego łanu zboża. Zamierzona symbolika jest wprowadzona w wielu elementach świątyni. Przede wszystkim ściany licowane złotawą cegłą, podzielone falującymi rytmami łuków nadokiennych, duże okna, wypełnione szkłem o odcieniu złotawo-bursztynowym, ze ślusarką anodowanego aluminium w formie kłosów. Styl zaprojektowanych kolumn w portykach i we wnętrzu świątyni sprawia, że pielgrzym ma wrażenie wchodzenia w błyszczący w słońcu łan zboża. Dekoracje w świątyni czerpią wzory z polskiej przyrody i polskiej tradycji architektonicznej.

6 czerwca 1999 roku stanął na licheńskiej ziemi Wielki Pielgrzym - Jan Paweł II. Stało się to na życzenie samego Ojca Świętego, który słysząc o Licheniu powiedział: - "Chciałbym to zobaczyć". 7 czerwca Ojciec Święty zwiedził nową świątynię, odprawił nabożeństwo, w czasie którego pobłogosławił budującą się świątynię oraz wiernych zebranych na placu.

Chlubę licheńskiego sanktuarium stanowi dzwon nazwany imieniem Maryi Bogurodzicy. Jest to największy dzwon w Polsce i trzeci pod względem wielkości w Europie. Odlany został w ludwisarni Enriko Campanniego pod Mediolanem. Ma średnicę 3,12 m, wysokość 4,40 m i waży 14,7 t. Wykonany został ze spiżu, a jego potężne 300 kg serce każdego dnia oznajmia zbliżające się południe. Do Lichenia przywieziono go z Włoch 19 listopada 1999 r. Dzwon wisi w mierzącej 65 m. dzwonnicy przy nowej świątyni Matki Bożej Licheńskiej. Ufundowany został przez Polonię, jako wotum z okazji Wielkiego Jubileuszu 2000 Roku oraz 150 rocznicy objawień Matki Bożej. Dzwon został poświęcony przez abpa Józefa Kowalczyka, nuncjusza apostolskiego 25 czerwca 2000. W uroczystości wzięło udział około 150 tyś. wiernych.

Towarzyszące Maryi Bogurodzicy dzwony to m. in. św. Józef (11,6 t), św. Piotr (5,6 t) i św. Paweł (2,5 t). Te powstały w Polsce - w ludwisarni Janusza Felczyńskiego w Przemyślu. Zawisły w budowanej specjalnie dla nich dzwonnicy przed nową świątynią. Dzwon nazwany imieniem św. Józefa to największy odlany w historii polskiego ludwisarstwa dzwon.

Pozostałe osiem dzwonów rozmieszczonych jest w kilku punktach licheńskiego Sanktuarium.

Projektanci i wykonawcy licheńskiej świątyni

Barbara Bielecka - architekt projektu, koordynator projektu i nadzoru

Główni konstruktorzy

mgr inż. Ryszard Wojdak
mgr inż. Marek Kin

Weryfikacja i nadzór

prof. Tadeusz Godycki-Ćwirko
prof. Jerzy Ziółko
dr Zbigniew Wilk
mgr inż. Jerzy Kącikowski

Główni projektanci

Architektury

Jadwiga Bielecka
Mariusz Brożek
Piotr Gawłowski
Robert Jaworski
Anna Kasprzycka
Jarosław Romanowicz
Beata Ruszkiewicz
Małgorzata Rychtowska
Katarzyna Wojdak
Barbara Woźniak

Inżynierii

Barbara Jodłowska
Stanisław Dąbrowski
Renata Kin
Piotr Bela
Mariusz Katzig

Sztuki

Robert Kaja
Anna Skierkowska
Jakub Błażejowski

Zespół autorski korzystał, zależnie od potrzeb z konsultacji, weryfikacji i współpracy głównie pracowników Politechniki Gdańskiej i Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku.