rycerstwo- w średniowieczu warstwa społeczna (stan) trudniąca się służbą wojskową rycerz
duchwieństwo -
Duchowieństwo- W średniowieczu duchowieństwo miało największy bezpośredni wpływ na ludność danego państwa, a pośredni poprzez papieża i biskupów na króla i władców kraju. Przykładem niech będzie to, że prymas był interrexem ,czyli, królem tymczasowym był najwyższym po królu dostojnikiem państwowym sprawującym niektóre funkcje monarsze w czasie bezkrólewia. Od innych średniowiecznych stanów różnił się tym, że był zasilany wyłącznie przez osoby z innych stanów, a to ze względu na obowiązujący w Kościele rzymskokatolickim celibat. Mieszczaństwo- stan społeczny składający się z obywateli miast, czyli osób wolnych, podlegających prawu miejskiemu. Po upadku państwa stanowego klasa społeczna, nazywana częściej burżuazją; rzadziej mieszczaństwem nazywa się ogół mieszkańców miast. Współczesna socjologia używa częściej określenia klasa średnia. Mieszczaństwo składało się głównie z kupców i zrzeszonych w cechach rzemieślników. Mieszczaństwo zajmowało pośrednie położenie między wyższym stanem - rycerstwem i niżej położonym chłopstwem. Jednocześnie podlegało silnej społecznej i majątkowej stratyfikacji na bogaty patrycjat i uboższe pospólstwo.
* Chłopstwo- posiadający niewielki przydział ziemi, nie wystarczający do wyżywienia rodziny. Aby przeżyć, musiał najmować się do pracy. Był zobowiązany do pańszczyzny czyli przymusowa, bezpłatna praca głównie na roli na rzecz pana w zamian za zezwolenie na użytkowanie przez nich ziemi. Chłop był najniżej w feudalnej piramidzie społeczeństwa Europy zachodniej w średniowieczu.
rycerstwo- w średniowieczu warstwa społeczna (stan) trudniąca się służbą wojskową rycerz
duchwieństwo -
Duchowieństwo- W średniowieczu duchowieństwo miało największy bezpośredni wpływ na ludność danego państwa, a pośredni poprzez papieża i biskupów na króla i władców kraju. Przykładem niech będzie to, że prymas był interrexem ,czyli, królem tymczasowym był najwyższym po królu dostojnikiem państwowym sprawującym niektóre funkcje monarsze w czasie bezkrólewia. Od innych średniowiecznych stanów różnił się tym, że był zasilany wyłącznie przez osoby z innych stanów, a to ze względu na obowiązujący w Kościele rzymskokatolickim celibat. Mieszczaństwo- stan społeczny składający się z obywateli miast, czyli osób wolnych, podlegających prawu miejskiemu. Po upadku państwa stanowego klasa społeczna, nazywana częściej burżuazją; rzadziej mieszczaństwem nazywa się ogół mieszkańców miast. Współczesna socjologia używa częściej określenia klasa średnia. Mieszczaństwo składało się głównie z kupców i zrzeszonych w cechach rzemieślników. Mieszczaństwo zajmowało pośrednie położenie między wyższym stanem - rycerstwem i niżej położonym chłopstwem. Jednocześnie podlegało silnej społecznej i majątkowej stratyfikacji na bogaty patrycjat i uboższe pospólstwo.* Chłopstwo- posiadający niewielki przydział ziemi, nie wystarczający do wyżywienia rodziny. Aby przeżyć, musiał najmować się do pracy. Był zobowiązany do pańszczyzny czyli przymusowa, bezpłatna praca głównie na roli na rzecz pana w zamian za zezwolenie na użytkowanie przez nich ziemi. Chłop był najniżej w feudalnej piramidzie społeczeństwa Europy zachodniej w średniowieczu.