Samotność człowieka - wartość czy ułomność? Rozwiń temat odwołując się do wybranych utworów romantycznych i własnych przemyśleń.
W formie rozprawki
nie ściągać z neta !!
W formie rozprawki
nie ściągać z neta !!
More Questions From This User See All
trudno jest dostosowac sie do jednej ze stron poniewaz samotnosc moze bys zarowno ulomnoscia jak i tez wartoscia. jednak moim zdaniem samotnosc to ulomnosc. czlowiek samotny nie jest w stanie funkcjonowac prawidlowo, staje sie on cieniem wlasnego siebie.
mozna wyodrebnic wiele rodzajow samotnosci, mozna byc samotnym znajdujac sie w tlumie ludzi ale takze gdy brakuje nam tej bliskiej osoby badz bliskiego sercu miejsca. jeden ze slawnych zespołow w swoim bardzo znanym dzisiejszej mlodziezy utworze zawarl wazne slowa a mianowicie "samotnosc to taka straszna trwoga, ogarnia mnie, przenika mnie". ludzie sluchajac tych slow nawet nie zdaja sobie sprawy ile w tym jest prawdy, bo jakim czlowiekiem jest czlowiek samotny, otóż czlowiek samotny jest czlowiekiem nieszczesliwym.
w epoce romantyzmu samotnosc odgrywala bardzo wazna role, dzieki niej poeci mieli duzo czasu na rozmowy z Bogiem i liczne przemyslenia.
samotnosc bohaterow w utworach romantycznych polegala czesto na zlym ulokowaniu swoich uczuc. lecz nie tylko jednym z przykladow samotnosci moze byc samotnosc zwiazana z emigracja, tesknota za czyms bliskim naszemu sercu. Jako przykład bohatera, który takiej właśnie samotności doświadczył chciałabym przywołać postać Pielgrzyma-głównego bohatera „Sonetów krymskich” A. Mickiewicza – samotnego podróżnika tęskniącego za ojczyzną. Pielgrzym nie opuścił swojej ojczyzny z własnej woli lecz na skutek carskich wyroków, dlatego czuje się bardzo samotny, cały czas tęskni za swoim krajem.
na tym przykładzie bardzo jasno zostala potwierdzona moja teza iz samotnosc jest uposledzeniem a nie wartoscia.