Scharkteryzuj pod względem cech barokowych obraz Rembrandta "Wymarsz strzelców"
Zgłoś nadużycie!
Rembrandt van Rijn to autor obrazu „Wymarsz strzelców”, który został namalowany w 1642 roku. Autor jest zaliczany do jednych z najsłynniejszych malarzy epoki baroku. Głównym motywem tematycznym obrazu jest ukazanie strzelców przed wymarszem na paradę. Na pierwszym planie widzimy dwóch mężczyzn. Ubrani są oni w stroje, które wyróżniają ich z pośród pozostałych strzelców. Drugi plan stanowią pozostali żołnierze, dzierżą w swych dłoniach piki, muszkiety oraz odświętne chorągwie. Z prawej strony stoi bębniarz, a obok niego znajduje się pies. Najbardziej kontrowersyjną postacią jest dziewczyna stojąca pośród mężczyzn. Dominują ciemne i stonowane barwy. Wzrok widza przyciągają jasne kolory strojów mężczyzn stojących na pierwszym planie. Natomiast emanująca ciepłem dziewczyna jest najbardziej wyróżniającą się postacią wśród znajdujących się na obrazie. Postać umiejscowiona w środku to kapitan Frans Baningh Cocqa, dowódca amsterdamskiej milicji. Pozostali mężczyźni to oficerowie lub strzelcy. Postacie mają poważne, patetyczne wyrazy twarzy. Malarz wykorzystał charakterystyczne dla epoki baroku wyodrębnienie pierwszego planu przez światłocień. Także stroje i uzbrojenie jest charakterystyczne dla tego okresu. Na obrazie widoczny jest kontrast spowodowany użyciem jaskrawych barw. Autor zastosował typową dla baroku kompozycję zwaną złotą kompozycją. Ma ona na celu skupienie w środku obrazu tego co jest najważniejsze.
Głównym motywem tematycznym obrazu jest ukazanie strzelców przed wymarszem na paradę.
Na pierwszym planie widzimy dwóch mężczyzn. Ubrani są oni w stroje, które wyróżniają ich z pośród pozostałych strzelców. Drugi plan stanowią pozostali żołnierze, dzierżą w swych dłoniach piki, muszkiety oraz odświętne chorągwie. Z prawej strony stoi bębniarz, a obok niego znajduje się pies. Najbardziej kontrowersyjną postacią jest dziewczyna stojąca pośród mężczyzn.
Dominują ciemne i stonowane barwy. Wzrok widza przyciągają jasne kolory strojów mężczyzn stojących na pierwszym planie. Natomiast emanująca ciepłem dziewczyna jest najbardziej wyróżniającą się postacią wśród znajdujących się na obrazie.
Postać umiejscowiona w środku to kapitan Frans Baningh Cocqa, dowódca amsterdamskiej milicji. Pozostali mężczyźni to oficerowie lub strzelcy. Postacie mają poważne, patetyczne wyrazy twarzy.
Malarz wykorzystał charakterystyczne dla epoki baroku wyodrębnienie pierwszego planu przez światłocień. Także stroje i uzbrojenie jest charakterystyczne dla tego okresu. Na obrazie widoczny jest kontrast spowodowany użyciem jaskrawych barw. Autor zastosował typową dla baroku kompozycję zwaną złotą kompozycją. Ma ona na celu skupienie w środku obrazu tego co jest najważniejsze.