W 911 r. umarł ostatni z potomków Ludwika Niemieckiego. Od tej pory we wschodniej części imperium Karolingów miejscowi możnowładcy sami wybierali króla. Nie był to już jednolity kraj, w którym władca sprawował pełną kontrolę, lecz związek niewielkich księstw niemieckich posiadających znaczną niezależność. W ten sposób powstało państwo nazywane Rzeszą Niemiecką.
Sytuacja zmieniła się, gdy w połowie X w. rządy przekazano Ottonowi, młodemu księciu z dynastii saskiej. Dzięki jego talentowi przywódczemu monarchia odzyskała dawną świetność. Koronacja Ottona I odbyła się w Akwizgranie, dawnej rezydencji Karola Wielkiego. Po pokonaniu przeciwników wewnątrz kraju oraz odparciu najazdów Węgrów król podporządkował sobie powstające państwo czeskie. Dzięki odniesionym sukcesom Otton I zapragnął władzy nad całym światem chrześcijańskim. W 962 r. podbił Włochy, a papież koronował go na cesarza w Bazylice św. Piotra. Akt ten potwierdził pierwszeństwo Ottona I wśród władców Europy Zachodniej, które uzyskał również cesarz bizantyjski. Źródłó: Śladami przeszłóści 1 - podręcznik do klasy pierwszej gimnazjum, temat "Rzesza Ottonów", notatka - Cesarstwo Ottonów.
Cesarstwo Ottonów
W 911 r. umarł ostatni z potomków Ludwika Niemieckiego. Od tej pory we wschodniej części imperium Karolingów miejscowi możnowładcy sami wybierali króla. Nie był to już jednolity kraj, w którym władca sprawował pełną kontrolę, lecz związek niewielkich księstw niemieckich posiadających znaczną niezależność. W ten sposób powstało państwo nazywane Rzeszą Niemiecką.
Sytuacja zmieniła się, gdy w połowie X w. rządy przekazano Ottonowi, młodemu księciu z dynastii saskiej. Dzięki jego talentowi przywódczemu monarchia odzyskała dawną świetność. Koronacja Ottona I odbyła się w Akwizgranie, dawnej rezydencji Karola Wielkiego. Po pokonaniu przeciwników wewnątrz kraju oraz odparciu najazdów Węgrów król podporządkował sobie powstające państwo czeskie. Dzięki odniesionym sukcesom Otton I zapragnął władzy nad całym światem chrześcijańskim. W 962 r. podbił Włochy, a papież koronował go na cesarza w Bazylice św. Piotra. Akt ten potwierdził pierwszeństwo Ottona I wśród władców Europy Zachodniej, które uzyskał również cesarz bizantyjski. Źródłó: Śladami przeszłóści 1 - podręcznik do klasy pierwszej gimnazjum, temat "Rzesza Ottonów", notatka - Cesarstwo Ottonów.